Σελίδα 2 από 2

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Ιουν 17, 2010 2:35 pm
από mortal_engine
"Εγγενές" είναι αυτό που προκύπτει μετά από 9 μήνες εφαρμογής των οδηγιών κατασκευής που περιέχει το DNA. Η εφαρμογή καθαυτή είναι ανεπανάληπτη, που σημαίνει ότι το ίδιο DNA, υλοποιημένο περισσότερες από μία φορές, δεν θα οδηγήσει ακριβώς στο ίδιο έμβρυο, ιστό προς ιστό. Επομένως, με μια πρώτη σκέψη, είναι πιθανό δύο ομοζυγωτικά δίδυμα να έχουν δομικές διαφορές.

Απόδειξη για αυτό είναι τα δακτυλικά αποτυπώματα. Δημιουργούνται ανάμεσα στη 10η και 17η εβδομάδα της κύησης και είναι αποδεδειγμένο ότι διαφέρουν στα ομοζυγωτικά δίδυμα:

http://en.wikipedia.org/wiki/Twin

(Αν μάλιστα εφαρμόσουμε κυριολεκτικά μια δημοφιλή παρομοίωση της ΠΣ ως ομοιάζουσας τα δακτυλικά αποτυπώματα, τότε εξηγείται εύκολα γιατί το ποσοστό δεν είναι 100%)

Αφού λοιπόν υπάρχει τουλάχιστον ένα δομικό χαρακτηριστικό στο οποίο διαφέρουν, είναι ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ να διαφέρουν και σε άλλα, όπως π.χ. στη μορφολογία συγκεκριμένων φλεβών. Στην εργασία που αναφέρθηκε προηγουμένως (http://www.fondazionehilarescere.org/pd ... 8-ANGY.pdf) εξηγείται πως είναι και ΦΥΣΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ.

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Ιουν 17, 2010 7:57 pm
από Νικος
Απόδειξη για αυτό είναι τα δακτυλικά αποτυπώματα. Δημιουργούνται ανάμεσα στη 10η και 17η εβδομάδα της κύησης και είναι αποδεδειγμένο ότι διαφέρουν στα ομοζυγωτικά δίδυμα:
Τα δακτυλικά αποτυπώματα δεν είναι DNA, αν αφαιρέσεις μέρος του ιστού του δακτύλου :scared-eek: το καινούργιο δακτυλικό αποτύπωμα που θα σχηματιστεί θα χει διαφορές απο το παλιό
Ενδιαφέρον το link που έστειλες μορταλ (το 2ο, το πρωτο για τα δίδυμα θα το αφήσω ασχολίαστο :sad-roulette: )αλλά, αυτό που πραγματικά θα απαντούσε στο ερώτημα μου θα ταν μια ερεύνα στην οποια θα συμμετείχαν ένας ικανοποιητικός αριθμός ομοζυγωτικών δίδυμων και θα χαν γίνει τα σχετικά scanarismata που θα αποκάλυπταν διαφορές στην δομή του φλεβικού συστήματος. Αν υπάρχει τέτοια έρευνα θα με ενδιέφερε πολύ να την διαβάσω (δεν αστειεύομαι καθόλου αν υπάρχει link η pdf plz)
είναι ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ να διαφέρουν και σε άλλα
ΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ είναι το θέμα είναι διαφέρουν ναι η όχι? χρειαζόμαστε μια έρευνα οι θεωρίες δεν αρκούν
sou έγραψε:Η αλήθεια έιναι ότι η αναπτυξιακή βιολογία είναι ένα χάος
Χάος δεν λες τπτ αλλά σιγά σιγά το λύνουμε το puzzle

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιουν 18, 2010 3:39 pm
από Genovefa®
Εχω μεινει SPeechless...

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιουν 18, 2010 3:47 pm
από Νικος
:-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D :-D
ωφελεί / ρίσκα Γενοβέφα μου εκει ειναι το θεμα

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Ιουν 18, 2010 5:12 pm
από Genovefa®
Γι'αυτο κι εγω λοιπον τα πεταξα ολα και πινω μονο νερο...κι αυτο οχι απο τα χερια τους :-D

Re: Η ΠΣ δεν είναι αυτοάνοση ασθένεια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Δευ Οκτ 04, 2010 3:26 pm
από Neutralis
In other words:

ας υποθέσουμε πως ζούμε στην αρχαία Πομπηία, πολύ κοντά στον Βεζούβιο, ένα ενεργό ηφαίστειο που, με "αυτοάνοση" τυχαιότητα και μη προβλεψιμότητα, δίνει εκρήξεις. Η ζωή μας, αν δεν είχαμε καεί ζωντανοί σε καμία σφοδρή υποτροπή του ηφαιστείου, θα είχε αλλάξει ούτως ή άλλως. Το περιβάλλον θα είχε μεταλλαχθεί: τέφρα, νέφη και τοξικά αέρια στην ατμόσφαιρα, παλίρροια στη θάλασσα και ρεύματα λάσπης στην γη. Όλα αυτά, τα τελευταία, είναι εχθρικά προς τη ζωή. Κάθε γεωλόγος/δασολόγος θα πρότεινε, αφού δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, να πάρουμε μάσκες οξυγόνου, ώστε να αναπνέουμε καθαρά, να χτίσουμε τοιχία που θα συγκρατούν το νερό των θαλασσών, και αυλακώσεις στη γη, ώστε να κατευθύνουμε εμείς την ποσότητα λάβας εκεί που θέλουμε και όχι πάνω μας.

Σύμφωνοι. Καλές προτάσεις, μόνο που το πρόβλημά μας δεν είναι τα νέφη, η παλίρροια και η λάσπη, αλλά το ενεργό ηφαίστειο. Όλα τα άλλα προκαλούνται δευτερογενώς, εξ αιτίας της έκρηξης. Όσο και να προνοούμε για αυτά, έκρηξη θα ξαναγίνει, κι όλα πάλι από την αρχή.

Με αφορμή την έκθεση του sou περί μη αυτοανοσίας, σκέφτηκα να δώσω ένα παράδειγμα που αφορά τη νόσο μας. Τα φάρμακα έχουν σκοπό να κάνουν κατά 30% στον μέσο όρο λιγότερες τις "επιθέσεις" (λάθος λέξη) του ανοσοποιητικού στη μυελίνη. Η έρευνα των Prineas & Parratt καταδεικνύει πως η μυελίνη δεν είναι το μόνο και το πρώτο που τρώγεται στον εγκέφαλο. Μία ολόκληρη τροφική αλυσίδα καταστρέφεται, που οδηγεί σε αυτήν: πρώτα καταστρέφονται αστρoκύτταρα, μετά ολιγοδενδροκύτταρα, που βασίζονται στα αστροκύτταρα για την επιβίωσή τους, και μετά μυελίνη, που στηρίζεται στα ολιγοδενδροκύτταρα. Πολύ μετά επεμβαίνει το ανοσοποιητικό για να συλλέξει τη βλάβη και προωθήσει την επαναμυελίνωση. Και εμείς πάμε και καταστέλλουμε ή τροποποιούμε το ανοσοποιητικό. Γιατί;

Το πρόβλημά μας δεν είναι να σταματήσουμε τη λάβα, την παλίρροια και τα νέφη, αλλά τις εκρήξεις. Ο μηχανισμός της βλάβης ξεκινάει από εκεί. Τί είναι αυτό που προκαλεί την πτώση του blood brain barrier (αιματεγκεφαλικού φραγμού), την έκρηξη δηλαδή; Τί είναι αυτό που προκαλεί πρώτα από όλα φθορά στα αστροκύτταρα;

Ω ναι, θα μπορούσε να είναι μία ωραιότατη ανωμαλία ροής στο αίμα εξ αιτίας βλάβης σε συγκεκριμένες φλέβες. Υποξία, λάβα, τοξικά υγρά και ερυθρό τοπίο. Το ηφαίστειο ονομάζεται CCSVI.