MSSociety.gr

Γειά σας παιδάκια μου γλύκα....Θέλω να σας πω πως αισθάνομαι, μήπως και νοιώσω καλύτερα!!! Απο χτές δεν είμαι καλά νοιώθω οτι δεν μπορώ να ανασάνω καλά..Μου περνάει για λίγο και όταν το σκέφτομαι με ξαναπιάνει με αποτέλεσμα να με πιάνει ένας πανικός και τα συμπτώματα γίνονται χείροτερα...Σημέρα το πρωι με ξαναέπιασε ενα είδος "δύσπνοιας" και πήρα μισό xanax των 0,5 τώρα νοιώθω σαν κοτόπουλο..ζαλίζομαι, νοιώθω κομένα τα πόδια μου γενικά νοιώθω ΧΑΛΙΑ!!!! Θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι και το πλέον ήρεμο άτομο, αγχώνομαι/στεναχωριέμαι με το παραμικρό π.χ. γιατί έβηξε ο μικρός (ο γιός μου) τι έπαθε??? γιατί δεν θέλει φαγήτο τι έχει? μου λέει κατι ο αντρας μου "χμμ..γιατί το είπε αυτό???¨" κ.ο.κ. Τώρα η' απο το πολύ αγχός και σκεψή νοιώθω ετσι όπως νοιώθω η' πεθαίνω....Αχ...τι έχω????

τι να σου πω βρε Ρένα... εμένα για αγχος μου κάνει!!!!
Καλό κουράγιο......

δεν χρειαζεται να αγχωνεσαι και να ανησυχεις τοσο με το παραμικρο.
και εγω θα σου ελεγα να μην ξαναπαρεις xanax απο μονη σου.μου ειχε δωσει και εμενα ενας εξυπνος γιατρος σε λαθος διαγνωση πριν τη διαγνωση της ΣΚΠ και κοιμομουν ολη μερα
θες τα πραγματα πιο απλα και πιο θετικα και ολα θα ειναι μια χαρα

Ευχαριστώ κοριτσάκια μου για την γρήγορη απαντήση σας!!!!! Πρέπει να σταματήσω να το σκέφτομαι.....Απλά έναν φόβο μηπως έχω κάτι αλλό τον έχω δεν το κρύβω....

Η ΝΤΙΝΑ εχει δικιο.....μην τα ξαναπαρεις αυτα τα χαπια....απο μονη σου.

χρόνια πολλα thor and georgia εύχομαι να είστε καλά η απουσία σας θέλω να πιστεύω ότι οφείλεται σε φόρτο εργασίας και όχι σε κάτι άλλο και να είστε καλά και ας μην μας μιλάτε

Ρενα μου προσπαθησε να μην αγχωνεσαι και μην τα ξαναπαρεις χωρις να
στα δωσει ο γιατρος!
thor και georgia χρονια σας πολλα και καλα

ΡΕΝΑ νομίζω να το δεις διαφορετικά δεν χρειάζεται να αγχωνεσαι αφού δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το αλλάξεις απλά ζήσε μαζί του και δέξου το όσο σκληρό και αν είναι και γιατί να έχεις και κάτι άλλο και τι σε φοβίζει

Δεν χρειαζεται να σου πούμε τι έχεις το γράφεις και συ ΑΓΧΟΣ!!
χαλλαρά και όλα θα περάσουν

Μήπως είσαι λεχώνα? Πόσο καιρό έχει που γέννησες? Γιατί εμένα προσωπικά η κατάσταση που μου περιγράφεις μου θυμίζει επιλόχιο κατάθληψη και το έχω περάσει κι εγώ και μάλιστα πολύ έντονα, σε βαθμό που να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια από φόβο μήπως γίνει σεισμός ή μήπως πάθω κάτι και μείνει το παιδί μου ορφανό από μάνα, ή μήπως έχει κάτι το παιδί μου και δεν το ξέρουμε ακόμα, ή μήπως μπουν κλέφτες στο σπίτι και κάνουν κακό στο παιδί μου, ή μήπως από απροσεξία μου πάθει κακό το παιδί, ή μήπως ο άντρας μου δεν αγαπάει εμένα και το παιδί, και πάει λέγοντας.
Αν είσαι λεχώνα, πρόσεξέ το λίγο, συζήτησέ το με δικούς σου (π.χ. μάνα σου) να σε υποστηρίξουν λίγο ψυχολογικά, να σε καθησυχάσουν γιατί τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν και να μην το πάρεις χαμπάρι. Εγώ έκλαιγα με τις ώρες χωρίς λόγο και είχα καταντήσει ερείπιο. Υπήρχαν ημέρες που ήμουν σίγουρη πως εγώ και το παιδί μου κινδυνεύαμε αλλά δεν ήξερα από τί.