MSSociety.gr

Καλησπέρα!
Απευθύνομαι κυρίως στις ανύπαντρες κοπέλες του φόρουμ και θα ήθελα πολύ να σας ρωτήσω πώς νιώθετε για το γάμο και τη δημιουργία οικογένειας..

● Αν έχετε μια σχέση, σας φοβίζει ο γάμος και η οικογένεια;...ανησυχείτε για το επόμενο βήμα;...

● Αν δεν έχετε μια σχέση, σας φοβίζει το γεγονός αυτό; ανησυχείτε ποτέ αν θα γνωρίσετε ποτέ κάποιον; και αν γνωρίσετε θα κάνατε οικογένεια;...

Καλησπέρα συναγωνηστρια!
Είναι ένα θέμα που νομίζω απασχολεί όλες μας.Οταν πρωτοακουσα για ΣΚΠ πριν ένα χρόνο περίπου έχασα το κόσμο...νόμιζα ότι τελείωσε η ζωή μου κ κάθε ονειρο για οικογένεια κ γάμο.Δν είμαι ούτε απαισιόδοξη ούτε ηττοπαθής απλά δεν άντεχα στην ιδέα ότι μπορεί να γίνω βάρος στο σύντροφό μου ή στα παιδάκια μου.. Ευτυχώς η σκέψη μου κ η διάθεση μου άλλαξε πολύ.Κανεις στο κόσμο όσο υγειης κ αν είναι δεν μπορεί να ξέρει τι θα του συμβεί κ αν θα είναι σίγουρα καλά στο μέλλον για να μεγαλώσει παιδιά.Δεν ξέρω ούτε γω πως θα είμαι στο μέλλον αλλά θα προσπαθήσω με νύχια κ με δόντια να έχω όσα ονειρευτηκα.ολοι μας κ ειδικά εμείς χρειαζόμαστε ψυχική ηρεμία κ ελπίδα για όμορφα πράγματα στο μέλλον..εμένα σ αυτό βοηθάει η βαθιά πίστη μου στο Θεό.Εσυ κ όλοι βρες το δικό σου δρόμο κ τρόπο κ κάνε πάλι όμορφα όνειρα.. μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μπορεί κ όχι αλλά αυτό ισχύει για κάθε άνθρωπο.. πάσχοντα ή μη οπότε διαλέγω να παλέψω κ εύχομαι να διαλέξεις το ίδιο φίλη

Καλημέρα και από μένα!
Έχω ΣΚΠ εδώ και 6 μήνες, λύκο και 2 άλλα δευτεροπαθή αυτοάνοσα συνοδεία του λύκου. Είμαι σε σχέση σχεδόν 7 χρόνια με έναν υπέροχο άνθρωπο και από την αρχή της σχέσης μας άρχισα να πονάω συνέχεια και να αρρωσταίνω ευκολα και να μπαινοβγαίνουμε στα νοσοκομεία για διάφορους λόγους. Είμαστε μαζί τέλη του 2016 και αρχές του 2020 πήρα την πρώτη διάγνωση, τέλη του 2021 διαγνώστηκα με 2ο αυτάνοσο και το 2022 με ΣΚΠ και λύκο μέσα σε 3 μήνες. Το τελευταίο τρίμηνο άρχισα πραγματικά να αγχώνομαι γιατί σχέση μου και φοβήθηκα ότι θα κουραστεί και κάποια στιγμή θα με παρατήσει (χωρίς όμως να κάνει εκείνος τέτοιες σκέψεις). Έκανα μια συζήτηση ανοιχτά μαζί του, του έδειξα μερικά πολύ καλά βιντεάκια για να καταλάβει τι έχω και τον έβαλα να κάνει μια λίστα με απορίες για να κάνει στην γιατρό μου. Του εξήγησα πως αν λύσει όλες του τις απορίες και ξέρει τι έχω, τι να περιμένουμε, τι πρέπει να προσέχω, τι δεν μπορώ να κάνω και γενικά αν ενημερωθεί, θα είναι πιο ήσυχος, θα καταλαβαίνει καλύτερα και θα μπορεί να είναι δίπλα μου όπως πρέπει χωρίς να του είμαι βάρος. Απλά έχουμε κάνει απλές αναπροσαρμογές στη ζωή μας και αυτό μας βοηθάει να είμαστε καλά μαζί.
Γενικά ο φόβος υπάρχει σε όλους μας. Πρέπει να μιλαμε ανοιχτά με τους ανθρώπους που έχουμε δίπλα και να φροντίζουμε να τους ενημερωνουμε. Αυτά! Ελπίζω να βοήθησα