MSSociety.gr

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ,ΤΟ 2003 ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΜΕ RR MS..ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΑΣΚΗΣΗ..ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ!ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΔΙΩΧΝΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ..ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΤΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟ 2002 --ΚΑΙ ΕΧΑΣΑ ΕΝΑ ΔΑΚΤΥΛΟ ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ--ΑΔΥΝΑΤΟΥΣΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΕ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕ..ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΜΕ Σ.Κ.Π.!ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΝΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ,ΑΛΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΤΟ ΞΕΠΕΡΝΑΓΑ,Η ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΙΑΣΗΣ..ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΠΑΡΕΛΥΣΕ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΟΥ ΠΟΔΙ..ΕΨΑΞΑ ΝΑ ΒΡΩ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ...ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ..ΠΑΡΕΚΑΛΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΥΒΑΛΗΣΑΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ..ΕΚΕΙ ΕΙΧΑ ΠΙΣΤΗ ΜΑ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΕΠΑΝΗΛΘΑ..ΣΗΜΕΡΑ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟΝ ΔΙΑΔΡΟΜΟ ΚΑΝΩ ΒΑΡΗ ,ΚΟΛΥΜΠΑΩ ΚΛΠ..ΠΑΝΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΟΒΑΡΗ ΩΣΗ..ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΑΓΑ ΑΚΟΜΗ..ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΜΑΣ..ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ??
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Welcome, Κωνσταντίνο!
Πολύ χάρηκα μόλις διάβασα αυτά που έγραψες! Χαίρομαι που έχεις όλην αυτή τη δύναμη και κατάφερες μετά απο δικό σου αγώνα να επανέλθεις και να είσαι τώρα καλά!
Σίγουρα η γυμναστική είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στη δική μας περίπτωση. Τώρα δεν ξέρω εαν μπορεί να βοηθήσει στην αυτοθεραπεία της ΣΚΠ!

Καλως ήρθες!!! συμφωνώ ότι η γυμναστική κάνει καλό στη ΣΚΠ και όχι μόνο.
Αλλά για αυτοθεραπεία κρατώ τις επιφιλάξεις και εγώ.
Διότι δεν ήμουν ποτέ FAN και 17 χρόνια με ΣΚΠ είμαι όρθια χωρίς πολλά χουσούρια.
Και πέρασα πολλές σοβαρές υποτροπές.

αφού βρήκες τι σε ευχαριστεί και σου κάνει καλό, απλά ΣΥΝΕΧΙΣΕ !! συνέχισε να πιστεύεις σε σένα!!!
πιστεύω ότι όλα παίζουν το ρόλο τους...

Η ΛΙΤΣΑ έχει απόλυτο δίκιο

Κωσταντινε ολα ωραια αυτα, αλλα μια ερωτηση
Επαιζα 30 χρονια μπασκετ και ετρεχα 5 χιλιομετρα την ημερα, αλλα εδω και δυο χρονια που διαγνωστηκα με σκπ και αεχω χασει το 15-20% της δυναμης μου στο αριστερο ποδι (και χερι) δεν μπορω να δυνεχισω ενω μου λειπει και τρελλαινομαι!
Οταν παιζω μπασκετ και καθε τρια βηματα πεφτω κατω η' κουτσαινω εμφανως, πως θα τρεξω και θα κανω διαδρομο ????? εσυ πως το κανεις ??
δεν βγαινει δηλαδη, οσο και εσωτερικη δυναμη να εχεις !

ξέρεις Γιάννη?
το λέω και για μένα!!
δεν πρέπει να σκεφτόμαστε τι έχουμε χάσει, αλλά τι κερδίζουμε...
οκ δεν μπορεις να τρέξεις όπως πρώτα, αλλά γυμνάσου και τρέξε με ότι μπορείς ...

και εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω...
γιατί αλλιώς θα ...

τελικα Γιαννη οταν συναντησουμε αδιεξοδα στο δρομο μας πρεπει να βαζουμε την οπισθεν και να ακολουθουμε αλλα δρομακια σιγουρα δεν θα ειναι τα ιδια τα πραγματα αλλα κατι θα βρεθει ενδιαφερον κουραγιο σε ολους

Βρε παιδια δεν παραπονιεμαι
Απλα απορω πως μπορει να γινει κατι, αν το σωμα δεν ακολουθει
Φυσικα και προσπαθω, ουτε το βαζω κατω. Αναρωτιεμαι ομως πως μπορει να γινει κατι, οσο και ψυχικα αποθεματα να εχει καποιος