fotini k έγραψε:Σταθη ετσι ακριβως ξεκινησα κ εγω..περασαν 6 μηνες μεχρι να κανω κορτιζονη κ ευτυχως μετα μου εφυγαν ολα τα συμπτωματα.ελπιζω να τα πηγαινεις καλα τωρα με τη θεραπεια σου κ γενικα..σου ευχομαι τα καλυτερα!!
Χαίρομαι Φωτεινή μακάρι να γλυκάνουν ή ακόμα καλύτερα να εξαφανιστούν τελειωτικά αυτές οι εμπειρίες και τα συμπτώματα παντελώς από την ζωή σου.
Εγώ, τα πηγαίνω πολύ καλά, δεν παίρνω κάποια φαρμακευτική αγωγή, αλλά αυτό το βάρος έχει πέσει πάνω μου, δηλαδή στο να γίνω ο γιατρός του εαυτού μου και δεν ακούγεται βέβαια εύκολο λόγο της εγρήγορσης που χρειάζεται να έχει κανείς σε όλα τα μήνυμα της πορείας της 'πάθησης'. Δεν είμαι κατά των φαρμάκων, πέρασα από αυτό είναι η αλήθεια αλλά ποτέ δεν μου ταίριαζαν, ίσως γιατί είμαι πολύ δεμένος με την Φύση ένα πράγμα. Έτσι αντί για αγωγή παίρνω κάποιες βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, αντιφλεγμονώδες, προσπαθώ να διαλογίζομαι, να προσεύχομαι και να ευγνωμονώ για να εμπλουτίζω Θετικές σκέψεις, προσέχω πολύ την διατροφή μου όσο μπορώ, ασκούμε καθημερινά για να κρατάω τον Νευρικό σύστημα ζωντανό, και άλλα πολλά, τα οποίο μόλις μπουν σε καθημερινό πρόγραμμα, το σώμα μας μπορεί και κάνει θαύματα.
Αυτό που εν τέλη έχω καταλάβει είναι ότι υπάρχουν δεκάδες τρόποι να προσεγγίσει κανείς την δικιά του Θεραπεία για την πάθηση. Το σίγουρο είναι όσο γρήγορα μάθουμε τον εαυτό μας και πιάνουμε τα μηνύματα που μας στέλνει η 'πάθηση' τόσο το καλύτερο, γιατί εν τέλη, πιστεύω ότι τελικά δεν υπάρχουν 'ασθένειες', αλλά ασθενείς.
Τίποτα στην Ζωή μας δεν είναι τυχαίο, πιστεύω επίσης. Εδώ που είμαστε, αισθάνομαι ότι είναι για το υπέρτατο καλό μας. Τι σημαίνει υπέρτατο βέβαια, δεν ξέρω αν υπάρχουν λέξεις να το περιγράψουν, αλλά τουλάχιστον θέτει την πιο γερή βάση για μόνιμη παραγωγή Θετικών σκέψεων, και αυτό μου αρέσει πολύ
