Κάτι δικά μου...
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Νοέμ 12, 2016 9:26 pm
Καλησπέρα, είμαι η Γιώτα (και είμαι καλά).
Η αλήθεια είναι οτι δεν γράφω πολύ συχνά καθώς είμαι σχετικά καινούργιο μέλος, αλλά σας διαβάζω πάντα.
Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που κανείς, ούτε καν η οικογένειά μου, δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να το καταλάβει όπως εσείς.
Τα χριστούγεννα, ξύπνησα με την αριστερή μου πλευρά παράλυτη (οπότε και διαγνώστηκα) και για 2 μήνες τα δάχτυλα του αριστερού ποδιού δεν κινούνταν σχεδόν καθόλου. Σιγά σιγά επανήλθα.
Αύριο, τρέχω τη διαδρομή των 10 χλμ στο Μαραθώνιο. Ο στόχος μου πέρσι ήταν αύριο να τρέχω τα 42 χλμ, αλλά οι εξελίξεις με πρόλαβαν.
Δεν εχω προπονηθεί πολύ καλά , όπως πέρσι στην αντίστοιχη διαδρομή που έτρεξα, όμως είμαι σε θέση να το κάνω αξιοπρεπώς.
Και με έπιασε πριν ένα κλάμα όσο ετοιμάζα τα πράγματά μου για αύριο, γιατι αυτό το στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου πριν μερικούς μήνες ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα. Και για όλα τα συναισθήματα που με έχουν κατακλύσει αυτούς τους μήνες από τη στιγμή που πήρα τη διάγνωση και που μόνο εσείς μπορείτε να καταλάβετε.
Και σας ευχαριστώ που υπάρχετε και με βοηθάτε σιωπηλά τόσο καιρό.
Το αυριανό μετάλιο που θα μου δώσουν στο τέλος της διαδρομής (πρώτα ο θεός) σας το αφιερώνω ολόψυχα.
Καλό βράδυ σε όλους.
Η αλήθεια είναι οτι δεν γράφω πολύ συχνά καθώς είμαι σχετικά καινούργιο μέλος, αλλά σας διαβάζω πάντα.
Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που κανείς, ούτε καν η οικογένειά μου, δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να το καταλάβει όπως εσείς.
Τα χριστούγεννα, ξύπνησα με την αριστερή μου πλευρά παράλυτη (οπότε και διαγνώστηκα) και για 2 μήνες τα δάχτυλα του αριστερού ποδιού δεν κινούνταν σχεδόν καθόλου. Σιγά σιγά επανήλθα.
Αύριο, τρέχω τη διαδρομή των 10 χλμ στο Μαραθώνιο. Ο στόχος μου πέρσι ήταν αύριο να τρέχω τα 42 χλμ, αλλά οι εξελίξεις με πρόλαβαν.
Δεν εχω προπονηθεί πολύ καλά , όπως πέρσι στην αντίστοιχη διαδρομή που έτρεξα, όμως είμαι σε θέση να το κάνω αξιοπρεπώς.
Και με έπιασε πριν ένα κλάμα όσο ετοιμάζα τα πράγματά μου για αύριο, γιατι αυτό το στοίχημα που έβαλα με τον εαυτό μου πριν μερικούς μήνες ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα. Και για όλα τα συναισθήματα που με έχουν κατακλύσει αυτούς τους μήνες από τη στιγμή που πήρα τη διάγνωση και που μόνο εσείς μπορείτε να καταλάβετε.
Και σας ευχαριστώ που υπάρχετε και με βοηθάτε σιωπηλά τόσο καιρό.
Το αυριανό μετάλιο που θα μου δώσουν στο τέλος της διαδρομής (πρώτα ο θεός) σας το αφιερώνω ολόψυχα.
Καλό βράδυ σε όλους.
:
Μπράβο, μπράβο!κι από μένα πολλά πολλά μπράβο! Καλή διαδρομή και να την ευχαριστηθεις!!!
