Arage έγραψε:...οταν διαγνωστηκατε και μετα ποσο συχνα ειχατε υποτροπες? Εχω ακουσει και κάθε διμηνο εχω ακούσει και μια φορα τα 5 χρονια.
Θα μπορούσα να εμβαθύνω λίγο την παραπάνω ερώτηση, δηλαδή όχι πόσο συχνά είχατε υποτροπές, αλλά
γιατί είχαμε, έχουμε ή θα έχουμε υποτροπές;.
Το πόσο συχνά, π.χ. είχα περίπου βαριές 2 υποτροπές το χρόνο, με μικρά απομεινάρια. Συνολικά έχω ζήσει περίπου 7 μεγάλες υποτροπές και άλλες 4-5 μικρότερες από το 2003 μέχρι το 2010. Από το 2010 μέχρι σήμερα έχω ζήσει 0 μεγάλες υποτροπές και άλλες 1-2 μικρές. Τι συνέβη από το 2010 και άλλαξε ο τρόπος λειτουργίας της πάθησης σε πιο ήπια σχεδόν μηδαμινή δραστηριότητα;
Μπορεί να ήταν ο συνδυασμός της επέμβασης ΧΕΝΦΑ, η αφαίρεση των μαύρων σφραγισμάτων, η διακοπή των φαρμάκων και η στροφή στην διατροφή, άσκηση και στην πνευματικότητα. Είναι πολλά που μπορούν να έχουν βάλει το λιθαράκι τους, αλλά το βασικότερο πιστεύω ήταν ότι πλέον έβλεπα τις υποτροπές σαν οδηγούς. Δηλαδή
δεν έπαιρνα την κάθε υποτροπή σαν τυχαίο γεγονός. Την αφουγκραζόμουν, την αποδεχόμουν, έκανα κάτι για την συμμαζέψω συνήθως με κορτιζόνη, ξεκούραση και καλή διατροφή.
Αλλά παράλληλα δούλευα και στο πνευματικό κομμάτι, αλλάζοντας σιγά σιγά, χωρίς φόβο και ανασφάλεια κάποιες πτυχές της προσωπικότητάς μου, των σκέψεων και συνηθειών μου σε σχέση με αυτά που πίστευα ότι προσπαθούσε να μου υποδείξει η 'υποτροπή'.
Συνειδητοποίησα ότι η κάθε υποτροπή ήταν τέλεια εναρμονισμένη με την επόμενη και την επόμενη, μέχρι η ζωή να πετύχει το στόχο της, ο οποίος δεν ήταν άλλος από το να με επαναφέρει στην ζωή, δηλαδή στον αληθινό μου Εαυτό, που είχα ξε(χάσει). Με τις πνευματικές τροποποιήσεις του εαυτού μου προς θετικότερες κατευθύνσεις, η κάθε υποτροπή γινόταν πιο γλυκιά και πιο αραιή φτάνοντας στο σημείο να χαθεί στο παρασκήνιο, έτοιμη βέβαια να ξεπηδήξει πάλι στο προσκήνιο εάν χρειαστεί.
Περίπου τα βασικά υλικά για να ξεπηδήξει πάλι η πάθηση (οι υποτροπές & συμπτώματα) στην ζωή μου είναι το στρες, οι ακατασταλίες, καταχρήσεις και συχνά ξενύχτια, η στεναχώρια και
το βασικότερο ο φόβος. Αυτά πλέον είναι για μένα οι διακόπτες των υποτροπών.
Arage έγραψε:...η νόσος αυτή είναι σαν το δαχτυλικό αποτύπωμα, ο καθένας είναι διαφορετικός, επίσης μπορεί να εχεις περασει 10 υποτροπές και να είσαι μια χαρά και να έχεις περάσει και μια και να σου έχει μείνει κάποιο προβληματάκι.
Οι υποτροπές είναι αποτύπωμα.
Πνευματικά όμως πιστεύω έχουν την ίδια κοινή λογική. Να
ξυπνήσουμε από τον λήθαργο. Όσο γρηγορότερα δουλεύουμε προς το ξύπνημα από την ασυνειδησία, τόσο γρηγορότερα
ανταλλάζει η ζωή της υποτροπές με άλλες πιο γλυκιές περιπέτειες ή διδάγματα προς την συνείδηση του εαυτού μας, δηλαδή στην συνείδηση της ζωής.
