MSSociety.gr

Ευχαριστουμε κωστα

Ευχαριστούμε Κώστα για την ενημέρωση.

Μια προσωπική γνώμη...
Η βιοτίνη (MD1003) για της βαριές μορφές είναι ελπιδοφόρα. Τα υπόλοιπα δεν είναι είναι θεραπείες, ούτε καν πλησιάζουν την λέξη θεραπεία. Μονοκλωνικές σαχλαμάρες και ρυθμιστές υποδοχέων SP1, ισχυρα αντιβιοτικά (αντί-βίωση) με τρομάζουν, αλλά περισσότερο από όλα μου θυμίζουν πως η Νευρολογία πάσχει από ανίατη χρηματιστηριακή λέπρα.

Μόνο και μόνο το πως άλλαξαν το θανατηφόρο μονοκλωνικό αντίσωμα Rituxan (για λεμφώματα) σε Ocrelizumabγιατί ήταν στο τέλος της ευρεσιτεχνίας του και έπρεπε να αλλάξει όνομα για να πάρει πάλι κατοχυρωμένο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την Σκλήρυνση, για να συνεχίσει να βγάζει εκατομμύρια.


Μπορεί να είμαι τρελός, μπορεί να είμαι ακραίος, δεν ξέρω. Από το 2004 διαγνωσμένος που παρακολουθώ τα φάρμακα για την ΣΚΠ, και εν έτη 2016 βλέπω φως μακριά από αυτά.

Συμφωνώ οτι όλα αυτά τα ακριβά προϊόντα των φαρμακοβιομηχανιών δεν έχουν καμία σχέση με θεραπεία, κρατώντας μια μικρή επιφύλαξη για την βιοτίνη.
Άλλωστε δεν συμφέρει την βιομηχανία παραγωγής φαρμάκων να βρεθεί θεραπεία σε μία ασθένεια που αποφέρει κέρδη δισεκατομμυρίων με την υπάρχουσα κατάσταση.

Στάθη όταν λες οτι βλέπεις φως μακριά από αυτά, τί εννοείς;

Αλέξανδρος έγραψε:Στάθη όταν λες οτι βλέπεις φως μακριά από αυτά, τί εννοείς;

Αυτό που εννοώ πηγάζει από την εμπειρία μου με δύο εκδοχές καταπολέμησης της νόσου. Η πρώτη εκδοχή την οποία έζησα για περίπου 6-7 χρόνια ήταν η φαρμακευτική. Κατά την διάρκεια αυτή, πέρασα από τις κλασικές αγωγές (Κορτιζόνες - Ιντερφερόνη - Tysabri - Copaxone) μαζί με παράλληλα φάρμακα σε συνδυασμούς όπως Παρακεταμόλη, Neurontin, Lyrica, Αντιβιώσεις και σωρό άλλα.

Βλέπωντας την πορεία παρατήρησα ότι η βελτίωση μου ήταν πολύ αργή, σχεδόν μηδαμινή, και ότι εκτός από την πάθηση είχα να διαχειριστώ και παρενέργειες οι οποίες μερικές φορές ήταν σοβαρές ίσως πιο σοβαρές και από την πάθηση (γλίτωσα από υπατίτιδα, έπαθα τοξική αντίδραση από Tysabri, λεμφαδενοπάθεια με το Copaxone). Όταν ο γιατρός μου μετά το Copaxone μου συνέστησε Χημειοθεραπεία κατάλαβα ότι το σύστημα υγείας δεν λειτουργεί όπως νομίζουμε, αλλά ακολουθεί ένα πρωτόκολλο το οποίο λίγο πολύ προσαρμόζεται σε όλους του ασθενείς χωρίς να παίζει ρόλο η μορφή της νόσου, η ηλικία ούτε καν η κλινική εικόνα.

Ήταν πολύ συχνό φαινόμενο να βλέπω φίλους συμπάσχοντες με προϊούσα μορφή, να παίρνουν φάρμακα για την υποτροπιάζουσα μορφή με αποτέλεσμα να περιπλέκεται η υγεία του ασθενή με φάρμακα τοξικά χωρίς νόημα. Η ηλικία επίσης. Έχω γνωρίσει νέα παιδιά που σε σύντομο χρονικό διάστημα είχαν δοκιμάσει ότι φάρμακο κυκλοφορούσε μέχρι 'κάποιο' να κουμπώσει. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα υγείας για νέους ανθρώπους. Τέλος, η κλινική εικόνα ενός ασθενή, έχει πολύ μικρότερη σημασία για το 'πρωτόκολλο', σε σχέση με το τι δείχνει η μαγνητική. Το αποτέλεσμα είναι η καλλιέργεια φόβου, μελλοντικής κατάπτωσης ή αναπηρίας, χωρίς να υπάρχει λόγος, γιατί ως γνωστόν η ΣΚΠ είναι Ψυχοσωματική, και εάν πετάς σε ψυχολογία τότε πιθανά να ξεπερνάς εύκολα και γρήγορα ότι και εάν σου φέρει η πάθηση (αν σου φέρει).

Το συμπέρασμά μου Αλέξανδρε ήταν η απόφασή μου να βγω για λίγο από το νευρολογικό΄πρωτόκολλο' να δοκιμάσω μια άλλη εκδοχή την δικιά μου εκδοχή που αισθανόμουν ότι θα με βοηθήσει.

Έτσι σταμάτησα όλα τα βαριά φάρμακα, δοκίμασα εναλλακτικές αγωγές όπως η ΧΕΝΦΑ, Βιταμίνες & Αντιοξειδωτικά και έκανα αφαίρεση όλων των μαύρων σφραγισμάτων από αμάλγαμο. Σιγά σιγά ένοιωθα να καθαρίζω από τα βαριά φάρμακα που αντί να επανα-εκπαιδεύσουν το ανοσοποιητικό, το τρελάνανε περισσότερο (μετάλλαξη, ανοσοκαταστολή, ανοσοτροποποίηση).

Συνειδητοποίησα ότι η υγεία μου βελτιώθηκε ραγδαία, ότι ένα ζωντανό ανοσοποιητικό είναι θεμιτό για την πάθηση και όχι το αντίθετο και από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζω χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.

Βέβαια το χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, το πετυχαίνω με ιδιαίτερη εγρήγορση σε θέματα ψυχολογίας, άσκησης και διατροφής διότι νιώθω ότι οποιαδήποτε κατάπτωση νοητική ή σωματική μπορεί να μου φέρει ενθύμια της πάθησης.

Η διαφορά είναι ότι όταν κάποιο ενθύμιο παραμονεύει, το ότι δεν σκέφτομαι την λύση των φαρμάκων αλλά το πως θα ηρεμήσω και καλλιεργήσω την ψυχή και σώμα μου να επανέλθω με διάφορες 'τεχνικές' μου, είναι η μεγαλύτερη ελευθερία και καλύτερη θεραπεία.

Ποιες είναι οι τεχνικές μου θα ρωτήσεις στις δύσκολες στιγμές μου;; Άφθονο Κουρκουμά αντί για κορτιζόνη. Όχι γλυκά, ζάχαρες, καφέδες, ποτά, ξενύχτια και τσιγαρόχωροι. Καθημερινή προσευχή με ευγνωμοσύνη. Διατροφή με πολλά λαχανικά και αντιοξειδωτικά, και πολύ ελαφριά άσκηση για μεταβολισμό είναι μερικές από αυτές. Όλοι μας μπορούμε να δημιουργήσουμε τις δικές τεχνικές εξισορρόπησης και θεραπείας γιατί όλοι μας είμαστε ικανοί να γίνουμε ο γιατρός του εαυτού μας.

Σε 6-7 χρόνια έμαθα τον εαυτό μου. Άλλοι το καταφέρνουν γρηγορότερα. Άλλοι δυστυχώς ποτέ.
Το Φως της Θεραπείας μας όμως είναι εκεί και μας περιμένει.Τον φόβο μας αν υπερβούμε χανόμαστε σε ακτίνες Δύναμης, Υγείας και Σοφίας. Δεν είναι εύκολο, είναι πολύ πιο εύκολο όμως από ότι νομίζουμε.

Ειλικρινα ποσο βοηθουν αυτα που γραφεις.. Οχι μονο εμενα,ειμαι σιγουρη οτι κ πολλα ατομα που δεν θα γραψουν κατι σιγουρα βοηθιουνται και παιρνουν δυναμη.
THANK YOU ΣΤΑΘΗ

Στάθη, ελπίζω κάποτε να γράψεις ενα βιβλιο για όλα όσα ΚΕΡΔΙΣΕΣ απο αυτό το ...σαρακι που έχουμε μέσα μας...εχεις μεγάλη δυναμη λογου...όσο για το περιεχόμενο οσων λες και τη Δυναμη της θέλησης σου να βγεις νικητής με τη βοήθεια και του Θεού, και μάλιστα χωρίς να χρειαζεσαι φαρμακα (αυτό το τελευταιο πιστεύω οτι χρειάζεται πολύ σκληρή και μακρόχρονη και σταθερή πνευματική δουλεια για να το πετύχει κανεις!!!!) εγώ υποκλινομαι!

Τέσσερα γονίδια «κινδύνου» που συνδέεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας ανακαλύφθηκε


http://www.ms-uk.org/june17


τα γονίδια επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες που πυροδοτούν την ασθένεια ..

Στάθη σε ευχαριστώ πολύ για την μακροσκελέστατη απάντηση.
Νομίζω πως έχει δίκιο η Μαρίνα, ίσως να σκεφτείς να γράψεις ένα βιβλίο για το πως μπορεί κάποιος να αντιμετωπίσει αυτή την ασθένεια χωρίς να κάνει χρήση των επικίνδυνων φαρμάκων που σχεδόν μας επιβάλλουν οι φαρμακοβιομηχανίες