Σελίδα 1 από 1

αναπηρια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Δεκ 13, 2014 10:36 pm
από Stathis23
καλησπέρα παιδια ειμαι ο Στάθης. Είμαι 23 ετών. ειμαι σε αναπηρικο καροτσακι εδω και 3 εβδομαδες μετα από ατυχημα μ τον κολλητο μου και θέλω να μάθω τι πρέπει να κανω για να τ αντιμετωπίσω?

Re: αναπηρια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Δεκ 14, 2014 12:43 am
από LL--MM
Stathis23 έγραψε:καλησπέρα παιδια ειμαι ο Στάθης. Είμαι 23 ετών. ειμαι σε αναπηρικο καροτσακι εδω και 3 εβδομαδες μετα από ατυχημα μ τον κολλητο μου και θέλω να μάθω τι πρέπει να κανω για να τ αντιμετωπίσω?
Ψυχολογικά θα αισθανθεις πολύ καλύτερα άμα δείς ότι όσα πρέπει/μπορεί να γίνουν από αλλους κι από σενα γίνονται: Τι είπαν οι γιατροί;;; Τι ασκήσεις σου έδωσαν να κάνεις;;; Θεωρούν το αποτέλεσμα οριστικό; Θα χρειαστείς ασφαλώς μεγάλη και μακροχρόνια προσπάθεια για να περιοριστούν κατά το δυνατόν οι επιπτωσεις του ατυχήματος αυτού. Kαθ'όσο είναι εφικτό, σου ευχόμαστε όλοι γρήγορη και καλή ανάρρωση!

Κοίτα όμως και ότι δεν έχει να κάνει με το ατύχημα, πως να συνεχίσεις τη ζωή σου αλλάζοντάς την όσο λιγότερο γίνεται.

Για τα κρατικά/κοινωνικά, πάρε την έκθεση του ατυχήματος που συνέταξε η ΤΟΤΑ, αλλά άν δε βεβαιωθεί από γιατρούς δημοσίου νοσοκομείου η κατάστασή σου, δηλαδή ότι έγινε ήδη κάδε δυνατή προσπάθεια να ξανασηκωθείς, μα ότι αυτό είναι ανέφικτο, κι ενδεχομένως για ποιό χρονικό διάσημα, βασιζόμενοι σε αποδεικτικά όπως σκάνερ, σύν τους λογαριασμούς νοσοκομείων, φαρμάκων φυσιοθεραπευτών κ.ά παρόμοια που σου πλήρωσε το ταμείο πρόνοιας, δεν αξίζει τον κόπο να κάνεις αίτηση στο ΚΕΠΑ. Καλό κουράγιο...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

Re: αναπηρια

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τρί Δεκ 16, 2014 7:06 pm
από Nick.
Stathis23 έγραψε:καλησπέρα παιδια ειμαι ο Στάθης. Είμαι 23 ετών. ειμαι σε αναπηρικο καροτσακι εδω και 3 εβδομαδες μετα από ατυχημα μ τον κολλητο μου και θέλω να μάθω τι πρέπει να κανω για να τ αντιμετωπίσω?
Γειά σου Στάθη, φαντάζομαι ότι η αναπηρία που απέκτησες είναι σε ένα βαθμό μόνιμη, οπότε καλό θα είναι να περάσεις από τα ΚΕΠΑ για πιστοποιητικό αναπηρίας, έτσι, για να έχεις ένα χαρτί σε περίπτωση που σου χρειαστεί (εφορία, πρόνοια, υπηρεσίες κλπ). Ακόμη κι αν δεν σου χρειάζεται άμεσα, δεν ξέρεις τί μπορεί να προκύψει στο μέλλον.

Εγώ στη θέση σου θα έψαχνα πολύ στο ίντερνετ για να ενημερωθώ για βοηθήματα που θα μπορούσαν να με διευκολύνουν στην καθημερινότητά μου, αλλά και μήπως υπάρχει κάποιος σύλλογος κοντά μου όπου θα μπορούσα να έρθω σε επαφή με άτομα που αντιμετωπίζουν ίδια προβλήματα (όχι μόνο για την παρέα, κυρίως για ενημέρωση, εμπειρία και πληροφορίες).
Κυρίως, όμως, δώσε το χρόνο και τη σκέψη να γνωρίσεις τον καινούργιο σου εαυτό (ψυχολογικά και σωματικά).
Με τον καιρό θα προσαρμοστείς στα πρακτικά θέματα της καθημερινότητας, γι'αυτό μην ανησυχείς.
Όμως χρειάζεσαι χρόνο να συνέλθεις ψυχολογικά και να μάθεις πώς να διαχειρίζεσαι μέσα σου το γεγονός του ατυχήματος. Στο λέω γιατί ξέρω κάποιον που ήταν σε τροχαίο από το οποίο ο οδηγός σκοτώθηκε και ο ίδιος σακατεύτηκε άσχημα, και ενώ έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια, ακόμη δεν μπορεί να μιλήσει άνετα για το γεγονός, γιατί του προκαλεί πόνο.

Σου εύχομαι καλή δύναμη. :smile-kiss: