Καλησπερα σας και περαστικα σε ολους

Νομιζω πως αυτο που οι γιατροι οριζουν ως Σκληρυνση κατα πλακας, δεν βασιζεται σε συμπτωματα μονο, αλλα και σε ευρηματα/αποτελεσματα εξετασεων.
Νομιζω λεγονται κριτηρια mcdonald.
Σ αυτα συμπεριλαμβανονται πολλαπλα κλινικα συμπτωματα, οι περιπτωσεις διαφερουν παρα πολυ, πολλοι απο τους ασθενεις δεν θα βιωσουν ποτε τα συμπτωματα καποιων αλλων.
Κατοπιν ομως, η διαγνωση βασιζεται σε αποτελεσματα εξετασεων που δεν αμφισβητουνται ως ευρηματα. Εστιες στη μαγνητικη και ολιγοκλωνικα αντισωματα στην παρεκκεντιση, νομιζω πως ειναι τα σημαντικοτερα.
Οι γιατροι εχουν το βαρος της αποφασης για τη διαγνωση αλλα ουσιαστικα βασιζονται σε check list, παρομοιο των πιλοτων πριν την απογειωση, Φωτα?check, Φρενα?check, κλπ.
Το ιδιο κανουν και στα επεισοδια/κρισεις. Υπαρχει manual αντιμετωπισης. Οριζει κορτιζονη, σε ικανη δοση που οριζεται απο τον γιατρο, για ταχυτερη αναρρωση, η οποια ελπιζουν οτι θα βοηθησει και στην ψυχολογια του ασθενους.
Δεν ειναι η πρωτη μου φορα σε αυτοανοση ασθενεια. Πρωτιστως, πασχω σχεδον εκ γεννετης απο χρονια νεανικη ρευματοειδης αρθριτιδα και στα χρονια μου δεν υπηρχε ιατρικη αντιμετωπιση.
Ακομα και οταν μπηκα σε αγωγη, ετεινα ν απορριπτω τους γιατρους, ακριβως γιατι θεωρουσα κατασκευασμα τους την μεγαλη σακκουλα με τα φαρμακα με τις πολλες παρενεργειες που επαιρνα. Και αλλα πολλα, που δεν βοηθουν να σας τα πω.
Και για να μην παρεξηγηθω, δεν επιμενω στο "αυτοανοσο" ή αθεραπευτο κλπ.
Η ιατρικη οπως την γνωριζουμε στην Ελλαδα (και στην Αγγλια οπου διαγνωστηκα με σκληρυνση) εχει κανονες, για να ελαχιστοποιει την πιθανοτητα ανθρωπινου λαθους εκ μερους των γιατρων. Βασει αυτων των κανονων, πασχω απο κατι. Αυτο το κατι, οσο θολο και να φαινεται στα ματια μου, εχει κανονες αντιμετωπισης. Κρινω εαν θελω να τους ακολουθησω, και το κανω.
Ξερετε ισως πως καποιοι ανθρωποι δεν δεχονται την μεταγγιση αιματος λογω θρησκειας. Σου λεει, εαν κανω μεταγγιση θα ζησω αλλα θα τυραννηθω μετα θανατον (τι να κανουμε, το πιστευει) ενω εαν δεν κανω, θα εχω καλη τυχη μετα θανατον....
Θες λοιπον Χενφα?Ομοιοπαθητικη?Φυσιατρικη?Μαγια? Ξα σου, που λεν και οι φιλοι μου οι
Κρητικοι.
Προσωπικα, στο θεμα της αρθριτιδας, περασα απ´ ολες τις δυνατες θεραπειες.
Πιστευω πως τιποτα δεν ηταν τοσο ευεργετικο οσο η κορτιζονη (η οποια δυστυχως μου εκανε οστεοπορωση, φαινομενο cushing, υπερταση κλπ. αλλά τα θεραπευσα ολα με αλλα φαρμακα

). Αλλοι συνασθενεις μου ομως, δεν ειχαν ανταποκριση σε τιποτα ή ειχαν βρει την υγεια τους με την πρωτη ανοσοτροποιηση ή θεραπευτηκαν με ομοιοθεραπεια ή ή ή
Το ιδιο φαινομενο βλεπω και στη σκληρυνςη, αλλοι Χενφα και ειτε ειναι καλυτερα ειτε ειναι χειροτερα, αλλοι διαιτα με θεαματικα αποτελεσματα κλπ.
Ειναι καλο να εχεις πολλες προτασεις για θεραπεια. Εχεις τροπο να διαλεξεις.
Προσωπικα, εφ οσον μονο ο κοινος γιατρος μπορει ν αντιμετωπισει την σκωληκοειδιτιδα, σ αυτον θα πηγαινω.
Ευχη Θεου να βρεθει θεραπεια πχ με καταναλωση λαχανου, που μ αρεσει κιολας, ή μαλλον σοκολατας που μ αρεσει περισσοτερο
