MSSociety.gr

Έχω σπουδάσει αγγλική φιλολογία και ψυχολογία αλλά αφού η σκπ ορίζει το σώμα μου και δεν μ΄αφήνει να εργαστώ ή ν'αυτοεξυπηρετηθώ αποφάσισα να μην την αφήσω να ορίσει το μυαλό και την ψυχή μου. Έτσι μπήκα στην νομική του ΕΚΠΑ με το 5% φέτος στα 36 μου. Αυτό που με χαροποίησε όμως είναι η Μονάδα Προσβασιμότητας Φοιτητών με Ειδικές Ανάγκες του Καποδιστριακού. Ένιωσα ότι υπάρχει τέτοια υποστήριξη από πολλές απόψεις (ειδικό λογισμικό, εθελοντές, υπηρεσία μεταφοράς, κ.τ.λ.) ώστε η σκπ (ή οποιαδήποτε άλλη αναπηρία) να μην σταθεί εμπόδιο. Μακάρι να βελτιωθούν τα πράγματα και σε άλλους χώρους για μας όλους σ'αυτήν τη χώρα. Αυτή είναι και η ευχή μου για το 2013. Τίποτα δεν πρέπει να μας εμποδίζει να υλοποιήσουμε τους όποιους στόχους έχουμε. Μπορεί κάποιοι από μας να μην μπορούμε να εργαστούμε αλλά μπορούμε να κάνουμε άλλα πράγματα.

Ιδιαίτερα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο το μήνυμά σου, αγαπημένη Helena.
Χαίρομαι ιδιαίτερα για το θάρρος και τη δύναμή σου στον αγώνα με την σκλήρυνση.
Εύχομαι από καρδιάς να έχεις μια όμορφη φοιτητική χρονιά και να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα.

Αξιοθαύμαστη η προσπάθεια του Καποδιστριακού για τους φοιτητές με ειδικές ανάγκες.
Τελικά στην Ελλάδα δεν είναι όλα μαύρα...

Σου στέλνω την αγάπη μου, γλυκιά Helena.

helena έγραψε:Έχω σπουδάσει αγγλική φιλολογία και ψυχολογία αλλά αφού η σκπ ορίζει το σώμα μου και δεν μ΄αφήνει να εργαστώ ή ν'αυτοεξυπηρετηθώ αποφάσισα να μην την αφήσω να ορίσει το μυαλό και την ψυχή μου. Έτσι μπήκα στην νομική του ΕΚΠΑ με το 5% φέτος στα 36 μου. Αυτό που με χαροποίησε όμως είναι η Μονάδα Προσβασιμότητας Φοιτητών με Ειδικές Ανάγκες του Καποδιστριακού. Ένιωσα ότι υπάρχει τέτοια υποστήριξη από πολλές απόψεις (ειδικό λογισμικό, εθελοντές, υπηρεσία μεταφοράς, κ.τ.λ.) ώστε η σκπ (ή οποιαδήποτε άλλη αναπηρία) να μην σταθεί εμπόδιο. Μακάρι να βελτιωθούν τα πράγματα και σε άλλους χώρους για μας όλους σ'αυτήν τη χώρα. Αυτή είναι και η ευχή μου για το 2013. Τίποτα δεν πρέπει να μας εμποδίζει να υλοποιήσουμε τους όποιους στόχους έχουμε. Μπορεί κάποιοι από μας να μην μπορούμε να εργαστούμε αλλά μπορούμε να κάνουμε άλλα πράγματα.

Ολα καλα helena !!!!!! ΥΓ. Ειδατε, ομως, πώς καταντησαμε ????? Να μας ξαφνιαζει ευχαριστα το...αυτονοητο

helena έγραψε:...................................... αποφάσισα να μην την αφήσω να ορίσει το μυαλό και την ψυχή μου. Έτσι ...............................

Το παν είναι η απόφαση helena μου, από κει και πέρα ότι και να γίνει το δρόμο τον ξέρεις, αυτόν της α π ό φ α σ η ς

Άννα μου πόσο δίκιο έχεις, .......να χαιρόμαστε όταν το αυτονόητο παρέχεται, σ΄αυτό το ανάπηρο κράτος που ζούμε

'Οντως αυτό που θεωρείται σε άλλες χώρες αυτονόητο εδώ οι περισσότεροι πρέπει να πάθουν για να μάθουν. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη. είχα μάθει ότι ο εθελοντισμός είναι πολύ σημαντικό για να μάθει κάποιος να σέβεται τον συνάνθρωπο του, το περιβάλλον του, τον εαυτό. Όταν λοιπών, πρωτού "αρρωστήσω", έλεγα ότι σαν μαθήτρια και σαν φοιτήτρια υπήρξα εθελόντρια με ρώταγαν πως μπορούσα να κάνω κάτι χωρίς αμοιβή. Εγώ, φυσικά απαντούσα μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ βρεθούν στη θέση να χρειαστούν την υποστήριξη ενός εθελοντή ή κάποιου άλλου μηχανισμού υποστήριξης. Ελπίζω η "οικονομική" κρίση να ξυπνήσει αυτό τον λαό και να αντιληφθεί ότι αν βοηθάει με όποιο τρόπο μπορεί ανιδιοτελώς θα βοηθηθεί σε περίπτωση ανάγκης. Πάντως, το ευτύχημα είναι ότι κάποια αρχή γίνεται σε πανεπιστήμιο. Να μην ξεχνάμε κιόλας ότι η παιδεία και είναι το άλφα και το ωμέγα για να πάμε μπροστά σαν χώρα.

Σωστος και καλος ο εθελοντισμος !!!!!!!!!! Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ !!!!!!!! ΔΕΝ συμφωνω , ομως, οταν υποκαθιστα το κρατος ! Οταν κλεινει ''τρυπες'' του κρατους !!!!!! Οταν, το κρατος καλει τους πολιτες σε εθελοντικη δραση , οταν τους πιεζει , εμμεσα ή αμεσα , για να βγαλει , εκεινο ''την ουρα του απεξω'' !!!!!!!!!

ΑΝΝΑ59 έγραψε: Σωστος και καλος ο εθελοντισμος !!!!!!!!!! Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ !!!!!!!! ΔΕΝ συμφωνω , ομως, οταν υποκαθιστα το κρατος ! Οταν κλεινει ''τρυπες'' του κρατους !!!!!! Οταν, το κρατος καλει τους πολιτες σε εθελοντικη δραση , οταν τους πιεζει , εμμεσα ή αμεσα , για να βγαλει , εκεινο ''την ουρα του απεξω'' !!!!!!!!!

πολύ σωστή παρατήρηση και θα συμπλήρωνα επίσης ότι και ο ρόλος των media πάνω στο θέμα είναι πολύ ύπουλος και υποκριτικός...
...

nits έγραψε:

ΑΝΝΑ59 έγραψε: Σωστος και καλος ο εθελοντισμος !!!!!!!!!! Συμφωνω ΑΠΟΛΥΤΑ !!!!!!!! ΔΕΝ συμφωνω , ομως, οταν υποκαθιστα το κρατος ! Οταν κλεινει ''τρυπες'' του κρατους !!!!!! Οταν, το κρατος καλει τους πολιτες σε εθελοντικη δραση , οταν τους πιεζει , εμμεσα ή αμεσα , για να βγαλει , εκεινο ''την ουρα του απεξω'' !!!!!!!!!

πολύ σωστή παρατήρηση και θα συμπλήρωνα επίσης ότι και ο ρόλος των media πάνω στο θέμα είναι πολύ ύπουλος και υποκριτικός...
...

Σωωωωωστααααα !!!!! Καλημερα !!!!!! ΥΓ.Καποτε , πριν πολλααααα χρονια , θελησα να προσφερω , αφιλοκερδως, μαθηματα στο φροντιστηριο μιας θεραπευτικης κοινοτητας ! Για τους μαθητες , που ηταν υπο απεξαρτηση ! Ετσι !!!! Ενοιωσα αυτη την αναγκη !!!!! Ε!!!!!!! Ακομα περιμενω τηλεφωνημα !!!!! Εστω και για αρνητικη απαντηση !!!!! Φαινεται....το θεμα αυτο , δεν πουλουσε , τοτε ! Δεν ειχαν ''βουϊξει'' τα μμε, καλωντας εθελοντες........καθηγητες !!!!!!!!!!!

Ας μην μπερδεύουμε το κράτος σ'αυτήν την περίπτωση. Στην προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι στην πρωτοβουλία κάποιων νέων κυρίως συνανθρώπων οι οποίοι προσπαθούν να έχουμε πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση όσοι έχουμε πρόβληματα υγείας. Για να λειτουργήσει με επιτυχία μία τέτοια μονάδα χρειάζεται ανθρώπους με ψυχή. Ο Κυμπερόπουλος, απόφοιτος της ιατρικής με τετραπληγία (κουνάει μόνο κεφάλη) αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είχε καμία πρόσβαση. Εμένα προσωπικά μου εγκατέστησαν αναγνώστη οθώνης και όλα τα συγραμμάτα και σημειώσεις είναι σε προσβάσιμη μορφή γιατί έχω οφλαλμοπληγία και τετραπάρεση. Αυτό όλο δεν έχει σχέση με το κράτος...απλά ας αναγνωρίσουμε την προσπάθεια των φοιτητών με συνείδηση και τον ανθρώπων που εργάζονται σ'αυτό τον χώρο. Η ατομική προσπάθεια χρειάζεται εξάλλου πολύ περισσότερο σε μία χώρα η οποία υστερεί τραγικά στον τομέα της προσβασιμότητας.

Υ.Σ. Και γω όταν πήγα στο πικπά μία με οργανωμένη ομάδα εθελοντών να προσφέρουμε δωρεάν μαθήματα σε ορφανά δεν μας απάντησαν ποτέ αλλά αυτό δεν με σταμάτησε να προσπαθώ. Τώρα χρειάζομαι και γω το βοήθεια στο σπίτι για να μεγαλώσω τον 3χρονο γιο μου και την μονάδα προσβασιμότητας. Δεν ξερω αν γίνομαι κατανοητή...κάποιες φορές χρειάζεται μόνο να εκτιμάμε αυτούς που προσπαθούν για μας σε μία χώρα που δεν είναι φιλόξενη σε ανθρώπους σαν και μας γιατί από κάπου πρέπει ν'αρχίσει η αλλαγή νοοτροπίας.