MSSociety.gr

Καλησπέρα παιδιά.Ξεκίνησα λίγο ανάποδα, γράφοντας πρώτα σε άλλο θέμα.Είμαι η Λήδα, μιλάω μαζί σας νοητά (διαβάζοντάς σας) αρκετό καιρό.
Γνώρισα το σύζυγό μου ενώ "τα είχε" ήδη 4 χρόνια με την σκπ, αλλά μπήκα ανάμεσά τους κ ζούμε οι τρεις μας τα τελευταία 9 χρόνια...
Ο Α. συναναστρέφεται μαζί της 13 χρόνια (απ'το '99) κ ό,τι έχει έρθει το έχει αντιμετωπίσει με 3 ήμερα κορτιζόνης.Δεν έχει πάρει ποτέ κάτι άλλο,η κατάστασή του είναι σχετικά καλή.
Θα πούμε κ άλλα τις επόμενες μέρες...σας χαιρετώ προσωρινά

ΚΑΛΩς ΗΡΘΕς ΛΗΔΑ...ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΣΥΖΥΓΟς ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙς

Ληδα !!!! Καλως ηρθες !!!!! Συνεχισε να εισαι...αναμεσα στον συζυγο και την.......ερωμενη του !!!!! Σιγουρα, τον εχεις κερδισει ΕΣΥ !!!!!

Σας ευχαριστώ για την υποδοχή! Άννα, μία τον τον κερδίζω εγώ, μία εκείνη, τα 3 τελευταία χρόνια είναι επίμονη η "κοπελιά"...αλλά που θα μου πάει.......

Λήδα έγραψε:Σας ευχαριστώ για την υποδοχή! Άννα, μία τον τον κερδίζω εγώ, μία εκείνη, τα 3 τελευταία χρόνια είναι επίμονη η "κοπελιά"...αλλά που θα μου πάει.......

...σιγουρα, εσυ θα κερδισεις !!!!!!!!! Εκεινη ειναι....κακασχημη και εσυ...πανεμορφη !!!!!!!!!!!!!

απλά είναι πολλές οι φορές που θυμώνω με μένα κ νιώθω ανίκανη κ άχρηστη που δεν μπορώ να τον "τραβήξω"....η κατάθλιψή μας, ζεί κ βασιλεύει κ τον κόσμο κυριεύει

Λήδα καλώς ορίσατε στην παρέα μας, μη χάνεις το κουράγιο σου επειδή χαρακτηριστικό της σκπ είναι μια καλά μια σκ@τ@.Σήμερα μπορεί να είσαι λειτουργικός και αύριο "πεθαμένος".Μετά από μια μέρα πάλι super και σε επόμενες να σέρνεσαι.Αυτό όπως καταλαβαίνεις φέρνει θυμό και κατάθλιψη.Το βιώνουμε οι σκληρυντικοί.
Όταν αρχίσεις να δέχεσαι αυτή την αλλοπρόσαλλη κατάσταση, δηλαδή να συνηθίσεις τα πάνω της και τα κάτω της, ζεις με λιγότερες απώλειες συναισθηματικές και όχι μόνο.
Σας εύχομαι να βρίσκεστε πάντα σε επαφή με το δυνατό σας κομμάτι και πάντα μαζί

Κων/να!!Το ξέρω, το δουλεύω συνεχώς!Προσπαθώ πάντα στο κάθε τι να προσαρμόζομαι..Θέλω να βασίζεται σε μένα κ αυτό να τον γαληνεύει, κ όταν απομονώνεται(είναι πολύ συχνό) νιώθω σαν να κάνω κάτι λάθος κ μου θυμώνω...
το δουλεύω, το δουλεύω όμως..

Λήδα έγραψε: Κων/να!!Το ξέρω, το δουλεύω συνεχώς!Προσπαθώ πάντα στο κάθε τι να προσαρμόζομαι..Θέλω να βασίζεται σε μένα κ αυτό να τον γαληνεύει, κ όταν απομονώνεται(είναι πολύ συχνό) νιώθω σαν να κάνω κάτι λάθος κ μου θυμώνω...
το δουλεύω, το δουλεύω όμως..

Όχι όχι όχι Λήδα μου, όχι να βασίζεται σε σένα δεν είναι βοηθητικό για τον ίδιο να αισθάνεται ότι χωρίς την "πατερίτσα" του δεν είναι αυτόνομος.
Επειδή η σκπ είναι μία νόσος που "κλέβει" αυτονομία, έχουμε ανάγκη να πηγαίνουμε κόντρα σ' αυτό.Για το λόγο αυτό νιώθουμε άξιοι, όταν κάνουμε πράγματα και δραστηριότητες.

Έπειτα μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, όσο και να τον λατρεύεις.Ο σύντροφός μας υποφέρει, ίσως μάλιστα περισσότερο κρίνοντας από μένα.Αν είσαι εσύ καλά υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να τον βοηθήσεις.
Το πρόβλημα που έχουμε όσοι νοσούμε, είναι ο αποκλεισμός.Λέγοντας αποκλεισμό μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό που δεν το φαντάζεσαι.Θα σου δώσω ένα παράδειγμα δικό μου.Θέλω να πάω να ψωνίσω στο super market.Γνωρίζω ότι είναι δύσκολο, αλλά θέλω να προσπαθήσω.Ο άντρας μου που λειτουργεί συντροφικά και με κατανόηση, προλαβαίνει(με αποκλείει) και κάνει τα ψώνια.Αυτό του υπαγορεύει η συνείδησή του και η αγάπη του.Εγώ όμως παύω να κάνω αυτό που κάποτε ήταν δεδομένο.

Λες ότι όταν απομονώνεται έχεις κάνει λάθος εσύ.Όχι και πάλι όχι Λήδα μου γλυκιά.Δεν φταις εσύ για τα σκαμπανεβάσματά του.Στο λέει μια παθούσα.
Αυτό να δουλέψεις, την ενοχή που δε σου ανήκει.
Εύχομαι να σας πάνε όλα καλά