Καινουργια εδω και μια ερώτηση bonus!
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Ιουν 09, 2012 11:45 am
Καλημέρα σε όλους...
Μπαίνω τακτικά στο forum σας αλλα σήμερα αποφάσισα να γραφτώ και να πω και εγώ την ιστορία μου...
Είμαι 20 χρονών και φοιτήτρια Ιατρικής.
Τον Δεκέμβριο ένιωσα ένα θόλωμα και πονο στο αριστερό μου μάτι και νομίζοντας πως είναι μια απλή επιπεφυκίτιδα πήγα στον οφθαλμίατρο για να μου δώσει κάποιο κολλύριο... Εκείνος με εστειλε στο πιο κοντινό νοσοκομείο με εφημερέυον νευρολογικό τμήμα. Περιττό να σας πω ότι τρελάθηκα.
Αποφάσισα να πάω σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Το ίδιο βράδυ έκανα μαγνητικές εγκεφάλου, αυχένα και θώρακα.
Την επόμενη μέρα, ο νευρολόγος ήρθε και μου ανακοίνωσε (με τον χειρότερο τρόπο) ότι έχω εστίες φλεγμονής και ότι πρέπει να κάνω οσφυιονωτιαία παρακέντηση. Για την σκλήρυνση ούτε λόγος.
22 Δεκεμβρίου ξεκίνησα την ενδοφλέβια κορτιζόνη. Ανήμερα Χριστούγεννα έκανα την τελευταία δόση και το υπόλοιπο των διακοπών πέρασε αρκετά άσχημα με χαπάκια κορτιζόνης και τα επακόλουθα αυτών.
Την παρακέντηση αρνήθηκα να την κάνω τότε και λόγω φόβου (ηξερα τι σημαίνει από τη σχολή) και λόγω του ότι θα έπρεπε να είμαι ξαπλωμένη Χριστουγεννιάτικα.
Έχω να παραπονεθώ πάρα πολύ για τον γιατρό μου όμως. Μετά τα Χριστούγεννα, επισκεφτηκα και άλλους γιατρούς οι οποιοι συνέστησαν αμεσα και άλλες εξετάσεις και οπωσδήποτε την παρακέντηση. Ο πρώτος από το ιδιωτικό, εκτός του οτι για 4 μήνες που με παρακολουθούσε ΔΕΝ μου είπε ουτε μία φορά τι έχω, όταν τον ρώτησα αν πρεπει να μπω για την παρακέντηση, μου απαντησε οτι δεν χρειαζόταν. Μετά μου συνέστησε τις διάφορες ενέσεις ή ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ (ΧΩΡΙΣ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΤΙ ΕΧΩ) και εκτός αυτού μου είπε να επιλέξω μόνη μου όποια θέλω εγώ.......
Γενικά είναι πολύ άσχημο να μαθαίνεις τι έχεις ψάχνοντας μόνος σου στα βιβλία και στο Ίντερνετ... Ειδικά σε τέτοιες παθήσεις που η συμμετοχή του γιατρού είναι απαραίτητη κατά τη γνώμη μου μόνο και μόνο σαν ψυχολογική υποστήριξη.
Σχετικά συνειδητοποιημένη λοιπόν απευθύνθηκα σε συγκεκριμένο γιατρο στο Αιγηνητειο για τον οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα. Μπήκα στο νοσοκομείο, έκανα τις εξετάσεις μου και την παρακέντησή μου και μετά απο λίγο καιρό είχα επιτέλους τα τελικά αποτελέσματα στα χέρια μου. Απο το Δεκέμβριο είχαμε φτάσει Μάιο και το χαρτί έγραφε τελικά ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ.
Έκανα μια σειρά καινούργιων μαγνητικών και ξαναπήγα στον γιατρό μου ο οποίος μου έδωσε τελικά απαντήσεις. Έτσι, ξεκίνησα απο την προηγούμενη Παρασκευή Betaferon και εκτός απο μερικά δεκατάκια και λίγη κούραση είμαι καλά.
Άλλες ώσεις δεν έχω παρουσιάσει, είμαι πολύ καλά, συνεχίζω τις σπουδές μου και προσπαθώ να ζω όπως οι υπολοιποι συμφοιτητές και φίλοι μου. Η σκλήρυνση μου ήταν μία γερή πτώση που με έκανε να συνειδητοποιήσω το κακό που έκανα στον εαυτό μου με το να αγχώνομαι... Το αποτελεσμα της σκληρυνσης, η ηρεμία μου.
Και τωρα εχω μια ερωτησουλα για σας ετσι bonus μετα την ιστορια μου . Την προηγούμενη εβδομαδα εκανα μια κυστιτιδα και παίρνω αντιβίωση. Να σταματησω τις ιντερφερονες ή οχι??
Ευχαριστώ που με διαβάσατε και εύχομαι τα καλύτερα και μία υπέροχη μέρα!!!!
Μπαίνω τακτικά στο forum σας αλλα σήμερα αποφάσισα να γραφτώ και να πω και εγώ την ιστορία μου...
Είμαι 20 χρονών και φοιτήτρια Ιατρικής.
Τον Δεκέμβριο ένιωσα ένα θόλωμα και πονο στο αριστερό μου μάτι και νομίζοντας πως είναι μια απλή επιπεφυκίτιδα πήγα στον οφθαλμίατρο για να μου δώσει κάποιο κολλύριο... Εκείνος με εστειλε στο πιο κοντινό νοσοκομείο με εφημερέυον νευρολογικό τμήμα. Περιττό να σας πω ότι τρελάθηκα.
Αποφάσισα να πάω σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Το ίδιο βράδυ έκανα μαγνητικές εγκεφάλου, αυχένα και θώρακα.
Την επόμενη μέρα, ο νευρολόγος ήρθε και μου ανακοίνωσε (με τον χειρότερο τρόπο) ότι έχω εστίες φλεγμονής και ότι πρέπει να κάνω οσφυιονωτιαία παρακέντηση. Για την σκλήρυνση ούτε λόγος.
22 Δεκεμβρίου ξεκίνησα την ενδοφλέβια κορτιζόνη. Ανήμερα Χριστούγεννα έκανα την τελευταία δόση και το υπόλοιπο των διακοπών πέρασε αρκετά άσχημα με χαπάκια κορτιζόνης και τα επακόλουθα αυτών.
Την παρακέντηση αρνήθηκα να την κάνω τότε και λόγω φόβου (ηξερα τι σημαίνει από τη σχολή) και λόγω του ότι θα έπρεπε να είμαι ξαπλωμένη Χριστουγεννιάτικα.
Έχω να παραπονεθώ πάρα πολύ για τον γιατρό μου όμως. Μετά τα Χριστούγεννα, επισκεφτηκα και άλλους γιατρούς οι οποιοι συνέστησαν αμεσα και άλλες εξετάσεις και οπωσδήποτε την παρακέντηση. Ο πρώτος από το ιδιωτικό, εκτός του οτι για 4 μήνες που με παρακολουθούσε ΔΕΝ μου είπε ουτε μία φορά τι έχω, όταν τον ρώτησα αν πρεπει να μπω για την παρακέντηση, μου απαντησε οτι δεν χρειαζόταν. Μετά μου συνέστησε τις διάφορες ενέσεις ή ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ (ΧΩΡΙΣ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΤΙ ΕΧΩ) και εκτός αυτού μου είπε να επιλέξω μόνη μου όποια θέλω εγώ.......
Γενικά είναι πολύ άσχημο να μαθαίνεις τι έχεις ψάχνοντας μόνος σου στα βιβλία και στο Ίντερνετ... Ειδικά σε τέτοιες παθήσεις που η συμμετοχή του γιατρού είναι απαραίτητη κατά τη γνώμη μου μόνο και μόνο σαν ψυχολογική υποστήριξη.
Σχετικά συνειδητοποιημένη λοιπόν απευθύνθηκα σε συγκεκριμένο γιατρο στο Αιγηνητειο για τον οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα. Μπήκα στο νοσοκομείο, έκανα τις εξετάσεις μου και την παρακέντησή μου και μετά απο λίγο καιρό είχα επιτέλους τα τελικά αποτελέσματα στα χέρια μου. Απο το Δεκέμβριο είχαμε φτάσει Μάιο και το χαρτί έγραφε τελικά ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ.
Έκανα μια σειρά καινούργιων μαγνητικών και ξαναπήγα στον γιατρό μου ο οποίος μου έδωσε τελικά απαντήσεις. Έτσι, ξεκίνησα απο την προηγούμενη Παρασκευή Betaferon και εκτός απο μερικά δεκατάκια και λίγη κούραση είμαι καλά.
Άλλες ώσεις δεν έχω παρουσιάσει, είμαι πολύ καλά, συνεχίζω τις σπουδές μου και προσπαθώ να ζω όπως οι υπολοιποι συμφοιτητές και φίλοι μου. Η σκλήρυνση μου ήταν μία γερή πτώση που με έκανε να συνειδητοποιήσω το κακό που έκανα στον εαυτό μου με το να αγχώνομαι... Το αποτελεσμα της σκληρυνσης, η ηρεμία μου.
Και τωρα εχω μια ερωτησουλα για σας ετσι bonus μετα την ιστορια μου . Την προηγούμενη εβδομαδα εκανα μια κυστιτιδα και παίρνω αντιβίωση. Να σταματησω τις ιντερφερονες ή οχι??
Ευχαριστώ που με διαβάσατε και εύχομαι τα καλύτερα και μία υπέροχη μέρα!!!!
Δεν νομιζω οτι η αντιβιωση επηρεαζει την θεραπεια αλλα καλυτερα να ρωτησεις το γιατρο σου
