MSSociety.gr

το "έκλεψα" από τον George Good News, γιατί με αντιπροσωπεύει ως φράση και στάση ζωής και προ σκλήρυνσης και μετά την σκλήρυνση.

Διαφορετική σημασία, βέβαια, δίνω σήμερα στο "όσο προλαβαίνω", το οποίο εξομειώνω αποκλειστικά με το "όσο μπορώ να περπατάω ακόμη".

Υπάρχουν στιγμές όμως που νοιώθω ότι, ασυνείδητα αυτό δημιουργεί άγχος...

Ειπα τετοιο πραγμα? Οντως το πιστευω! Ειναι κινητηριος δυναμη για να κανω πραγματα, αλλα απο την αλλη -οπως σωστα ειπες-μπορει να φερει αγχος και κακη ψυχολογια!Οπως το βλεπει κανεις...

Οπως και να χει, η ζωη ειναι πραγματικα μικρη για να αναβαλλουμε ολα οσα θελουμε να κανουμε! Ακομα και να εισαι απολυτως υγιης, ειναι μικρη! Το να το συνειδητοποιεις μονο καλο μπορει να κανει! Forever is our today, οπως λενε (ελεγαν) οι queen!