MSSociety.gr

Καλησπέρα.

Σας ψιλοζάλισα σήμερα αλλά συγχωρέστε με (οπότε έχω δικαίωμα να συνεχίσω).

Την Κυριακή ήμουνα καλεσμένος οικογενειακώς σ' ένα γάμο και φυσικά στο τραπέζι μετά. Και όπως είναι "φυσικό" (συμβαίνει συνήθως σε κάθε μου "καλή" έξοδο) είχα να κάνω ένεση. Όταν ξεκίνησα το φάρμακο διάλεξα να κάνω την πρώτη ένεση βραδυνή ώρα αλλά τώρα κατάλαβα ότι την "πάτησα".
Είχα λοιπόν στο αυτοκίνητο το γνωστό σε όλους τσαντάκι και κάποια στιγμή βγήκα για να την κάνω. Πολυσύχναστο το μέρος αλλά δεν κόλλησα και ξεκίνησα τη διαδικασία. Το λάθος μάλλον, ήταν ότι δεν είχε πάρει θερμοκρασία παρά μόνο δέκα λεπτά. Την κάνω λοιπόν και γυρνάω στο μαγαζί.
Μετά από περίπου μία - μιάμιση ώρα άρχισα να κρυώνω και πίστεψα ότι με χτύπαγε ο κλιματισμός του μαγαζιού. Φόρεσα το σακάκι αλλά τίποτα. Και ξαφνικά άρχισε ...
Έτρεμα ολόκληρος, τα δε πόδια χτύπαγαν σαν κομπρεσέρ. Είχα να το πάθω από τους πρώτους μήνες αυτό. Να μη συνέρχομαι με τίποτα. Η παρέα στο τραπέζι ήξερε βέβαια αλλά δεν το είχε δει. Και εμένα στις αρχές μου συνέβαινε στη διάρκεια του ύπνου και μόνο όταν τολμούσα να μην πάρω depon.
Μου έλεγαν να σηκωθώ για να πάμε σ' ένα δωμάτιο του μαγαζιού που είχε αερόθερμο και φοβόμουνα ότι άμα σηκωθώ και μια πιάσει το ρίγος θα πέσω. Και μπορεί να συνέβαινε. Νόμιζα δε ότι όλοι κοιτούσαν εμένα. Και τότε "λύγισα". Δάκρυσα. Κατάλαβα αργότερα ότι δεν έπρεπε να αφεθώ και να μου συμβεί αυτό αλλά δεν μπόρεσα να το ελέγξω. Όπως δε μπορούσα να σταματήσω το ρίγος.
Ευτυχώς που κάποιος είχε ένα πάναντολ extra και σιγά σιγά πέρασε. Μετά βέβαια και στην τουαλέτα που πήγαινα είχα "συνοδεία". Φοβήθηκαν. Εγώ ήξερα ότι είχε περάσει αλλά αυτοί όχι.
Εμένα όμως μου άρεσε αυτό. Μου άρεσε που οι δικοί μου άνθρωποι με "πρόσεχαν". Μου άρεσε που είχα ανθρώπους δίπλα μου έτοιμους να μου δώσουν το χέρι τους για να στηριχτώ πάνω τους! Μου άρεσε που είχα ανθρώπους δίπλα μου που "κόλλησαν" πάνω μου για να ζεσταθώ!

Εμπειρίες !!!

Πολύ τρυφερά αυτά που έγραψες!άστο καλό δάκρυσα!
Βέβαια να σου πω ότι διαβάζοντας την επικεφαλίδα,και έχοντας διαβάσει προηγουμένος και το θέμα για τα τσιγάρα και τα ξενύχτια,λέω όχι ,και ο γάμος πειράζει?πρέπει να χωρίσω...!
αλλά ευτυχώς....!(πλάκα κάνω)
έτσι είμαστε όλοι εμείς,άνθρωποι ιδιαίτεροι,με αισθήματα και ευαισθησίες....
τελικά πέρασες καλά?χόρεψες?

K ΕΓΩ ΣΥΓΚΗΝΗΘΗΚΑ. ΠΟΛΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. ΟΤΙ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΟΤΙ ΣΕ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΟΥ Κ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΑ. ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΑΤΩ Κ ΤΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΚΑΛΑ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ. ΤΙ ΝΑ ΠΩ.

ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΜΙΛΗΣΑ. ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ.

Νά 'σαι καλά πρίγκηπα!

και οι πρίγκηπες έχουν αδυναμίες - που όμως τις καταπολεμούν- αλλά είναι πάντα ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ!!

Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ για τα λόγια σας. Δε λέω για τα καλά λόγια σας γιατί τα λόγια των φίλων είναι πάντα καλά.
Έπρεπε να πάω γιατί παντρευόταν συγγενής. Όχι δε χόρεψα. Δε θα χόρευα. Όχι γιατί ίσως δε μπορούσα αλλά γιατί πρόσφατα έχασα τον πατέρα μου (η αιτία μάλλον να "ξυπνήσει" η msούλα αλλά χίλιες φορές χαλάλι του γιατί το άξιζε και έφυγε αξιοπρεπέστατα και χωρίς να καταλάβει τελικά τι είχε με όλα τα επακόλουθα και με πιθανή μια γρήγορη "φυγή") οπότε δεν είχα διάθεση.
Αλλά όπως είπα, όταν ξέρεις ότι έχεις ανθρώπους δίπλα σου αισθάνεσαι δυνατός.

Ευτυχώς που σ' αυτό το forum βρήκα κι άλλους Ανθρώπους!
Στην επόμενη συνάντηση θέλω να είμαι εκεί, αν και λόγω δουλειάς μπορέσω. Θα περιμένω.

Τα ξαναλέμε

Υ.Γ. Ίσως λόγω δουλειάς να μη μπορώ να δω κάποια μηνύματα αλλά κάποια στιγμή που μπορώ τα βλέπω όλα. Είναι μέρες που είμαι όλη τη μέρα από πάνω κι άλλες καθόλου όπως από τώρα μέχρι και την Παρασκευή το πρωί.