MSSociety.gr

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΑΔΕΛΦΙΑ! ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑΜΕ. ΚΑΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ "δουλεία" ΚΑΙ Η ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΖΕΣΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ ΜΑΣ. ΧΘΕΣ ΕΚΑΝΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΑΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ TO TYSABRI. Ο ΠΟΝΟΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ. ΑΠΟΓΝΩΣΗ. ΦΟΒΟΣ. ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΤΙΣ ΣΥΧΝΕΣ ΥΠΟΤΡΟΠΕΣ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΔΥΝΑΜΗ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΑΝΤΛΩ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΛΕΨΕ Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ. ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ. ΠΩς ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ. Η ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΓΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ. ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΛΙΣΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΝ. ΕΓΩ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.

Καλημέρα Δέσποινα,

Χαίρομαι γιατί διαβάζοντάς σε, αντικρύζω ενα ακρως συνειδητοποιημένο ανθρωπο, ο
οποίος αντιπαρέρχεται τις αντιξοότητες και συνεχίζει δυναμικά.....μπράβο!!!!!

Θ'αρχίσω με τον τίτλο σου, η λέξη φόβος, σε 'ατομα σαν εμάς δεν πρέπει εκ των
πραγμάτων να υφίσταται.....μπορεί κάποιες στιγμές να θεωρούμε οτι μας εχει κυριεύσει,
αλλά μ'ενα μαγικό τρόπο, καταφέρνουμε και τον απωθούμε, αναζητώντας τρόπους
αμυνας, αποφεύγοντας κακοτοπιές, λακκούβες και ο,τιδήποτε νομίζουμε οτι επιβαρύνει
την κατάστασή μας.....τότε μόνο θα κατορθώνουμε να συνοδοιπορούμε μ'αυτό το οποίο
ερήμην μας αποφάσισε να μας συντροφεύει στο υπόλοιπο της ζωής μας....

Εδω είμαστε μια παρέα που αλληλοκαταλαβαινόμαστε....και ο ενας αντλεί δύναμη απ'τον
αλλο, μοιραζόμαστε το όποιο φορτίο μας και αντικρύζουμε μόνο την μαγεία που περιέχει
η ζωή μας, ωστε να την ζούμε όπως της αξίζει.....

Σου εύχομαι καλή δύναμη και θα τα λέμε

ΔΕΣΠΟΙΝΑ !!!! Συμφωνω με οσα γραφουν Μιμικαμ και Sou !!! ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ !!! Φοβος???........Τωρα που το σκεφτομαι...ποτε ενοιωσα φοβο??? Οταν πρωτοεκδηλωθηκε η παθηση μας ,που δεν ηξερα τι ειχα ,που νομιζα οτι εχω ογκο στο κεφαλι ,που νομιζα οτι θα πεθανω και το παιδι μου ηταν 4 ετων...!!! Τοτε μονο !!! Περνωντας 15 χρονια με τη σκπ,ολο και μαθαινω ,ολο και παλευω με πολλα...Δεν νοιωθω φοβο !!!Θυμο,αγανακτηση...ναι νοιωθω !!!!!! Φοβο ,ομως ,οχι !!!Ισως ,η ιδια η παθηση ,μας ''εκπαιδευει'' ,με τις εξαρσεις και τις υφεσεις ...να ''πεφτουμε'' ,να ''ανεβαινουμε''...ΔΕΣΠΟΙΝΑ !!! Ξερεις τι ειναι αυτο που με ''σκοτωνει'' ,ολα αυτα τα χρονια ??? Η ανεργια !!!!!!!!!! Για πολλους και ευνοητους λογους !!!!!!! Αυτη ειναι η μονιμη πληγη,που με βασανιζει !!!!!!! Απ'οτι καταλαβα ,εργαζεσαι και μαλιστα ,σκληρα !!! Αυτο ειναι πολυ σημαντικο !!!Στηριξου εκει !!! Οσο για τις ''θεραπειες''....ενημερωσου οσο μπορεις...σκεψου ψυχραιμα...και παρε αποφασεις.....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ

O φόβος είναι η αναμενόμενη αντίδραση απέναντι στο άγνωστο και την ασθένεια, και τα νευρολογάκια φροντίζουν να τον συντηρούν.

Στην πράξη: διάβασε για το CCSVI, μάθε αν σε αφορά και αν μπορείς να το λύσεις, και αντικατάστησε τον φόβο με γνώση ώστε να δεις πότε θα μπορέσεις να απαλλαγείς και από το Tysabri.

Από-γνωση γιατί;
Σε προσγείωσαν στην “γνώση” τους.
Το σώμα σου όμως θα συνεχίσει να λειτουργεί ανεξάρτητα από την “γνώση” τους, εκτός αν ο φόβος σου τους το παραδώσει.
Κλείσε τα αυτιά σου λοιπόν στο τέλος που σου είπαν ότι άρχισε, αυτό δεν φαίνεται στις παρακεντήσεις ούτε στις μαγνητικές, δεν φαίνεται πουθενά, αν στο είπαν, στο είπαν χωρίς να το έχουν δει πουθενά
και δώσε στο σώμα σου τη γνώση που χρειάζεται για να σε απογειώσει στα όνειρά σου.
ΨΑΞΕ.
Με φόβο; με φόβο, κλαίγοντας; κλαίγοντας, ελπίζοντας σε θαύμα; ελπίζοντας σε θαύμα.
Αλλά ΨΑΞΕ, ΘΑ ΒΡΕΙΣ.