MSSociety.gr

Alpha Tough έγραψε:Με λένε Alpha. Kαλώς την!
Διαγνώσθηκα το καλοκαίρι του 2010. Είμαι 42. Σήμερα, μετά από την οπτική νευρίτιδα που έφυγε όπως ήρθε, δεν έχω κάτι να μου θυμίζει πως πάσχω. Μόνο οι 10 εστίες στη μαγνητική.
Να είσαι καλά και να τις ξεχάσεις εντελώς!
Είστε όλοι ήρωες και θέλω να σας μοιάσω. Ηρωες ΔΕΝ είμαστε, κανένας μας (ούτε εσύ, φαντάζομαι) δεν επέλεξε τη σκπ, διότι κανείς δεν ξύπνησε μια ωραια πρωΐα να πεί: "βαριέμαι, άς πάθω και μια σκλήρυνση". Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση σύμπτωμα το σύμπτωμα (οι περισσότεροι) αφού σε ασθένεια δεν υπάρχει επιλογή. Όσο για να "μας" μοιάσεις, σωματικά βέβαια σου το ΑΠ-ευχόμαστε όλοι, αλλά και για τα υπόλοιπα, είμαστε όλοι ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ διαφορετικοί, που σε ποιόν θα πρωτομοιάσεις;;; (αυτή εδώ είμαι εγώ)

Δυστυχώς, μερικοί μερικοί αποφασίζουν να επιβάλλουν τον "ηρωϊκό" χαρακτηρισμό (που εσύ χρησιμοποίησες καλοπροαίρετα) σε όποιον έχει την οποιαδηποτε σωματική δυσκολία, και ενώ γνωρίζουν (και εξ επαγγέλματος καμιά φορά) ότι δε χρειαζόμαστε παρά μια απειροελάχιστη βοήθεια για να είμστε "σαν όλο τον κόσμο" (και ΑΝ τη χρειζόμαστε και αυτήν) αποφαίνονται ότι δεν είμαστε "σαν αυτούς", ότι φταίμε για τό όποιο προβλημα, και ότι είμαστε δυσλειτουργικοί στην καθημερινότητα.
Και κάτι τέτοιους, όταν εξαρτάσαι από την απόφασή τους για πράγματα που σου προκαλούν μεγάλα και αναπόφευκτα προβλήματα στην καθημερινότητα, πραγματικά, χρειάζεται ηρωϊσμό για να τους αντιμετωπίσεις.
Δεν φοβάμαι, ούτε ανησυχώ. Μου φτάνει να μην είμαι μόνη όταν κοιτάζω τον αντίπαλο στα μάτια.
Μόνη δεν είσαι εδώ, μα οι αντίπαλοι αυτοί δε σε κοιτάν ΠΟΤΕ στα μάτια...
Θα τα λέμε...Ευχαρίστως, όποτε θέλεις!

Η γιαγιά η Κασσάνδρα