Σελίδα 1 από 1

Γεια σας:)

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Ιαν 15, 2011 10:35 pm
από Renee
Είμαι η Ειρήνη...Είμαι 17 χρονών...Προσωπικά..δεν εχω σκπ...αλλά ένα ατομο που αγαπάω πάρα πολυ...Είναι στην ηλικία μου.Φέτος δίνουμε πανελλήνιες και πραγματικά πιστεύω πως η προσπάθεια που κάνει δε συγκρίνεται με των αλλων...Ξέρω πως δε μπορώ να καταλάβω πως νιώθει...αλλά προσπαθω όσο μπορώ να του σταθώ...Μπήκα στο φόρουμ για να γνωρίσω άτομα που μπορούν να καταλάβουν έστω και λίγο πως νιώθει μιας και τα συμπτώματα δεν είναι ίδια σε όλους... και κυρίως θα ήθελα τη γνώμη ατόμων που είναι περίιπου στην ηλικία μας...

Re: Γεια σας:)

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Ιαν 16, 2011 7:07 pm
από soulla
καλώς ήρθες κοριτσάκι...και εγώ από τα δεκάξι πριν τις τελικές εξετάσεις...και εμένα ο φίλος μου τότε ρώταγε να μάθει για να με βοηθήσει...και έμαθε και έμαθα και εγώ ....τότε ήταν όλα καλά λίγο τα δεκαξι μας χρόνια και τα πιστευτά λόγια των νευρολόγων....πέρασαν τα χρόνια ο φίλος έγινε σύζυγος και εγώ ήμουν καλά και ψυχολογικα και σωματικά....ΟΤΑΝ όμως άρχισαν τα προβλήματα της σκπ...νομίζω ότι δεν τα κατάφερε να βοηθήσει ...ήθελε νομίζω ....κάποτε μου αφιέρωσε το [youtube]1nRSUtimf04[/youtube]...μόνο που δεν ήταν μια νύχτα αλλά 3 χρόνια τα ζόρικα....θέλει δύναμη ψυχής και ανθρωπιά αλλά και φιλότιμο....κρατα δυνάμεις...

Re: Γεια σας:)

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Ιαν 16, 2011 7:14 pm
από Renee
Δεν αρχισε τωρα...αυτο είναι το θεμα...τα προβληματα της ΣΚΠ τον επισκεπτονται καθημερινα...αλλα μαλλον δεν μπορω να κανω τπτ αλλο παρα να μαι διπλα του οποτε το θελει

Re: Γεια σας:)

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Δευ Ιαν 17, 2011 1:31 pm
από Thor
Λοιπον Ειρηνη πολυ χαιρομαι που υπαρχουν κοπελες που στεκονται στον αλλο παρα τα προβληματα.
Και εμενα η σκληρυνση με βρηκε στα 19 λιγο πριν δωσω πανελλαδικες.
Επαθα λιγους μηνες πριν δωσουμε προβλημα στο δεξι χερι-δεξι ποδι σε σημειο για να κρατησω το στυλο να το βαζω με το αλλο χερι και να κλεινω τα δακτυλα.
Περασαν 15 χρονια απο τοτε περασα στο πολυτεχνειο το τελειωσα εχω απωλειες απο τη μεση και κατω με την σκπ αλλα δεν το βαζω κατω.
Η ψυχολογια του φιλου σου ειναι ψυχολογια αγωνιστη απο οτι καταλαβαινω εφοσον οπως λες "η προσπάθεια που κάνει δε συγκρίνεται με των αλλων"
απλα δεν θα θελει να υποβαλλει και σενα σε μια περιπετεια που ειναι για ατομα με γερη κραση και ειναι μαραθωνιος επι της ουσιας δεν ξερω κατα ποσο μπορεις να την αντεξεις;
Ας πουμε απλα οτι η ζωη ειναι ενα ταξιδι που αφηνει σημαδια στην ψυχη μας απο την παλη μεταξυ σωματος και μυαλου οπως λεει ο Καζαντζακης και να καταλαβει ο φιλος σου ποσο τυχερος ειναι που μες την ατυχια του εχει την τυχη να σε εχει κοντα του.
Καλη τυχη

Re: Γεια σας:)

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Δευ Ιαν 17, 2011 1:44 pm
από Renee
Κάνω ό.τι μπορώ για να είναι τα άτομα διπλα μου χαρούμενα...κι όταν το καταφέρνω αυτό, μπορώ να χαμογελάω και να έχω τη δύναμη να σταθώ σε κάποιον που το χρειάζεται :-D