Βαλβιδική ανεπάρκεια
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Δεκ 29, 2010 10:30 pm
Σκέφτηκα να συγκεντρώσω σήμερα κάποια νέα κομματάκια γνώσης από της θεωρία της ΧΕΝΦΑ. Τα περισσότερα προέκυψαν έπειτα από μελέτες και περιστατικά στους γιατρούς Arata, Sclafani και Sinan.
Και οι τρεις κατέληξαν στη μέθοδο της βαλβιδοτομής, όταν εντοπίζεται βαλβιδική ανεπάρκεια. Το εντυπωσιακό είναι πως η τελευταία εντοπίζεται όλο και συχνότερα, με αποτέλεσμα πολλές στενώσεις να θεωρούνται πλέον δευτερογενείς ανωμαλίες. Με απλά λόγια, η βαλβίδα μπορεί να υπολειτουργεί, για ένα σωρό διαφορετικούς λόγους (τα δύο της φτερά δεν είναι συμμετρικά στον χώρο, ή δεν είναι εκτατά, ή αλληλοκαλύπτονται, ή δε βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο κλπ.), με αποτέλεσμα μία κατά τα άλλα φυσιολογικής διατομής φλέβα να επιτρέπει παλινδρόμηση.
Αυτό δεν είναι καθόλου ωραίο φυσικά, και επαναπροσδιορίζει το CCSVI όχι ώς θεωρία στενώσεων πρωταρχικά αλλά ίσως ως θεωρία βαλβιδικής ανεπάρκειας.
Άλλωστε, αν δεν απατώμαι, το λαμπρό εκείνο paper του Ζαμπόνι τη δεκαετία του 80, προτού πεί στο μπάνιο του "Εύρηκα" και αυτός, μελετούσε στενώσεις στο δαχτυλίδι της βαλβίδας στις σφαγίτιδες παιδιών από τη Σαρδηνία, τα οποία είκοσι χρόνια αργότερα εκδήλωσαν MS. (The so-called venous aneurysms. Phlebology 5: 45-50 )
Τί σημαίνει στένωση στη βαλβίδα; Σημαίνει ότι μπορεί η φλέβα να μην έχει πουθενά αλλού στένωση, παρά μόνο στο σημείο που εκφύονται τα φύλλα της βαλβίδας. Δεν είναι δύσκολο να ανιχνευθεί αυτό: ο υπέρηχος θα δείξει συμφόρηση αίματος και η φλεβογραφία πρέπει να μπορεί να διαβάσει μία περίεργη γεωγραφία: όλη η σφαγίτιδα είναι μεγάλη και φουσκωμένη, συχνά σα χωνί, πριν καταλήξει σε μία άκαμπτη βαλβίδα.
Οι παραπάνω γιατροί ασκούν μεγάλη πίεση με ένα μπαλόνι για να σπάσουν τελείως τη βαλβίδα ή να την κολλήσουν στα τοιχώματα της σφαγίτιδας. Στο ερώτημα αν υπάρχει πρόβλημα που ο ασθενής δε θα έχει βαλβίδα μετά απαντούν πως η αποκατάσταση της ροής είναι πιο σημαντική και πως εφόσον η βαλβίδα δυσλειτουργεί, δεν πρέπει να είναι εκεί. Αυτό είναι benefit, έναντι σε οποιοδήποτε risk.
Όσοι θυμάστε την περίπτωσή μου, θα έχετε μείνει σε εκείνη την άτιμη υποπλαστική φλέβα αριστερά που επαναστένωσε μετά τα 6-7 μπαλόνια που δέχτηκε. Μετά από δύο αποτυχημένες φλεβογραφίες στην Ελλάδα, το πακέτο με τις αγγειογραφίες μου ταξίδεψε στην Αυστρία και τη Νέα Υόρκη. Η απάντηση που δέχτηκα λίγες μέρες μετά, είναι πως υπάρχει πρόβλημα στη δεξιά σφαγίτιδα, στη θέση της βαλβίδας. Να σημειώσω πως η δεξιά μου σφαγίτιδα ήταν πάντα μεγάλη και ικανή, τόσο που την καμαρώναμε. Κανείς δεν είχε παρατηρήσει πως αυτή η διατομή είναι αφύσικη, πως έρχεται να καλύψει το κενό μίας ανύπαρκτης αριστερής σφαγίτιδας, και πως έτσι αναδεικνύεται και η βαλβιδική της ανεπάρκεια: η φλέβα αναγκάζεται να μεγαλώσει για να δεχτεί περισσότερη ροή και το καταφέρνει σε όλα τα σημεία πλην της βαλβίδας, όπου υπάρχει ακαμψία.
Χρήσιμες γνώσεις της ημέρας:
1. Έκανα τέσσερις φορές φλεβογραφία χωρίς να εντοπιστεί αυτή η παθογένεια. Όπερ σημαίνει πως όσοι μελετούν και διαγιγνώσκουν ή αποκαθιστούν τη ΧΕΝΦΑ πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή επιμόρφωση και εξειδίκευση ώστε να προλαμβάνουν τη νέα γνώση.
2. Όσοι αποκαταστήσατε στενώσεις αλλά βιώνετε επιδείνωση, σκεφθείτε το ενδεχόμενο της βαλβιδικής ανεπάρκειας. Είναι κάτι που δε νομίζω να ελέγχθηκε επαρκώς στην Ελλάδα. Το ποσοστό του Dr. Sinan στις επαναστενώσεις είναι μέχρι στιγμής μόλις 1%, και ο ίδιος ξεκινάει διορθώνοντας βαλβίδες, και επιτρέποντας έτσι τη ροή του αίματος να φορμάρει τη φλέβα προς το φυσιολογικό.
3. Όσοι διαγνωσθήκατε με πρόβλημα σε μία φλέβα μόνο, φοβάμαι πως πρέπει να ξαναψαχθείτε. Κοινή πεποίθηση είναι πως χρειάζονται δύο τουλάχιστο φλέβες προβληματικές. Μία αριστερή σφαγίτιδα, αν είναι κλειστή, θα αποχετευθεί στη φυσική παράπλευρή της, τη δεξιά, αλλά αν η τελευταία έχει ανεπάρκεια εξίσου, θα έχουμε τον λαμπρό συνδυασμό του Schelling, που δίνει MS: pre-filling αίματος, από μία κλειστή φλέβα στο κεφάλι, και back-jets αίματος, από μία διογκωμένη φλέβα προς το κεφάλι. It takes two to tango.
4. Αφήνοντας τις στενώσεις κατά μέρος, οι διογκωμένες φλέβες είναι εξίσου επικίνδυνες. Άλλωστε, για τον Schelling, το χαρακτηριστικό των MSers ήταν διογκωμένες εξωκρανιακές φλέβες λόγω της αυξημένης πίεσης.
Έκανα πρόσφατα triplex σε φλέβες του ποδιού, να αποκλείσω την πιθανότητα θρόμβου λόγω μίας ενόχλησης που είχα. Guess what. No thrombosis found, but slight valve insufficiency detected in femoral veins. "Πρόβλημα βαλβίδας", μου λέει ο ακτινολόγος, "θα έχεις και σε άλλη φλέβα πιθανόν". Μου κλείνει το μάτι, του κλείνω το μάτι.
Αναρωτιέμαι πόσοι MSers δεν έχουν επίσης κάποια μικρή βαλβιδική ανεπάρκεια σε φλέβες του ποδιού, η οποία να είναι αυτή υπεύθυνη για συμπτώματα που έχουν στα πόδια, σε συνδυασμό πάντα με την κακή κυκλοφορία του αίματος (γιατί άραγε;) η οποία είχε ήδη εντοπιστεί σε ασθενείς με σκλήρυνση.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18577954
Μετά από όλα αυτά, άντε να συζητήσεις για κλαδριμπίνη.
Και οι τρεις κατέληξαν στη μέθοδο της βαλβιδοτομής, όταν εντοπίζεται βαλβιδική ανεπάρκεια. Το εντυπωσιακό είναι πως η τελευταία εντοπίζεται όλο και συχνότερα, με αποτέλεσμα πολλές στενώσεις να θεωρούνται πλέον δευτερογενείς ανωμαλίες. Με απλά λόγια, η βαλβίδα μπορεί να υπολειτουργεί, για ένα σωρό διαφορετικούς λόγους (τα δύο της φτερά δεν είναι συμμετρικά στον χώρο, ή δεν είναι εκτατά, ή αλληλοκαλύπτονται, ή δε βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο κλπ.), με αποτέλεσμα μία κατά τα άλλα φυσιολογικής διατομής φλέβα να επιτρέπει παλινδρόμηση.
Αυτό δεν είναι καθόλου ωραίο φυσικά, και επαναπροσδιορίζει το CCSVI όχι ώς θεωρία στενώσεων πρωταρχικά αλλά ίσως ως θεωρία βαλβιδικής ανεπάρκειας.
Άλλωστε, αν δεν απατώμαι, το λαμπρό εκείνο paper του Ζαμπόνι τη δεκαετία του 80, προτού πεί στο μπάνιο του "Εύρηκα" και αυτός, μελετούσε στενώσεις στο δαχτυλίδι της βαλβίδας στις σφαγίτιδες παιδιών από τη Σαρδηνία, τα οποία είκοσι χρόνια αργότερα εκδήλωσαν MS. (The so-called venous aneurysms. Phlebology 5: 45-50 )
Τί σημαίνει στένωση στη βαλβίδα; Σημαίνει ότι μπορεί η φλέβα να μην έχει πουθενά αλλού στένωση, παρά μόνο στο σημείο που εκφύονται τα φύλλα της βαλβίδας. Δεν είναι δύσκολο να ανιχνευθεί αυτό: ο υπέρηχος θα δείξει συμφόρηση αίματος και η φλεβογραφία πρέπει να μπορεί να διαβάσει μία περίεργη γεωγραφία: όλη η σφαγίτιδα είναι μεγάλη και φουσκωμένη, συχνά σα χωνί, πριν καταλήξει σε μία άκαμπτη βαλβίδα.
Οι παραπάνω γιατροί ασκούν μεγάλη πίεση με ένα μπαλόνι για να σπάσουν τελείως τη βαλβίδα ή να την κολλήσουν στα τοιχώματα της σφαγίτιδας. Στο ερώτημα αν υπάρχει πρόβλημα που ο ασθενής δε θα έχει βαλβίδα μετά απαντούν πως η αποκατάσταση της ροής είναι πιο σημαντική και πως εφόσον η βαλβίδα δυσλειτουργεί, δεν πρέπει να είναι εκεί. Αυτό είναι benefit, έναντι σε οποιοδήποτε risk.
Όσοι θυμάστε την περίπτωσή μου, θα έχετε μείνει σε εκείνη την άτιμη υποπλαστική φλέβα αριστερά που επαναστένωσε μετά τα 6-7 μπαλόνια που δέχτηκε. Μετά από δύο αποτυχημένες φλεβογραφίες στην Ελλάδα, το πακέτο με τις αγγειογραφίες μου ταξίδεψε στην Αυστρία και τη Νέα Υόρκη. Η απάντηση που δέχτηκα λίγες μέρες μετά, είναι πως υπάρχει πρόβλημα στη δεξιά σφαγίτιδα, στη θέση της βαλβίδας. Να σημειώσω πως η δεξιά μου σφαγίτιδα ήταν πάντα μεγάλη και ικανή, τόσο που την καμαρώναμε. Κανείς δεν είχε παρατηρήσει πως αυτή η διατομή είναι αφύσικη, πως έρχεται να καλύψει το κενό μίας ανύπαρκτης αριστερής σφαγίτιδας, και πως έτσι αναδεικνύεται και η βαλβιδική της ανεπάρκεια: η φλέβα αναγκάζεται να μεγαλώσει για να δεχτεί περισσότερη ροή και το καταφέρνει σε όλα τα σημεία πλην της βαλβίδας, όπου υπάρχει ακαμψία.
Χρήσιμες γνώσεις της ημέρας:
1. Έκανα τέσσερις φορές φλεβογραφία χωρίς να εντοπιστεί αυτή η παθογένεια. Όπερ σημαίνει πως όσοι μελετούν και διαγιγνώσκουν ή αποκαθιστούν τη ΧΕΝΦΑ πρέπει να βρίσκονται σε συνεχή επιμόρφωση και εξειδίκευση ώστε να προλαμβάνουν τη νέα γνώση.
2. Όσοι αποκαταστήσατε στενώσεις αλλά βιώνετε επιδείνωση, σκεφθείτε το ενδεχόμενο της βαλβιδικής ανεπάρκειας. Είναι κάτι που δε νομίζω να ελέγχθηκε επαρκώς στην Ελλάδα. Το ποσοστό του Dr. Sinan στις επαναστενώσεις είναι μέχρι στιγμής μόλις 1%, και ο ίδιος ξεκινάει διορθώνοντας βαλβίδες, και επιτρέποντας έτσι τη ροή του αίματος να φορμάρει τη φλέβα προς το φυσιολογικό.
3. Όσοι διαγνωσθήκατε με πρόβλημα σε μία φλέβα μόνο, φοβάμαι πως πρέπει να ξαναψαχθείτε. Κοινή πεποίθηση είναι πως χρειάζονται δύο τουλάχιστο φλέβες προβληματικές. Μία αριστερή σφαγίτιδα, αν είναι κλειστή, θα αποχετευθεί στη φυσική παράπλευρή της, τη δεξιά, αλλά αν η τελευταία έχει ανεπάρκεια εξίσου, θα έχουμε τον λαμπρό συνδυασμό του Schelling, που δίνει MS: pre-filling αίματος, από μία κλειστή φλέβα στο κεφάλι, και back-jets αίματος, από μία διογκωμένη φλέβα προς το κεφάλι. It takes two to tango.
4. Αφήνοντας τις στενώσεις κατά μέρος, οι διογκωμένες φλέβες είναι εξίσου επικίνδυνες. Άλλωστε, για τον Schelling, το χαρακτηριστικό των MSers ήταν διογκωμένες εξωκρανιακές φλέβες λόγω της αυξημένης πίεσης.
Έκανα πρόσφατα triplex σε φλέβες του ποδιού, να αποκλείσω την πιθανότητα θρόμβου λόγω μίας ενόχλησης που είχα. Guess what. No thrombosis found, but slight valve insufficiency detected in femoral veins. "Πρόβλημα βαλβίδας", μου λέει ο ακτινολόγος, "θα έχεις και σε άλλη φλέβα πιθανόν". Μου κλείνει το μάτι, του κλείνω το μάτι.
Αναρωτιέμαι πόσοι MSers δεν έχουν επίσης κάποια μικρή βαλβιδική ανεπάρκεια σε φλέβες του ποδιού, η οποία να είναι αυτή υπεύθυνη για συμπτώματα που έχουν στα πόδια, σε συνδυασμό πάντα με την κακή κυκλοφορία του αίματος (γιατί άραγε;) η οποία είχε ήδη εντοπιστεί σε ασθενείς με σκλήρυνση.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18577954
Μετά από όλα αυτά, άντε να συζητήσεις για κλαδριμπίνη.