MSSociety.gr

Καλησπέρα φίλοι μου...
Σας διαβάζω αλλά δεν προλαβαίνω να σας γράψω. Ο μικρός μου απαιτεί αποκλειστική απασχόληση..
Βρήκα όμως λίγο χρόνο να σας πω τα νέα μου...Ιντερφερόνη τέλος λοιπόν...Ξαναβρήκα τη ζωή μου, είμαι πιο καλά από ποτέ...Μερικές φορές ξεχνάω ότι έχω σκπ!!!Δεν έχω το παραμικρό μούδιασμα, ξενυχτάω ξανά, χαμογελάω, έχω όρεξη για βόλτες, με λίγα λόγια έχω βρει τον εαυτό μου...Δεν θέλω να επηρεάσω τα παιδιά που κάνουν ενέσεις, αλλά πραγματικά σκεφτείτε το ξανά...Μην βάζετε δηλητήρια στο σώμα σας με αμφίβολη επίδραση...Πρέπει να πάψουμε να παίζουμε το παιχνίδι των φαρμακοβιομηχανιών..

Τις καλημέρες μου!

Καλημέρα Θεώνη, χαίρομαι που αισθάνεσαι καλά και αισιόδοξη, ήθελα να σε ρώτήσω ποια ήταν τα συμπτώματά σου πριν αρχίσεις την ιντερφερόνη; Είχες κινητικά προβλήματα;

καλημερα 8εωνη και ελπιζω παντα ετσι να εισαι
σε αυτο που αναφερες για την ιντερφερονη πιστεψε με σε νιω8ω απολυτα
καπως ετσι ημουν και εγω χαλια μιλομε
βεβαια ισως και να κανουν καλο αυτο δεν το ξερω αλλα ειδικα αυτα τα γριπωδη συμπτωματα ειναι αβασταχτα Βεβαια δεν εχω μεινει χωρις φαρμακο παιρνω το copaxone δεν εχει παρενεργειες ιδιαιτερες απλα μια εκνευριστικη παρενεργεια που ειχα αναφερει παλιοτερα
τελος παντων χαιρομαι που εισαι ετσι και ετσι να συνεχισεις

καλημέρα Θεώνη!καλημέρα σε όλους!
χαίρομαι που είσαι καλά!να είσαι πάντα έτσι!απλά ήθελα να πω κάτι.....
το μεγάλο ζόρι,είναι να συνεχίζεις να κάνεις τις ενέσεις,να αισθάνεσαι την κάθε μέρα,να πραγματοποιείς όνειρα,να τρέχεις να προλάβεις όλα αυτά που θέλεις να κάνεις,το βράδυ να κάνεις την ανασκόπηση όοολης της ημέρας που πέρασε,και να είσαι ευχαριστημένος/η!
στην συνέχεια να προγραμματίζεις καινούρια πράγματα ,που θα σου φέρουν την αισιοδοξία και την ικανοποίηση ότι είσαι άξιος/α....και φυσικά τα χαμόγελα στα χείλη!!!

Θεωνη χαιρομαι πολυ που ολα πανε καλα αφου σταματησες την ιντερφερονη.
Παρομοια και η δικη μου ιστορια το 2007 που σταματησα το Betaferon και για ενα ολοκληρο χρονο μετα ημουν παρα πολυ καλα.

Ομως (χωρις να θελω κι εγω να επηρεασω κανεναν) νομιζω οτι εκανα τεραστιο λαθος που δεν εκανα αλλη θεραπεια μετα γιατι το Δεκεμβριο του 2008 επαθα πολλα! Και τωρα υποφερω με κινητικα προβληματα και χιλια δυο αλλα... Βελτιωνομαι σιγα σιγα αφου χαναρχισα θεραπεια ομως με πολυ αργους ρυθμους. Μακαρι να ειχα ακουσει τους γιατρους μου τοτε που μου ελεγαν ασε τις χαζομαρες... εγω επεμενα και ελεγα μα αφου ειμαι τελεια αφου σταματησα το Betaferon, τι να τα κανω τα φαρμακα!

Ασε, να μη τα θυμαμαι αλλο. Ευχομαι να ειμαστε ολοι καλα!

Edit: Ξέχασα το πιο σημαντικό! Είναι απαραίτητη η συναίνεση των οικείων προσώπων. Για όποια μ...ία μου κατέβαινε στο κεφάλι, έπρεπε να έχω σύμμαχο την κοπελιά και τους δικούς μου. Αυτοί είναι που θα σπρώχνουν αν τα πράγματα πάνε στραβά. Είναι απαραίτητο να έχουμε τη συγκατάθεσή τους.[/quote]

Sou συμφωνω απολυτα μαζι σου!
Ενω ειχα το θαρρος να παρω μονη μου την αποφαση ειχα αγχος για το πως θα το αποδεχτουν οι γυρω μου.Δεν ειναι λιγο Τραγικο;

Genovefa® έγραψε:Ενω ειχα το θαρρος να παρω μονη μου την αποφαση ειχα αγχος για το πως θα το αποδεχτουν οι γυρω μου.Δεν ειναι λιγο Τραγικο;

Περίπου το ίδιο πρόβλημα έχω με το να πάρω ένα κωλομπαστούνι, λες και δεν καρφώνομαι οταν περπατάω σαν κοκοβιός

Δεν είχα ποτέ άλλα προβλήματα πέρα από μια οπτική νευρίτιδα πριν 6 χρόνια και κάτι μουδιάσματα...Αν δεν ήταν η μητέρα μου γιατρός να με βάλει να κάνω μαγνητική πιστεύω δεν θα είχε γίνει ποτέ η διάγνωση...Το μόνο που μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι από τη νόσο είναι ότι κουράζομαι εύκολα, αλλά με ένα μωρό 9 μηνών και πολύ δουλειά, λογικό είναι να είμαι μονίμως κομμάτια...Το κακό με εμένα είναι ότι το αφήνω συνεχώς και η αλήθεια είναι ότι η καλή μου κατάσταση με σταματά από το να κάνω μαγνητικές, να κόψω το τσιγάρο κτλ κτλ...Πριν τη διάγνωση δεν είχα πάρει ούτε ασπιρίνη και οι ιντεφερόνες ποτέ δεν μου "κάθησαν" καλά....Τι να πω ο καιρός θα δείξει αν η απόφασή μου είναι σωστή ή λανθασμένη...Ένα ξέρω μόνο...Χωρίς την υποτιθέμενη θεραπεία, θεραπεύτηκε η ψυχή μου..

Αυτο ειναι το βασικοτερο Theoni μου...
Δεν ξερω αν προτιμω να ειναι η εξωτερικη μου εικονα καλα απο το να ειναι η ψυχη μου.
Γιατι με τα φαρμακα δεν ηξερα απο ποιο παραθυρο να "πηδηχτω"!