Διότι όλες οι παρακεντήσεις δε φέρνουν το ίδιο αποτέλεσμα

. Η δική μου που ήταν "καθαρή" ή περίπου (δύο-τρείς αχνές λωρίδες), καθιστούσε έτσι μόνο ένα από τα στοιχεία βάσει των οποίων έγινε η διάγνωση. Η διασπορά στον εγκέφαλο (τόπο) και χρόνο, φαίνεται ότι αυτή υπήρχε, τη βρίσκουν στο ιστορικό που θα τους δώσεις "πρότερη συπτωματολογία"). Αστάθειες, σπαστικότητα (άν και αυτή "άρχισε" λίγο μετά τη διάγνωση), αδικαιολόγητη κόπωση, οπτικά προβλήματα τα οποία ήμουν πολύ χάλια γιά να πάρω χαμπάρι η ίδια, και η ηλεκτρομυογραφία, της οποίας τ' αποτελέσματα προσπάθησα να κρύψω στο γιατρό και στη μηχανή (κούνια που με κούναγε) αλλά ευτυχώς, μιας και, δυστυχώς, υπάρχουν, αυτά δεν κρύβονται...
Καλημέρα και φιλιά σε όλους
Υ.Γ. Στο Αιγινήτειο, όπως και αλλού, εξαρτάται κατά πολύ από το "σε ποιόν θα πέσεις".
Ομολογουμένως, για τη διάγνωση, φτύνεις αίμα γενικά, διότι δεν κάνουν οι

αφεντιές τους "εκ των υστέρων" έρυνες επί του θέματος, και ως εξ αυτού,
δεν έχει καταστεί σαφές κατά πόσο, στην Ελλάδα, τα "κλινικά απομονωμένα επεισόδια" μετατρέπονται σε "οριστική διάγνωση σκλήρυνσης!!!"
Παρ' όλα αυτά, στα ελληνικά, μας λένε πόoooσο σπουδαία είναι η "έγκαιρη διάγνωση"

:"Η αποτελεσματική και έγκαιρη θεραπεία της ΣΚΠ μπορεί να βοηθήσει ώστε να αποτραπούν τέτοιες επιπλοκές", μας βεβαιώνουν στους "μύθους τους". Μας ταΐζουν κουτόχορτο, δηλαδή, διότι, γενικά, μας "βρίσκουν" στους 26,5 μήνες. Ποιός τη χάρη μας
Σ.Τ.Μ.: Μετάφραση από τήν ιστοσελίδα τους από την αγγλική, Ανακοίνωση το 2008 σε Συνέδριο του Μόντρεαλ στον Καναδά

.
http://www.mscare.gr/index.php?option=c ... &Itemid=62