Τραυματική εμπειρία με τη Μαγνητική
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Φεβ 04, 2009 6:41 pm
Καλησπέρα παιδιά,
Θα ήθελα να σας αναφέρω ένα περιστατικό το οποίο μου συνέβηκε πριν 2 εβδομάδες όταν έκανα τη μαγνητική. Για το λόγο ότι έχω κλειστοφοβία, παρακάλεσα το γιατρό μου να μου δώσει κάποιο ηρεμιστικό πριν την εξέτατση, όπως και έκανε! Μια χαρά! Κοιμήθηκα όμορφα, άφοβα. Κάποια στιγμή όταν τελείωσαν έπρεπε να μου βάλουν το σκιαγραφικό. Μου έβαλαν το σκιαγραφικό, βγήκαν έξω οι γιατροι, αλλά ξεχάσανε να μου δώσουνε αυτή τη ¨φούσκα¨ που έπρεπε να πιέσω εάν μου συνέβαινε κάτι! Τελικά με βάλαν πάλι μέσα και μετά από δευτερόλεπτα μου ερχόταν να κάνω εμμετο. Τότε κατάλαβα ότι είμαι αλλεργικός. Έψαχνα τη φούσκα, μάταια. Άρχισα να χτυπιέμαι μέσα σε αυτό το ¨λευκό τάφο¨ και να ουρλίαζω. Δεν με ακούγανε. Συνέχισα να χτυπιέμαι και να συκώνω τα πόδια μου μπας και με δουν! Ξαφνικά ακούω μια φωνή μετά από ένα λεπτό:¨συμβαίνει κάτι;¨ ΕΜΜΕΤΟΣ!! Τρέχανε όλοι σαν τρελοί, να μου χωριγούνε κορτιζόνη,ορούς και να με καλοπιάνουν! ¨Είσαι καλά αγόρι μου;¨, ¨ποιος δεν σου έδωσε τη φούσκα;¨. Τι να πω φίλοι μου! Το μόνο που χάρηκα ήταν ότι τους ξέρ... όλους εκεί μέσα. Και μη χειρότερα!
Θα ήθελα να σας αναφέρω ένα περιστατικό το οποίο μου συνέβηκε πριν 2 εβδομάδες όταν έκανα τη μαγνητική. Για το λόγο ότι έχω κλειστοφοβία, παρακάλεσα το γιατρό μου να μου δώσει κάποιο ηρεμιστικό πριν την εξέτατση, όπως και έκανε! Μια χαρά! Κοιμήθηκα όμορφα, άφοβα. Κάποια στιγμή όταν τελείωσαν έπρεπε να μου βάλουν το σκιαγραφικό. Μου έβαλαν το σκιαγραφικό, βγήκαν έξω οι γιατροι, αλλά ξεχάσανε να μου δώσουνε αυτή τη ¨φούσκα¨ που έπρεπε να πιέσω εάν μου συνέβαινε κάτι! Τελικά με βάλαν πάλι μέσα και μετά από δευτερόλεπτα μου ερχόταν να κάνω εμμετο. Τότε κατάλαβα ότι είμαι αλλεργικός. Έψαχνα τη φούσκα, μάταια. Άρχισα να χτυπιέμαι μέσα σε αυτό το ¨λευκό τάφο¨ και να ουρλίαζω. Δεν με ακούγανε. Συνέχισα να χτυπιέμαι και να συκώνω τα πόδια μου μπας και με δουν! Ξαφνικά ακούω μια φωνή μετά από ένα λεπτό:¨συμβαίνει κάτι;¨ ΕΜΜΕΤΟΣ!! Τρέχανε όλοι σαν τρελοί, να μου χωριγούνε κορτιζόνη,ορούς και να με καλοπιάνουν! ¨Είσαι καλά αγόρι μου;¨, ¨ποιος δεν σου έδωσε τη φούσκα;¨. Τι να πω φίλοι μου! Το μόνο που χάρηκα ήταν ότι τους ξέρ... όλους εκεί μέσα. Και μη χειρότερα!
, πρακτικά και δεοντολογικά, να αφήνουν τουλάχιστον ένα άτομο κατά τη διάρκεια της εξέτασης με τη μηχανή και άλλο ένα "μπας και συμβεί τίποτα", ας πούμε στην περίπτωση που οι εκκρίσεις σου προκαλούσαν ασφυξία. Βέβαια, οι κανόνες ασφαλείας δεν είναι πάντα αυτοί που φανταζόμαστε. Το σίγουρο είναι ότι για την υπόλοιπη ζωή σου θα κοιτάς που είναι η φούσκα πριν μπεις εκεί μέσα, μην ξεχάσεις όμως και να κοιτάς αν υπάρχει και κανένα μεταλλικό αντικείμενο, πριν μερικά χρόνια μια τέτοια υπόθεση είχε κάνει κρότο. Θύμισέ τους ή διηγήσου τους το περιστατικό αυτό 
, μπας και σε προσέξουν παραπάνω. Μη μου πεις ότι δε σε ρώτησαν από πριν αν είσαι αλλεργικός στο παραμαγνητικό σκιαγραφικό;! Πάντως, αναρωτιέμαι τι σου αράδιασαν στη γνωμοδότηση! Βέβαια, εγώ ξέρω κάποια όντα που έχουν το ταλέντο να σε αποπαίρνουν, του στιλ: «Τι πράματα είναι αυτά, δεν ξέρατε να φάτε μια φρυγανιά το πρωί;» Το θετικό είναι ότι πολύ λίγα θα σε εντυπωσιάζουν πλέον εκεί, και θα αισθάνεσαι πλέον σα βετεράνος 