MSSociety.gr

ΠΑΔΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ 8 ΩΡΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Κ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Κ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΣΠΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ? 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΣΚΠ. ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΣΩ ΜΕ ΤΟΣΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ

Γιώτα αφού μπορείς και δουλεύεις 8ωρο καλό θα ήταν να μην μιλούσε κανείς και για τίποτα .Εγώ ούτε τις δουλειές του σπιτιού δεν μπορώ να καταφέρω.Είσαι πραγματική ηρωίδα Κοίτα όμως και τον ευατό σου λίγο γιατί ως πότε θα τρέχεις σαν τον Βέγγο;Ρίξτα λίγο και στον κόκορα και δώσε και αλλού ευθύνες.

εμενα με παρακολουθουν 2 γιατροι.ο ενας μου λεει να συνεχισω κανονικα κ ο αλλος λιγο να περιορισω την κουραση, τον ηλιο τα βαρη, το μπασκετ κ.α.προτιμησα τον πρωτο φυσικα!!!!!!!

απο 20 χρονων δουλευω πρωι,απογευμα και νυχτα συνηθως 8-ωρα αλλα εχει τυχει και 12-ωρα!εδω και ενα χρονο ειμαι σε αναρρωτικη αδεια!απο τοτε που σταματησα εχω χειροτερεψει πολυ στην κινητηκοτητα(αυξηθηκε η σπαστικοτητα),μπορει πολλες φορες να κουραζομουν αλλα αναγκαστικα ημουν διαρκως σε κινηση!τωρα εχω φτασει σε σημειο να παρακαλαω να γυρισω στην δουλεια μου!η γνωμη μου ειναι να εισαι σε κινηση οσο μπορεις δουλευοντας η κανοντας οτιδηποτε αλλο για να κρατηθεις σε καλη κατασταση συνεχιζοντας κανονικα την ζωη σου και δεν θα καταπεσεις μην ανησυχεις!

Συμφωνώ, εγκρίνω και επαυξάνω με τα προλεχθέντα

Ιδίως ο Σού, λέει επακριβώς όχι μόνο ότι έχω ήδη πει κατα καιρούς η ίδια, αλλά και αυτά που θα ήθελα κάποια στιγμή να ξεφουρνίσω στους λεγάμενους Με εννοείτε, φαντάζομαι...

Καλό σας κουράγιο Κύριοι... και πλειοψηφουσες Κυρίες

Κι εγώ έχω χάσει μεγάλο μέρος απ' τις δυνάμεις μου. Είναι και χειρονακτική η δουλειά μου, 8ωρα/12ωρα/15ωρα και βάλε επί τόσα χρόνια.. πίστευα στην αρχή πως είναι φυσιολογικό το σώμα να μην υπακούει όπως κάποτε.. δεν είμαστε πλέον και 20 χρονών (..τι; ποιος μίλησε;; μεγαλώσαμε;;; ... ) Από τότε που παρουσιάστηκε κι η σκπ, ομολογώ πως βγήκαν αμφιβολίες στην επιφάνεια, του στυλ μήπως έχει βάλει κι αυτή το χεράκι της στην μείωση αντοχής/δύναμης; αν δεν έπαιζε η κυρία, θα είχα κι άλλο περιθώριο με τα παλιά δεδομένα;;

Όπως και να 'χει, κι επειδή σίγουρη απάντηση στην απορία μου δεν παίζει να υπάρξει, σκέφτομαι όλο και περισσότερο πως δεν είναι και κακό να κάνουμε και λίγο πίσω... Όχι, δεν εννοώ εκπτώσεις στην ζωή μας, όπως σωστά είπαν οι προλαλήσαντες.. αλλά εκπτώσεις στην καταπόνηση του οργανισμού μας...

Ρε παιδιά ωραία και καλά όλα αυτά αλλά εγώ θα κάνω το συνήγορο του γιατρού (όχι Sou δεν εννοώ νευρολόγο)του εαυτού μας.
Το παρατηρώ και σε εμένα οτι όταν κουραστώ ή ταλαιπωρηθώ λίγο παραπάνω την επομένη ή την μεθεπομένη έχω μια κούραση πιο έντονη απο την συνηθισμένη και γενικά θέλω μια μέρα ολόκληρη για να συνέλθω.
Δηλαδή να λέμε οτι δεν πειράζει και είναι όλα καλά και μη χάνουμε ούτε μια στιγμή απο τη ζωή μας?

Εγώ συχνά τα βάζω και με τον εαυτό μου όταν πιώ λιγάκι παραπάνω (εμένα με πειράζει το αλκοόλ και καλό είναι να το κόψω μαχαίρι) ή όταν ξενυχτίσω και μεταφέρω-κουβαλάω πτώματα στο αμάξι (το έχω κάνει νεκροφόρα ουκ ολίγες φορές), επειδή μετά δεν την παλεύω.

Φωνάζει το σώμα και σου λέει "Μ$#%$#κα ξεκόλα!"


Όπως μου φωνάζει και για το δηλητήριο που λέγεται ιντερφερόνη......

EΓΩ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΖΑΛΗ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ Κ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ. ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. Η ΖΑΛΗ ΜΕ ΚΑΘΗΛΩΝΕΙ

Όλοι δίκιο έχουμε. Εγώ βλέπω τον εαυτό μου. Όταν δουλεύω 8ωρα - 10ωρα και γυρνάω σπίτι με τα παιδιά είμαι πτώμα. Η αλήθεια είναι όμως ότι όταν είμαι σπίτι (άδεια) νοιώθω χειρότερα. Η δουλειά είναι υγεία.
Το μόνο που τηρώ είναι η συμβουλή της γιατρού μου να μη δίνω τόση σημασία στην ακαταστασία στο σπίτι. Μου είχε πει "να τα προσπερνάς". Δεν γίνεται να είμαστε τέλειοι σε όλα!!! Να είμαστε καλά πρέπει...