MSSociety.gr

Μετάφραση (Αν νομίζετε ότι έχει λάθη, πείτε τα μου να τα διορθώσω)

Θα σας δώσω μερικές λεπτομέρειες σχετικά με την τρέχουσα πολιτική μας, αλλά και για ευρήματά μας που προέρχονται από στοιχεία που συλλέξαμε. Ίσως, μπορείτε να τοποθετήσετε αυτές τις πληροφορίες στο TIMS, δεδομένου ότι πολλοί ασθενείς παρακολουθούν αυτό το φόρουμ.
Βασικός στόχος των διαγνωστικών μας μεθόδων, είναι να βρούμε όλες τις σημαντικές φλεβικές βλάβες (δηλ. αυτές που εξασθενίζουν την εκροή). Κατά συνέπεια, εκτελούμε υπερηχογράφημα Doppler και μαγνητική φλεβογραφία (ΜΦΛ) ως δοκιμές προσυμπτωματικού ελέγχου. Θεωρητικά, οι δύο αυτές εξετάσεις δεν είναι απαραίτητες, αλλά σε μερικούς ασθενείς (~ 10%) είναι πολύ σημαντικές (ανατομικές παραλλαγές, οριακή παθολογία, μη επεμβάσιμες βλάβες). Το υπερηχογράφημα Doppler και η ΜΦΛ είναι μόνο έλεγχοι ανίχνευσης, δηλαδή αποκαλύπτουν ότι υπάρχει κάποιο παθολογικό εύρημα και στις περισσότερες των περιπτώσεων προβλέπουν τη θέση του παθολογικού ευρήματος. Αλλά δεν είναι 100% ακριβείς. Η επεμβατική φλεβογραφία είναι πολύ πιο αξιόπιστη, αλλά ακόμη και αυτός ο έλεγχος δεν είναι τέλειος. Έτσι, ο συνδυασμός Doppler +ΜΦΛ + επεμβατική φλεβογραφία είναι καλύτερος. Τώρα, σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε και ενδοφλέβια υπερηχογραφία (IVUS), αλλά αυτό θα αυξήσει σημαντικά το κόστος, οπότε πιθανότατα θα την χρησιμοποιήσουμε μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
Όσον αφορά τη θεραπεία, έχουμε επιλέξει την πλέον ασφαλή και την πλέον αποτελεσματική θεραπεία, κάτι το οποίο φυσικά δεν είναι πάντα δυνατό, αφού οι δύο αυτοί στόχοι δεν συμβαδίζουν πάντα. Η αγγειοπλαστική με μπαλονάκι έχει ήδη αποδειχθεί ότι είναι βραχυπρόθεσμα πολύ ασφαλής και πιθανότατα η ασφάλειά της είναι και μακροπρόθεσμα σχεδόν τέλεια. Αλλά η αγγειοπλαστική με μπαλονάκι δεν είναι πολύ αποτελεσματική. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν λειτουργεί καθόλου, στις υπόλοιπες υπάρχουν ύστερες επαναστενώσεις. Η βραχυπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της εναλλακτικής θεραπείας, δηλαδή της τοποθέτησης ενδοπροθέσεων (stent) είναι πολύ υψηλότερη. Αλλά η μακροχρόνια αποτελεσματικότητα (κίνδυνος ύστερης απόφραξης) δεν είναι γνωστή. Αν και μια αποφραγμένη ενδοπρόθεση μπορεί να ανοίξει, αλλά μάλλον όχι σε κάθε περίπτωση. Και φυσικά υπάρχουν γνωστές πρώιμες επιπλοκές που σχετίζονται με τις ενδοπροθέσεις, όπως η μετακίνησή τους προς την καρδιά, που καθιστούν τη χρήση ενδοπροθέσεων σε ασθενείς με ορισμένες ανατομικές παραλλαγές απαγορευτική (τουλάχιστον χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες σήμερα ενδοπροθέσεις). Η αποκατάσταση της φλέβας με ανοιχτή εγχείρηση είναι επίσης δυνατή, αλλά ο κίνδυνος και η αποτελεσματικότητα αυτής της διαδικασίας δεν είναι γνωστή. Έτσι, όλες οι μορφές θεραπείας θα πρέπει να θεωρούνται πειραματικές, με ακόμη άγνωστη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Οι γιατροί προσπαθούν πάντα για την εξισορρόπηση μεταξύ κινδύνου και παραγόντων αποτελεσματικότητας, αλλά η καλύτερη λύση δεν είναι πάντα δυνατή και δεν είναι πάντα αυτή που επιλέγεται (κυρίως, δεν έχουμε στοιχεία σχετικά με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της αγγειοπλαστικής με μπαλονάκι και της χρήσης ενδοπροθέσεων).
Τώρα, τι γίνεται με τον αντίκτυπο της θεραπείας για ΧΕΝΦΑ στην κλινική πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί
1. Η ΧΕΝΦΑ δεν είναι ισοδύναμη με την ΠΣˑ κατά πάσα πιθανότητα, ΠΣ = ΧΕΝΦΑ + κάποιοι (ίσως περισσότεροι από έναν) άλλοι παράγοντες
2. Κατά συνέπεια, η αντιμετώπιση της ΧΕΝΦΑ δεν σημαίνει ότι η ΠΣ έχει φύγει. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς παρουσιάζουν καλές και κακές ημέρες μετά από τη χειρουργική επέμβαση, το σημαντικότερο, κατά τη διάρκεια λοίμωξης, υπερέντασης, κτλ. τα συμπτώματα συνήθως επιστρέφουν. Αλλά τα συμπτώματα επίσης επιστρέφουν σε περίπτωση επαναστένωσης.
3. Η Θεραπεία της ΧΕΝΦΑ δεν εγγυάται βελτίωση. Υπήρξαν ορισμένοι ασθενείς (όχι πολλοί, ωστόσο υπήρξαν), οι οποίοι παρουσίασαν επιδείνωση. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς παρουσίαζαν σοβαρά στενεμένες φλέβες που δεν ήταν δυνατό να διαχειρισθούν με μπαλονάκι ή τοποθέτηση ενδοπρόθεσης. Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση είχε γίνει "άριστα". Έτσι, οι ασθενείς μπορεί να βελτιωθούν μετά τη χειρουργική επέμβαση (η πλειονότητα αυτών και ειδικά οι ασθενείς με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα ΠΣ), αλλά μπορεί και να μην υπάρξει βελτίωση ή ακόμη και να υπάρξει επιδείνωση. Μια επανεπέμβαση μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα στις δύο τελευταίες ομάδες, αλλά και πάλι, όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
4. Πιθανώς, η χειρουργική επέμβαση για ΧΕΝΦΑ συνδυασμένη με φαρμακευτική αγωγή να βελτιώσει τα αποτελέσματα. Προσπαθήστε να συνεχίζεται τη νευρολογική φαρμακευτική αγωγή σας, εάν αυτή είχε αποτέλεσμα πριν από την επέμβαση
5. Πολλοί ασθενείς που έπασχαν από παροδική επιδείνωση των συμπτωμάτων, βελτιώθηκαν μετά από θεραπεία σε κρεβάτι με κλίση. Μπορείτε να το δοκιμάσετε, έστω και αν δεν είναι αποδοτική, τουλάχιστον αυτή είναι 100% ασφαλής
6. Η μετεγχειρητική εξέταση Doppler είναι μερικές φορές αινιγματική. Στην πλειονότητα των ασθενών η ροή αμέσως μετά την επέμβαση εξακολουθεί να είναι παθολογική. Για το λόγο αυτό, εμείς δεν την εξετάζουμε μετά την επέμβαση (δεν θέλουμε να προκαλέσουμε ένταση στους ασθενείς). Ακόμα και μετά από μερικές μέρες υπάρχουν ακόμα ανωμαλίες στη ροή, ειδικά μετά από αγγειοπλαστική με μπαλονάκι. Έτσι, πιστεύουμε ότι οι ασθενείς θα πρέπει πρώτα να εξετάζουν την επίδραση της επέμβασης στα συμπτώματά τους.
Και, το σημαντικότερο, η σημερινή κατάσταση κατά την οποία οι ασθενείς πρέπει να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να έχουν τη θεραπεία δεν είναι ούτε φυσιολογική ούτε ασφαλής. Αυτήν τη στιγμή, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης φαίνεται να είναι υπερρυθμισμένα. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ειδικά, η συνεργασία με τη νευρολογική κοινότητα και μεγάλα πανεπιστήμια με πρόσβαση σε μεγάλα δημόσια κονδύλια παίζει καίριο ρόλο. Η χειρουργική επέμβαση δεν είναι η μόνη λύση, πρέπει να αυξηθεί από κάτι άλλο.
Μάριαν Σίμκα

[quote="swt"]Μετάφραση (Αν νομίζετε ότι έχει λάθη, πείτε τα μου να τα διορθώσω)

5. Πολλοί ασθενείς που έπασχαν από παροδική επιδείνωση των συμπτωμάτων, βελτιώθηκαν μετά από θεραπεία με κλίση κρεβάτι. Μπορείτε να το δοκιμάσετε, έστω και αν δεν είναι αποδοτική, τουλάχιστον αυτή είναι 100% ασφαλής



τι είναι αυτη η κλιση στο κρεβάτι ?????

Δρ. Σίμκα - Παρουσίαση στο σλοβάκικο αγγειολογικό συνέδριο 29 Σεπτ. -2 Οκτ.

Do localization and severity of chronic cerebrospinal venous insufficiency correlate with clinical course of multiple sclerosis?
http://sofista.sk/documents/CCSVI%20&%2 ... 202010.ppt

Endovascular treatment for chronic cerebrospinal venous insufficiency: is the procedure safe?
http://sofista.sk/documents/safety%20of ... 0Simka.ppt

Ομιλία του καθ. Σίμκα στις 3 Νοεμβρίου στη Κοπεγχάγη (Copenhagen, Nov. 3, 2010: CCSVI høring)
http://www.livestream.com/ccsvihoering/ ... m=ui-thumb
Η ομιλία αρχίζει περίπου στη 01:10:00 και τελειώνει στη 01:30:00.
Λίγα καινούργια πράγματα για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις από κοντά. Για μένα το μόνο καινούργιο ήταν η αναφορά στα αποτελέσματα που έχει η αγγειοπλαστική στους ασθενείς με ΠΣ και που συνοψίζονται στις ακόλουθες διαφάνειες, καθώς και η συσχέτιση της στένωσης σε μια έσω σφαγίτιδα με προβλήματα στο οπτικό νεύρο.
MSIS-29 scale

Fatigue

Heat intolerance (Στατιστικά μη σημαντική διαφοροποίηση)

WHAT DO WE KNOW AND DO NOT KNOW ABOUT CCSVI?
Marian Simka
EuroMedic Department of Vascular & Endovascular Surgery Katowice Poland
1st Venous Endovascular Forum, March 3-4 2011, Katowice, Poland

https://docs.google.com/viewer?a=v&pid= ... I5NzIwYzM0

Ομολογώ ότι έβαλα κάτι μαξιλάρια στο κάτω μερος του κρεβατιού, και είναι πιό αναπαυτικά, οπότε τα κρατάω εκεί... τώρα όσον αφορά την κυκλοφορία, ότι πείτε...

swt έγραψε:Μετάφραση (Αν νομίζετε ότι έχει λάθη, πείτε τα μου να τα διορθώσω)

Θα σας δώσω μερικές λεπτομέρειες σχετικά με την τρέχουσα πολιτική μας, αλλά και για ευρήματά μας που προέρχονται από στοιχεία που συλλέξαμε. Ίσως, μπορείτε να τοποθετήσετε αυτές τις πληροφορίες στο TIMS, δεδομένου ότι πολλοί ασθενείς παρακολουθούν αυτό το φόρουμ.
Βασικός στόχος των διαγνωστικών μας μεθόδων, είναι να βρούμε όλες τις σημαντικές φλεβικές βλάβες (δηλ. αυτές που εξασθενίζουν την εκροή). Κατά συνέπεια, εκτελούμε υπερηχογράφημα Doppler και μαγνητική φλεβογραφία (ΜΦΛ) ως δοκιμές προσυμπτωματικού ελέγχου. Θεωρητικά, οι δύο αυτές εξετάσεις δεν είναι απαραίτητες, αλλά σε μερικούς ασθενείς (~ 10%) είναι πολύ σημαντικές (ανατομικές παραλλαγές, οριακή παθολογία, μη επεμβάσιμες βλάβες). Το υπερηχογράφημα Doppler και η ΜΦΛ είναι μόνο έλεγχοι ανίχνευσης, δηλαδή αποκαλύπτουν ότι υπάρχει κάποιο παθολογικό εύρημα και στις περισσότερες των περιπτώσεων προβλέπουν τη θέση του παθολογικού ευρήματος. Αλλά δεν είναι 100% ακριβείς. Η επεμβατική φλεβογραφία είναι πολύ πιο αξιόπιστη, αλλά ακόμη και αυτός ο έλεγχος δεν είναι τέλειος. Έτσι, ο συνδυασμός Doppler +ΜΦΛ + επεμβατική φλεβογραφία είναι καλύτερος. Τώρα, σκεφτόμαστε να χρησιμοποιήσουμε και ενδοφλέβια υπερηχογραφία (IVUS), αλλά αυτό θα αυξήσει σημαντικά το κόστος, οπότε πιθανότατα θα την χρησιμοποιήσουμε μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
Όσον αφορά τη θεραπεία, έχουμε επιλέξει την πλέον ασφαλή και την πλέον αποτελεσματική θεραπεία, κάτι το οποίο φυσικά δεν είναι πάντα δυνατό, αφού οι δύο αυτοί στόχοι δεν συμβαδίζουν πάντα. Η αγγειοπλαστική με μπαλονάκι έχει ήδη αποδειχθεί ότι είναι βραχυπρόθεσμα πολύ ασφαλής και πιθανότατα η ασφάλειά της είναι και μακροπρόθεσμα σχεδόν τέλεια. Αλλά η αγγειοπλαστική με μπαλονάκι δεν είναι πολύ αποτελεσματική. Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν λειτουργεί καθόλου, στις υπόλοιπες υπάρχουν ύστερες επαναστενώσεις. Η βραχυπρόθεσμη αποτελεσματικότητα της εναλλακτικής θεραπείας, δηλαδή της τοποθέτησης ενδοπροθέσεων (stent) είναι πολύ υψηλότερη. Αλλά η μακροχρόνια αποτελεσματικότητα (κίνδυνος ύστερης απόφραξης) δεν είναι γνωστή. Αν και μια αποφραγμένη ενδοπρόθεση μπορεί να ανοίξει, αλλά μάλλον όχι σε κάθε περίπτωση. Και φυσικά υπάρχουν γνωστές πρώιμες επιπλοκές που σχετίζονται με τις ενδοπροθέσεις, όπως η μετακίνησή τους προς την καρδιά, που καθιστούν τη χρήση ενδοπροθέσεων σε ασθενείς με ορισμένες ανατομικές παραλλαγές απαγορευτική (τουλάχιστον χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες σήμερα ενδοπροθέσεις). Η αποκατάσταση της φλέβας με ανοιχτή εγχείρηση είναι επίσης δυνατή, αλλά ο κίνδυνος και η αποτελεσματικότητα αυτής της διαδικασίας δεν είναι γνωστή. Έτσι, όλες οι μορφές θεραπείας θα πρέπει να θεωρούνται πειραματικές, με ακόμη άγνωστη αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Οι γιατροί προσπαθούν πάντα για την εξισορρόπηση μεταξύ κινδύνου και παραγόντων αποτελεσματικότητας, αλλά η καλύτερη λύση δεν είναι πάντα δυνατή και δεν είναι πάντα αυτή που επιλέγεται (κυρίως, δεν έχουμε στοιχεία σχετικά με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της αγγειοπλαστικής με μπαλονάκι και της χρήσης ενδοπροθέσεων).
Τώρα, τι γίνεται με τον αντίκτυπο της θεραπείας για ΧΕΝΦΑ στην κλινική πορεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από ό,τι θα μπορούσε κανείς να υποψιαστεί
1. Η ΧΕΝΦΑ δεν είναι ισοδύναμη με την ΠΣˑ κατά πάσα πιθανότητα, ΠΣ = ΧΕΝΦΑ + κάποιοι (ίσως περισσότεροι από έναν) άλλοι παράγοντες
2. Κατά συνέπεια, η αντιμετώπιση της ΧΕΝΦΑ δεν σημαίνει ότι η ΠΣ έχει φύγει. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς παρουσιάζουν καλές και κακές ημέρες μετά από τη χειρουργική επέμβαση, το σημαντικότερο, κατά τη διάρκεια λοίμωξης, υπερέντασης, κτλ. τα συμπτώματα συνήθως επιστρέφουν. Αλλά τα συμπτώματα επίσης επιστρέφουν σε περίπτωση επαναστένωσης.
3. Η Θεραπεία της ΧΕΝΦΑ δεν εγγυάται βελτίωση. Υπήρξαν ορισμένοι ασθενείς (όχι πολλοί, ωστόσο υπήρξαν), οι οποίοι παρουσίασαν επιδείνωση. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς παρουσίαζαν σοβαρά στενεμένες φλέβες που δεν ήταν δυνατό να διαχειρισθούν με μπαλονάκι ή τοποθέτηση ενδοπρόθεσης. Υπήρξαν όμως και περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση είχε γίνει "άριστα". Έτσι, οι ασθενείς μπορεί να βελτιωθούν μετά τη χειρουργική επέμβαση (η πλειονότητα αυτών και ειδικά οι ασθενείς με υποτροπιάζουσα διαλείπουσα ΠΣ), αλλά μπορεί και να μην υπάρξει βελτίωση ή ακόμη και να υπάρξει επιδείνωση. Μια επανεπέμβαση μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα στις δύο τελευταίες ομάδες, αλλά και πάλι, όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
4. Πιθανώς, η χειρουργική επέμβαση για ΧΕΝΦΑ συνδυασμένη με φαρμακευτική αγωγή να βελτιώσει τα αποτελέσματα. Προσπαθήστε να συνεχίζεται τη νευρολογική φαρμακευτική αγωγή σας, εάν αυτή είχε αποτέλεσμα πριν από την επέμβαση
5. Πολλοί ασθενείς που έπασχαν από παροδική επιδείνωση των συμπτωμάτων, βελτιώθηκαν μετά από θεραπεία σε κρεβάτι με κλίση. Μπορείτε να το δοκιμάσετε, έστω και αν δεν είναι αποδοτική, τουλάχιστον αυτή είναι 100% ασφαλής
6. Η μετεγχειρητική εξέταση Doppler είναι μερικές φορές αινιγματική. Στην πλειονότητα των ασθενών η ροή αμέσως μετά την επέμβαση εξακολουθεί να είναι παθολογική. Για το λόγο αυτό, εμείς δεν την εξετάζουμε μετά την επέμβαση (δεν θέλουμε να προκαλέσουμε ένταση στους ασθενείς). Ακόμα και μετά από μερικές μέρες υπάρχουν ακόμα ανωμαλίες στη ροή, ειδικά μετά από αγγειοπλαστική με μπαλονάκι. Έτσι, πιστεύουμε ότι οι ασθενείς θα πρέπει πρώτα να εξετάζουν την επίδραση της επέμβασης στα συμπτώματά τους.
Και, το σημαντικότερο, η σημερινή κατάσταση κατά την οποία οι ασθενείς πρέπει να ταξιδέψουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να έχουν τη θεραπεία δεν είναι ούτε φυσιολογική ούτε ασφαλής. Αυτήν τη στιγμή, τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης φαίνεται να είναι υπερρυθμισμένα. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Ειδικά, η συνεργασία με τη νευρολογική κοινότητα και μεγάλα πανεπιστήμια με πρόσβαση σε μεγάλα δημόσια κονδύλια παίζει καίριο ρόλο. Η χειρουργική επέμβαση δεν είναι η μόνη λύση, πρέπει να αυξηθεί από κάτι άλλο.
Μάριαν Σίμκα

4. Πιθανώς, η χειρουργική επέμβαση για ΧΕΝΦΑ συνδυασμένη με φαρμακευτική αγωγή να βελτιώσει τα αποτελέσματα. Προσπαθήστε να συνεχίζεται τη νευρολογική φαρμακευτική αγωγή σας, εάν αυτή είχε αποτέλεσμα πριν από την επέμβαση


θα το ξαναπω, οι φλεβες κολαψαρουν πολυ ευκολα, πολυ πιο ευκολα απο τις αρτηριες
υπαρχουν και ακινδυνα φαρμακα για την φλεβικη ανεπαρκεια
και για τις απροσπελαστες χειρουργικα φλεβες
γιατι κανεις δεν το σκεφτεται?

Προσωπικά παίρνω daflon.Την άλλη βδομάδα κλείνω 1 μήνα.Τα συμπτώματά μου έχουν βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό και μαζί τους και η καθημερινότητά μου.


Υ.Γ. Thank you, pelopida.

Διορθώστε με αν κάνω λάθος:

Το Daflon έχει δύο βασικά συστατικά, το hesperidin και το diosmin. Απ' ότι διαβάζω, το πρώτο έχει αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ το δεύτερο βελτιώνει τον φλεβικό τόνο και ενισχύει τα φλεβικά τοιχώματα. Με άλλα λόγια μειώνει την ελαστικότητα των φλεβών "αναγκάζοντας" ουσιαστικά το αίμα να κινηθεί σε ένα φλεβικό δίκτυο μειωμένης χωρητικότητας και να επιστρέψει μια ώρα νωρίτερα στην καρδιά.

Ωστόσο, το wikipedia λέει για το diosmin το παρακάτω ενδιαφέρον (και νευρολογικής ορολογίας):

Diosmin reduces the expression of endothelial adhesion molecules (ICAM1, VCAM1), and inhibits the adhesion, migration, and activation of leukocytes at the capillary level. This leads to a reduction in the release of inflammatory mediators, principally oxygen free radicals and prostaglandins (PGE2, PGF2a).

Και σκέφτομαι, το Tysabri φτιάχτηκε για να εμποδίζει τα λεμφοκύτταρα να προσδένονται στα VCAM-1 μόρια του ενδοθηλίου των φλεβών "τυφλώνοντας" τα σημεία πρόσδεσης πάνω στα λεμφοκύτταρα (δεν έχει αποδειχθεί ότι το κάνει). To diosmin πετυχαίνει το ίδιο αποτέλεσμα από την ανάποδη, μειώνοντας δηλαδή τα πιθανά σημεία πρόσδεσης των λεμφοκυττάρων πάνω στις φλέβες.

Επομένως, ακόμα και από την ξεπερασμένη νευρολογική οπτική γωνία, το diosmin έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το Tysabri. Απλά δεν κινδυνεύεις να πεθάνεις ή να μείνεις φυτό.

sou έγραψε:

mortal_engine έγραψε:Επομένως, ακόμα και από την ξεπερασμένη νευρολογική οπτική γωνία, το diosmin έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το Tysabri. Απλά δεν κινδυνεύεις να πεθάνεις ή να μείνεις φυτό.

Ναι, αλλά με 3000 Euro (1 έγχυση Tysabri) αγοράζεις 461.53 κουτάκια Daflon, που περιέχουν 30 κάψουλες, δηλ. 6230655 mg diosmin, περίπου 6 kg, δηλαδή 1 λιβάδι δυόσμο. Καλή όρεξη.

xaxaxaxaxaxaxaxaxa...