MSSociety.gr

ΜΙΜΗ έγραψε:Θα σας πω κ εγώ τον πόνο μου..Πιστεύω πως πραγματικά εμείς έχουμε ανάγκη από μεγαλύτερη στήριξη σε μία σχέση.Εδώ κ 2,5 χρόνια ξέρω για την αρρώστεια πριν 4 περίπου μήνες έκανα μία σχέση με ένα παιδί,28 ετών.Δυστυχώς Μάρτιο έκανα μία υποτροπή οπότε έπρεπε να του πω την κατάσταση.Του τα παρουσίασα βέβαια χαλαρά κ χωρίς μιζέρια γτ θεωρώ πως έχει σημασία ο τρόπος που θα το παρουσιάσεις στον άλλο.Με στήριξε πολύ με βοηθούσε έστω κ από το τηλέφωνο γτ υπήρχε κ μία απόσταση στη μέση.Μετά το Πάσχα παρουσίασα δεύτερη υποτροπή.Καταλαβαίνω πως αν κάποιος είναι έξω από το χορό δε μπορεί να καταλάβει κ πολλά πράγματα.Παρ'όλα αυτά συνέχισα να ταλαιπωρουμαι,δεν είδα αποτέλεσμα από την κορτιζόνη οπότε γκρίνιαζα λιγάκι...Το παιδί αυτό μ'άφησε.Σκέφτηκα πως ίσως ήταν λάθος μου που του το είπα αν κ δε μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό γτ μ'έβλεπε κ με πεταλούδα κ με μελανιές.Ίσως θα έπρεπε να τον διώξω από μακριά μου όταν έμαθα για την υποτροπή γτ ήμασταν ακόμη στον ένα μήνα κ ο ενθουσιασμός μου να μη με άφηνε να δω την αλήθεια!!!!!

πιστευω πως και χωρις να υπαρχει η σκπ παλι καποια στιγμη θα εφευγε απο διπλα σου.μαλλον δεν ηταν ο ανθρωπος σου,να παει στο καλο κ παμε για αλλα.για ολους μας υπαρχει το αλλο μας μισο απλα καποιες φορες δεν το βλεπουμε

Μιμη οταν εισαι στην αρχη της σχεσης πιστευω παντα ωραιοποιείς τις καταστασεις και εξιδανικεύεις το ταιρι σου, σιγα σιγα αρχιζεις και βλεπεις τον αλλο με τα ελαττώματα του και τα δεχεσαι ή τον απορρίπτεις, εκει πιστευω γινεται και η μεταβαση απο ερωτα σε αγαπη, τωρα εμενα μου φαινεται πως ο συγκεκριμενος απλα δεν ειχε την υπομονη να σε γνωρίσει, αλλα οπως ειπε και η ντινα

γεννιομαστε κ πεθαινουμε μονοι μας σε μια σχεση μενουμε για οσο περναμε καλα

Καλήμερα κ καλό μήνα να έχουμε όλοι μας.Ίσως ο άνθρωπος αυτός να μην ήταν για μένα αν κ ήμουν τόσο ευτυχισμένη όσο ήμουν μαζί του.Έστω κ αν με άφησε η αρχική του αντιμετώπιση στο όλο θέμα με βοήθησε κάπως,μου έδωσε δύναμη σε αυτές τις 2 υποτροπές...Αν κ τώρα που ακόμη βασανίζομαι νιώθω ότι τον χρειάζομαι κ πως αν δεν τον έχω δίπλα μου δε θα μπορέσω να αντιμετωπίσω την κατάσταση....Μάλλον τον ερωτεύτηκα κ δε βλέπω μπροστά μου.....

Να γυμνάσεις καλύτερα το μυ της καρδιάς σου Μιμή!!!
Δε νομίζω ότι αυτό που χρειαζόμαστε τώρα κι εσύ και όλοι μας είναι να τρελαινόμαστε για έρωτες που έφυγαν και δε μας φέρθηκαν καλά!

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια αρκετά δύσκολη και ύπουλη ασθένεια ας επικεντρωθούμε λοιπόν σ'αυτό και όποιοι μας νοιαζονται πραγματικά θα είναι δίπλα μας, οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν αυτοί θα χάσουν!!

ΜΙΜΗ έγραψε:Καλήμερα κ καλό μήνα να έχουμε όλοι μας.Ίσως ο άνθρωπος αυτός να μην ήταν για μένα αν κ ήμουν τόσο ευτυχισμένη όσο ήμουν μαζί του.Έστω κ αν με άφησε η αρχική του αντιμετώπιση στο όλο θέμα με βοήθησε κάπως,μου έδωσε δύναμη σε αυτές τις 2 υποτροπές...Αν κ τώρα που ακόμη βασανίζομαι νιώθω ότι τον χρειάζομαι κ πως αν δεν τον έχω δίπλα μου δε θα μπορέσω να αντιμετωπίσω την κατάσταση....Μάλλον τον ερωτεύτηκα κ δε βλέπω μπροστά μου.....

μιμη ολα στο μυαλο μας ειναι.περασες καλα οσο ηταν μαζι του?κρατησε τι ωραιες στιγμες κ ξεχασε ολα τα αλλα κ αυτον μαζι.
παμε για αλλα μιμη
να ερωτευτεις παλ συντομα σου ευχομαι

οντως υπαρχει καπου εκει εξω ο σωστος ανθρωπος για τον καθενα μας. και καμια φορα ισως να ειναι πολυ κοντα μας και απλα να μην τον βλεπουμε. πιστευω παρα πολυ οτι ολα γινονται για καποιο λογο και ολα γινονται οταν ερθει η ωρα τους.... (η δικη μου ιστορια με τον αντρα μου ειναι αποδειξη ) κοριτσια οταν ερθει ο καταλληλος θα εχετε δει τα "ασχημα" και ετσι θα μπορειτε να εκτιμησετε τα ομορφα... για σκεφτειτε το και ετσι.....

Τί να πω βρε παιδιά μάλλον έχετε δίκιο.....Θα μου πείτε με τί κάθομαι κ ασχολούμαι ενώ υπάρχουν κ σοβαρότερα θέματα αλλά κ για μένα αυτό είναι ένα θέμα,βέβαια όχι τόσο σοβαρό είναι θέμα όμως....Το οφείλω στην υγεία μου να ατενίσω το μέλλον με αισιοδοξία πλέον όχι μόνο όσον αφορά το θέμα σχέσεων αλλά κ της ζωής γενικότερα.....

ΜΙΜΗ έγραψε:Τί να πω βρε παιδιά μάλλον έχετε δίκιο.....Θα μου πείτε με τί κάθομαι κ ασχολούμαι ενώ υπάρχουν κ σοβαρότερα θέματα αλλά κ για μένα αυτό είναι ένα θέμα,βέβαια όχι τόσο σοβαρό είναι θέμα όμως....Το οφείλω στην υγεία μου να ατενίσω το μέλλον με αισιοδοξία πλέον όχι μόνο όσον αφορά το θέμα σχέσεων αλλά κ της ζωής γενικότερα.....

σαφως και ειναι θεμα!!! δηλ. επειδη παρουσιαζεται μια ασθενεια σημαινει οτι μονο μαζι της θα ασχολουμαστε? δε νομιζω!!!!! απλα πιστευω οτι καθενα εχει τη βαρυτητα του αναλογα με την κατασταση μας καθε φορα

karidoula έγραψε:Δεν πρέπει να στρέφεται όλη σου η ζωή γύρω από μια ασθένεια! Πόσο μάλλον αν αυτή είναι και ψυχοσωματική κατά μία έννοια... !

Ουδείς αντιλέγει, φίλε!!! Μόνο που είναι (τα μέγιστα, δυστυχώς) κοινωνικοσωματική... Όταν λυθούν τα προβλήματα αυτά (τα άμεσα σωματικά, αυτά που προκαλούνται από την κοινωνία, τους ειδικούς φροντίδας κλπ, κλπ), και όπως είπαν κάποιες ψυχές που οστόσο μας θωρούν υποχρεωμέους να μένουμε στο "Γκέτο Η Σκλήρυνση" (ακόμα κι αν είναι μελη ΔΕΠ) η ψυχολογική-ψυχιατρική υποστήριξη δεν έχει λόγο και αιτία* και η σημασία της μειώνεται με την εξαφάνιση των συμπτωμάτων, άν δεν εξαφανίζεται και εντελώς

*Εν προκειμένω, αναφέρονταν σε άτομο καθηλωμένο σε αμαξίδιο, με ουρολογικά προβλήματα, τα οποία εξαφάνισαν την ανάγκη για τη βοήθεια αυτή όταν σταμάτησαν

Φυσικά, άν υπάρχουν που βοηθούνται κατ' αυτό τον τρόπο, το αποτέλεσμα είναι που μετράει...

Απλά θα παραθέσω ένα αγαπημένο μου τραγούδι,
απο το συγκρότημα "Αθιγγανοι του Σύμπαντος" :

ΕΡΩΤΙΚΟ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΛΑΣΜΑ,
ΜΕ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΣΟΥ,
Τ'ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ,
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙΣ...
ΗΔΟΝΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ, ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Η ΕΠΑΦΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ
ΑΠΑΛΗ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ, ΖΕΣΤΗ ΣΑΡΚΑ,
ΠΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ
ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ, ΠΝΟΗ, ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΜΕΣ' ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΝΑ ΖΩ
ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ
ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ

ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΧΑΝΟΜΑΙ, ΒΟΥΛΙΑΖΩ
ΣΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΤΕΛΜΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ
ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΟΥ, ΠΝΟΗ, ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΜΕΣ' ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΝΑ ΖΩ
ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ
ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ

ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΦΗΜΕΡΟΙ
ΓΕΜΑΤΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΑ ΠΑΘΗ
ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ
ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΑΘΗ

ΤΟ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ Σ΄ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ
ΝΑ ΕΝΩΝΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΜΕ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΕΒΕΣΑΙ
Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΟΠΩΣ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑ ΑΞΙΖΩ
ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΑΩ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΛΙΒΩ
ΝΑ ΣΠΑΩ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΛΗΣ
ΝΑ ΑΝΟΙΓΟΜΑΙ ΝΑ ΔΙΝΟΜΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΣΙΓΚΟΥΝΙΕΣ
ΝΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΛΕΜΟ
ΜΕ ΘΥΜΑ - ΘΥΤΗ, ΝΙΚΗΤΗ ΚΑΙ ΝΙΚΗΜΕΝΟ
ΝΑ ΠΑΨΩ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
ΣΑΝ ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ ΠΟΥ ΦΙΛΑ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΩΝΟΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ
ΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΩ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΤΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

Υ.Γ.
sorry για τα κεφαλαία,αλλα βρήκα τους στίχους
και έκανα copy-paste