MSSociety.gr

sou έγραψε:Σχετικά με την οξυδέρκεια, κόψε κάτι. ΣΚΠ έχουμε, ο εγκέφαλοί μας είναι λειψοί.

Είναι ένας απ' τους λόγους που δεν μου είναι πολύ εύκολο να αποδώσω σε κείμενο εκτενώς τις σκέψεις μου.
Και να φανταστείς οτι μέχρι πριν δύο χρόνια ήμουν υπεύθυνος ύλης (διορθώσεις κλπ) και έγραφα (άρθρα, συνεντεύξεις) σε περιοδικό. Μεγαλεία, συσκέψεις με μεγαλοδημοσιογράφους, επικοινωνία με δημάρχους, πολιτικές συζητήσεις υψηλού επιπέδου.
Και μετά, ήρθε η σκλήρυνση, η κρίση, η αλλαγή δημοτικής αρχής, το κλείσιμο της δημοτικής επιχείρησης.
Και τώρα;
Καφετζής σε ΚΑΠΗ.
Αν ήμουν στέλεχος θα είχα φουντάρει με τέτοια υποβάθμιση.
Α ξέχασα, έχω κάνει ψυχοθεραπεία.
πουτ@ν@ ζωή.

Γιάννη είμαι σίγουρη ότι δεν χρειάζεσαι υπερασπιστές. Αλλά οφείλω να πω την προσωπική μου εμπειρία προκειμένου να γίνεις περισσότερο "αντιληπτός". Μετά τη διάγνωση, είχα καταρρεύσει. Απευθύνθηκα λοιπόν σε ψυχαναλυτή, τον οποίο βλέπω ανελλιπώς κάθε εβδομάδα. Δυστυχώς δεν κάνω ανάλυση, προς Θεού, δεν έχω τόσα χρήματα αλλά μετά από κάθε συνεδρία νιώθω χαρούμενη.
Ειλικρινά η λέξη "χαρούμενη" είναι η σωστή. Μπορεί να μην κρατάει για πολύ, αλλά έστω και ένα 24ωρο μου αρκεί.
Δεν πήρα ποτέ αντικαταθλιπτικά και συνεπώς η "χαρά" δεν πηγάζει από ουσίες.
Αλλά πώς εξηγείται η διάθεσή μου αυτή. Η "χαρά"? Νομίζω ότι πρέπει να συναντήσεις τον κατάλληλο άνθρωπο για να λειτουργήσει το όλο πράγμα. Διαφορετικά ..... κι εγώ θα αναρωτιόμουν, τί δουλειά έχω σε "ξεματιάστρα".
Μην θυμώνεις λοιπόν με όσους έχουν κακές εμπειρίες από ψυχοθεραπευτές. Δεν είναι όλοι κατάλληλοι για όλους. Και υπάρχουν και πολλοί αγύρτες.

Μην θυμώνεις λοιπόν με όσους έχουν κακές εμπειρίες από ψυχοθεραπευτές. Δεν είναι όλοι κατάλληλοι για όλους. Και υπάρχουν και πολλοί αγύρτες.[/quote]
ΣΥΜΦΩΝΩ....!!! ΑΠΟΛΥΤΑ...!!!

Ναι Άννα μου υπάρχουν αγύρτες.

Αλλά εγώ δεν έπεσα σε τέτοιο. Και με βοηθά πραγματικά. Αυτή ήταν η ουσία της παρέμβασής μου.

Να νοιώθει κάποιος χαρούμενος ενω έχει ΣΚΠ είναι πολύ καλύτερο παρά να νοιώθει λυπημένος επειδή έχει ΣΚΠ
στον ίδιο βαθμό που να νοιώθει κάποιος χαρούμενος (για οποιονδήποτε λόγο) είναι καλύτερο παρά να νοιώθει λυπημένος (για οποιονδήποτε λόγο).
Δεν χρειαζόμαστε σαν άρρωστοι από ΣΚΠ περισσότερη ψυχολογική βοήθεια από ένα διαβητικό (ο διαβήτης μπορεί να προκαλέσει περισσότερα άσχημα από την ΣΚΠ) ή από οποιονδήποτε υγιή που για προσωπικούς λόγους βρίσκεται στα πρόθυρα ψυχολογικής κατάρρευσης
χρειαζόμαστε σωστό και αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της ΣΚΠ σαν πρόβλημα σωματικό, σαν πρόβλημα κάποιου ή κάποιων ιστων του σωμάτος.

[quote="nowhere" χρειαζόμαστε σωστό και αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης της ΣΚΠ σαν πρόβλημα σωματικό, σαν πρόβλημα κάποιου ή κάποιων ιστων του σωμάτος.[/b][/quote]

Αναντίρρητα αυτό χρειαζόμαστε. Αλλά μέχρι να λυθεί αυτό το πρόβλημα, ας ζήσουμε το σήμερα αγαπώντας τον εαυτό μας (ακόμα και με τις αδυναμίες του, λόγω ασθενείας).

Όποιος αγαπάει τον εαυτό του, τον αγαπάει, έχει δεν έχει ΣΚΠ
όποιος μισεί τον εαυτό του, τον μισεί, έχει δεν έχει ΣΚΠ.

Απ' την άλλη μεριά ΣΚΠ έχει κάποιος, μόνο αν έχει ΣΚΠ, αγαπάει δεν αγαπάει τον εαυτό του
αν δεν έχει ΣΚΠ, δεν έχει ΣΚΠ, αγαπάει δεν αγαπάει τον εαυτό του.

αντε να πω και εγώ κάτι.....

ας σεβαστούμε λίγο τους ψυχωσικούς ή σχιζοφρενείς ή ''τρελούς'' που πολλές φορές γύρω μας κυκλοφορούν... ξέρετε ... ουτε αυτοί επέλεξαν να χάσουν κυριολεκτικά το μυαλό τους..
και αυτό ειναι ακόμα πιο χειρότερο απο την οποιαδήποτε ασθένεια...

και γιατί εφόσον τους βοηθούν τα φάρμακα να μην τα πάρουν?? τι ταμπου είναι αυτά?

αλλά ..τελικά ποιος είναι πιο αρρωστος? σε γνωστή περίπτωση ... αλλά και γενικότερα ... περισσότερο άρρωστος ήταν ο φαινομενικά υγιής.....

Τώρα για τους ψυχιατρους ... είναι μεγάλο το θέμα... όσοι τυχεροί βρέθηκαν στο διάβα ενός πολύ καλού ψυχιατρου τότε αναμφίβολα εφόσον - βεβαια είχαν τις προϋποθέσεις να το κάνουν, και δεν εννοώ το οικονομικό θέμα μόνο.. -
πραγματικά ευεργετήθηκαν...

οι υπόλοιποι ... απλά προσπέρασαν...

το θέμα ατελείωτο...

Τα σέβη μου...

Τελικά την αρρώστια -την όποια αρώστια- ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ, τη θεωρούμε έγκλημα... Κακώς. ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΕΜΕΙΣ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Αυτό δε σημαίνει ότι επειδή κάποιος επιβαρύνεται με μια τέτοια κατάσταση δικαιούται, με τη μόνη αυτή πρόφαση, να κάνει ότι του έρθει. π.χ., κάποιος σκληρυντικός μεγαλοδικηγόρος σκότωσε με καραμπίνα, άν θυμάμαι καλά, τη γυναίκα του. Μολονότι αλλαξε δυό-τρείς εκπροσωπήσεις στο δικαστήριο, πήρε ισόβια, σκλήρυνση-ξεσκλήρυνση, μολονότι ο γιατρός του (που είναι και νευρολόγος μου) πήγε και τον υπερασπίστηκε...

Πολλοί (πολλές) θέλουν να βλέπουν τον ψυχολόγο κάπως έτσι... Να είχα το Μπέηκερ μπροστά μου, κι εγώ θα αισθανόμουν ανεξήγητη χαρά... Τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζω λόγω της σκπ δε θα λυθούν, και ωραιότερος, ευγενέστερος, πιό ευπροσήγορος απο τον "μένταλιστ" να ήταν ο θεράπων.

Νομίζω ότι το "κουτί της Πανδώρας" μας απέδειξε ότι τόσο τα λειτουργικά όσο και τα προβλήματα που μας επιβάλλονται από τρίτους (συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων αρχών) δεν είναι της αρμοδιότητας της ψυχολογίας.

ΟΚ, ακόμα και άν ευεργετήθηκαν κάποιοι από αυτή τη διαδικασία, άλλοι όχι. Και οι επιπτώσεις ήταν σοβαρώτατες.

litsa έγραψε:

LL--MM έγραψε:Λίτσα μου χαίρομαι άν βρήκες ΕΣΥ έτσι το δρόμο σου, εγώ θα πάρω άλλον...

Και είναι τέτοιες σε ΟΟΟΛΕΣ τις σχέσεις εμπιστοσύνης, όπως έχει ήδη ειπωθεί. και οι σχέσεις αυτές χρειάζονται ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Εκτός αυτού, πολλοι είπαν ότι το θέμα είναι... προσωπικό στον καθένα

Όταν μπαίνουν ορισμένες εδώ με το ύφος "εγώ θα σας σώσω", οι ομαδικές αντιδράσεις είναι αυτές... ΣΕ ΤΙ ΒΟΗΘΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ "ΣΕΝΤΟΝΙ" όπως ειπώθηκε; ποια βοήθεια (όπως τη χρειαόμασταν) μας έδωσε; Αν πήγαν κάποιοι να τη βρούν, ΚΑΙ βοηθήθηκαν, χαράς ευαγγέλια... Το αναφέρω για όσους πιστεύουν στην ομαδική ψυχοθεραπεία (για τη σκπ τουλάχιστον)... λέτε να πήγαν όλοι και να μην το ανέφεραν εδώ;;;
viewtopic.php?f=10&t=347&hilit=%CF%88%C ... E%BA%CE%AC
viewtopic.php?f=10&t=355&hilit=+%CE%9A% ... 5%21%21%21
Πως είναι δυνατόν να ποδηγετηθεί ολόκληρη η ομάδα;
viewtopic.php?f=10&t=1208&p=36387&hilit ... %97#p36387