MSSociety.gr

Ναι Pan-Pam, ναί. Κάποιοι δεν αντέχουν, φεύγουν, λακίζουν.
Μήπως όμως θά έφευγαν έτσι κι΄αλλι'ως κάποια στιγμή; Είναι παράξενη η ζωή . Και μείς
είμαστε. ΟΛΟΙ. ασθενείς και υγιείς.
Ομως το ερώτημα του Κώστα έχει να κάνει με ήδη υπάρχουσες - παγιωμένες κατα κάποιο
τρόπο- σχέσεις.
Εγώ ή ο σύντροφός μου;
Σ' αυτό κληθήκαμε να καταθέσουμε τη γνώμη μας.
Τό θέμα που αναφέρεις εσύ , είναι η εγκατάλειψη απο μέχρι χθές αγαπημένα πρόσωπα.
Ενδιαφέρον ! Δέν ανοίγεις Νέο Θέμα ;

Τώρα μπαίνουμε σε πολύ βαθειά νερά.
Ας υποθέσουμε ότι ο σύντροφος μας, μας εγκαταλείπει κάποια στιγμή επειδή δεν μπορεί ν΄ αντέξει άλλο. Θ΄ακουστεί εξαιρετικά οξύμωρο, αλλά εμείς που τον αγαπάμε πραγματικά κατά βάθος δεν πρέπει να δικαιολογήσουμε την επιλογή του αυτή; Στο όνομα της αγάπης που του έχουμε δεν πρέπει να τον αφήσουμε να συνεχίσει τη ζωή του, από το να τον κάνουμε να δεχτεί πλέον σαν δεδομένο, ότι οι προτεραιότητές και οι ανάγκες μας, θα είναι πλέον για πάντα πάνω από τις δικές του; Και καλά αν έχουν περάσει κάπως τα χρόνια και ίσως είναι αργά για τον άλλον να ξαναφτιάξει τη ζωή του, κάτι το οποίο πιθανότατα και δεν θα επιθυμεί. Αν όμως αυτός ο άλλος είναι ας πούμε 25 χρόνων και έχει μπροστά του μια ολόκληρη ζωή, τότε τι γίνεται; Πρέπει στο όνομα της αγάπης να παραμείνει στο πλευρό μας;
Μη βιαστείτε να με κατακεραυνώσετε. Ένα προβληματισμό θέτω για ν΄ ανταλλάξουμε απόψεις.

Τίποτε δεν είναι μόνιμο. Και τα συμβόλαια είναι για να σπάνε. Εδώ όμως, πάμε σε ισοπέδωση. Με την έννοια αυτή αναιρείται η ίδια η αγάπη με έναν ιδιότυπο φαύλο κύκλο και ταυτόχρονα μπαίνουμε σε ένα "διαγωνισμό" ποιος αγαπά ποιον περισσότερο.
Η κότα έκανε τ' αβγό ή το αβγό την κότα; Η απάντηση έχει να κάνει πάντα με βάση την κοσμοθεωρία που καθένας προσεγγίζει τη ζωή. Κάπου μπαίνει μια τελεία. Η αυτογνωσία και η πραγματογνωσία είναι σαν να είναι δυο άνθρωποι πλάτη με πλάτη και καθένας να έχει έναν καθρέπτη μπροστά του. Οι αντικατοπτρισμοί είναι άπειροι.

Γιάννη,
Με την άποψή σου, μου δίνεις την ευκαιρία να διευρίνω τον τρόπο σκέψης μου!

ερώτηση :και πώς ξέρεις οτι ο σύντροφος είναι για πάντα?ποιος σου λέει οτι( και καλα να ησουν) σε δυο χρονια θα είναι μαζί σου ?
- πως ξέρεις οτι εσύ δε θα γνωρίσεις καποιον άλλο και θα θέλεις να φύγεις?
- γιατι τόσα " για πάντα"?
- ποιος λέει τέλος?
-γιατι να μη ειναι οπως πριν τη σκπ?
-ποιος ειναι τόσο χαζός να σκέφτεται οτι δε τον πιανει καμμια σφαίρα(θα μπορουσε να ήταν αυτός στη θέση μας ή να πάθει κάτι χειρότερο)?
Εγω αυτον τον χαζό ΔΕΝ τον θέλω δίπλα μου ,δε μου αξίζει.

ειναι πολλες οι ερωτήσεις ας μη συνεχίσω .

eleni POL έγραψε:ερώτηση :και πώς ξέρεις οτι ο σύντροφος είναι για πάντα?ποιος σου λέει οτι( και καλα να ησουν) σε δυο χρονια θα είναι μαζί σου ?
- πως ξέρεις οτι εσύ δε θα γνωρίσεις καποιον άλλο και θα θέλεις να φύγεις?
- γιατι τόσα " για πάντα"?
- ποιος λέει τέλος?
-γιατι να μη ειναι οπως πριν τη σκπ?
-ποιος ειναι τόσο χαζός να σκέφτεται οτι δε τον πιανει καμμια σφαίρα(θα μπορουσε να ήταν αυτός στη θέση μας ή να πάθει κάτι χειρότερο)?
Εγω αυτον τον χαζό ΔΕΝ τον θέλω δίπλα μου ,δε μου αξίζει.

ειναι πολλες οι ερωτήσεις ας μη συνεχίσω .

Δεν μιλάμε θεωρητικά, αλλά με δεδομένη την ύπαρξη της ΣΚΠ σε ένα από τα δύο άτομα μιας σχέσης. Προφανώς και δεν μπορείς να ξέρεις αν θα είναι ή θα είσαι μαζί του για πάντα ή αν θα γνωρίσεις κάποιον άλλον. Το για «πάντα» σε ό,τι αφορά τις ανάγκες και τις προτεραιότητές μας, δυστυχώς θα ισχύει όσο διαρκεί μία σχέση.
Ο Γιάννης έχει προσεγγίσει πολύ καλά το θέμα.

Υσ. Ελένη μη το πάρεις προσωπικά. Κάθε άποψη είναι σεβαστή, αλλά υπόκειται στην υποκειμενική κρίση του καθένα μας.

Καλησπέρα στην παρέα,
ο ασθενής σύντροφος σε μία σχέση και μάλιστα μιας νόσου με παρενέργεια το χάσιμο αυτονομίας και την κατάθλιψη που συνοδεύει την ανημπόρια, γίνεται πολλές φορές εγωιστής και άδικος.
Για να μην παρεξηγηθώ μιλώ για τον εαυτό μου.Είμαι όμως κι ένα "κάρο" άλλα πράγματα που θεωρώ και θεωρεί ο σύντροφος που μέχρι τώρα με στηρίζει, ότι αξίζουν σε μια σχέση κι ας μην μπορώ να περιμένω, για να βγει γρήγορα από το πιπι-room.
Επίτηδες φέρνω το συγκεκριμένο παράδειγμα και ο νοών .......νοείτω.

Θα κινδυνέψω να αν βάλω και μια ακόμα λογική στη συζήτηση;;;
Πόσο το αντέχουμε να είμαστε ο αδύναμος κρίκος;;;;;;

Κάποιοι φεύγουν πριν "εκδιωχτούν" θέλοντας να προστατέψουν τον .......άλλον, λένε
Κάποιοι "εγκαταλείπονται" και .........θυμώνουν με τον "κακό" άλλον
Κάποιοι νομίζουν ότι επειδή αρρώστησαν, έχουν όλα τα δίκια με το μέρος τους
Κάποιοι χωρίζουν, αλλά άποψή μου είναι, ήταν χωρισμένοι πριν τη σκπ και περίμεναν άλλοθι
Κάποιοι όντως είναι αδικημένοι και είναι αρκετοί

Kαι κάποιοι , άμα τη διαγνώσει , -την επίσημη- , καταθέτουν χαρτιά διαζυγίου στο δικηγόρο
τους και το ανακοινώνουν μετά στο άλλο τους μισό.
Και καλό είναι τα χαρτιά να παραμένουν με ανοιχτή ημερομηνία.....
Ποτέ δεν ξέρει κανείς. ....

Na φύγει να πάει αλλού !!!!

Κώστα

σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Μα, πρώτος εσύ με το ερώτημα που έθεσες, έβαλες τις βάσεις για (ακόμη μια εδώ μέσα) πολύτιμη συζήτηση.
Διευρύνει τη σκέψη του όποιος θέλει να το κάνει, διότι -όποιος θέλει- βρίσκει αφορμές κάθε λεπτό.

για το θέμα.