Θεωρώ, οτι είναι καθήκον του γιατρού να ενημερώσει τον ασθενή σχετικά με ο,τι αφορά την νόσο ν'αναλύσει τα υπέρ και τα κατά της οποιασδήποτε αγωγής....
Βέβαια, επειδή είναι νευρολόγος και οχι ψυχαναλυτής, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει την ψυχική αντίδραση του ασθενούς και κατά πόσο είναι προετοιμασμένος στο ν'ακούσει ολες τις παραμέτρους... το θέμα είναι ο ασθενής πόσο ετοιμος, ωριμος αισθένεται, για ν'ακούσει να κάνει ολες εκείνες τις έρωτήσεις που εύλογα δημιουργεί αυτή η ασθένεια....συνήθως η πιο σημαντική ερώτηση είναι αυτή πού δεν υποβάλλεται....ομως επειδή, αυτός και μόνο είναι ο διαχειριστής της ζωής του....νομίζω οτι καλό είναι να γνωρίζει, ολα οσα τον αφορούν, ώστε να μπορεί να είναι σε θέση, να γνωρίζει και πως θα τα αντιμετωπίσει στην δεδομένη στιγμή.
Οσο για σένα κοριτσάκι, αν και μικρό, σε βρίσκω αρκετά ώριμο,...και μόνο που έκανες αυτές τις ερωτήσεις σε αλλους συνασθενεις, αποδεικνύει ενα άτομο που μπορεί να αντικρiζει την αλήθεια κατάματα, θέλει να ενημερωθεί σχετικά με ο,τι το αφορά...και εν τέλει να διαμορφώσει ανάλογα την ζωή του...αυτό που θα σου συνιστούσα, σαν πολύ πιο παλιά στην νόσο, εφόσον σε αγγιξε τοσο light, ξέχασέ την, μην αγχώνεσαι προκαταβολικά για τίποτα......ολη η ζωή είναι μπροστά σου και σε περιμένει να της δώσεις ολα οσα επιθυμείς να κάνεις.....
Μπραβοοοοο.....!!!!!! 
Οσο για το ποσο υγιεις αισθανομαστε...Λοιπον εγω ειμαι,επισημως, κατα ( 100-67)% =33% υγιης !!!! Πώς αισθανομαι ομως....αυτο ειναι το ερωτημα...Υπαρχουν μερες που νοιωθω 100% αρρωστη ,οχι ψυχολογικα,σωματικα ! Συνηθως,ειμαι και νοιωθω....περισσοτερο απο 67% αρρωστη.... 
