MSSociety.gr

Καλό κουράγιο και, όσο πιο κοντά, τόσο πιο καλά.

άστα να πάνε!!!
στην περιπτωση που ξέρω διπολικής συνδρομής, σχιζοφρένειας ... ή όπως αλλιώς το βαφτίζουν, τα παιδιά τα πήρε ο υγιής - αν και κατά πολύ πιο άρρωστος και κακός πατέρας- ....
κατάφερε και πήρε χαρτί απο το νοσοκομείο που νοσηλεύτηκε η γυναικα του, και μετά αμέσως ζήτησε την επιμέλεια... στα χάλια που ήταν η μάνα, δεν μπορούσε και δεν ήταν ικανή να τα μεγαλώσει... ουτε και να διεκδικήσει τίποτα.. άρρωστη, άνεργη και φτωχή γαρ..

Βεβαίως επικαλεστηκε αυτός ότι έχει εμμονές με τα παιδιά.. δηλ. η αγάπη της για αυτά, ήταν εμμονή δηλ αρρώστια.. πχ κολλούσε και ελεγε ότι το παιδί ειναι άρρωστο, και δεν τρώει... ενω ήταν μια χαρά και ετρωγε...

οπότε αποδεχτηκε η δικαστής ότι ο πατέρας ειναι οκ και πήρε τα παιδιά...
τις ίδιες εμμονές εχει μέχρι σήμερα με τα παιδιά.. πχ κλαίει και λεει τα παιδια μου.. αλλά περιμένει απο αυτόν να της τα παει 800 χλμ μακριά, αυτός βεβαια δεν το εκανε παρα μία ή δυο φορές στα 10 χρόνια...
και βεβαίως αυτή δεν κάνει τιποτα για να γίνει καλά... για να το θεσω πιο σωστά, ίσως και να μην μπορεί να φτασει πλεον το μυαλό της παρακάτω για να κάνει πράγματα...

αρα, βρες στοιχεία... δεν μπορεί να μην έχει κάνει κάτι για να χαρακτηριστεί ψυχοπαθής...
και εξαρτάται τι φάρμακα παίρνει...
ειδικός δεν είμαι, αλλά έχω ζήσει για κάποια χρόνια αυτή την κατάσταση...
ΚΑΛΗ ΔΎΝΑΜΗ!!

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!

Εύα μου στις διαγνώσεις κάθε φορά έγραφαν και κάτι άλλο - απο ότι θυμάμαι-
τι να πεις..

φάρμακα παιρνει, αλλά το μυαλό δεν πάει παρακάτω...

γιαννη αν θες τη γνωμη μου επειδη όντως ο νόμος είναι υπερ της μητέρας να είσαι πάντα εκεί και να προσέχεις...πάνω από όλα είναι τα παιδιά και η ψυχική τους ηρεμία...προσπάθησε όσο μπορείς εσύ που είσαι καλά να την παρέχεις.. εύχομαι να σου πάνε όλα καλά πραγματικά...επίσης μπορείς να κάνεις κάποιες ευχάριστες δραστηριότητες μαζί τους πχ κολύμπι που σουκάνει και εσένα καλο.... έτσι θα περνάτε ευχάριστα κ δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο... πραγματικά εύχομαι να σου πάνε όλα καλα...

ειναι όντως πολύ πολύπλοκο το θέμα...και δεν αναλύεται τόσο εύκολα μέσω ενός φόρουμ...
τουλάχιστον εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε.... μάλλον στο τέλος γίναμε σαμαρείτες...

Κατ' αρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον όλους. Και για το χρόνο που δώσατε για να προβληματιστείτε και μου γράψετε τις σκέψεις σας. Το πρόβλημα είναι ακόμη δυσκολότερο, ωστόσο. Η δικιά μου δεν πάει σε γιατρό.

Δεν αναλύεται σε ένα φόρουμ.

Εύα

Φίλε giannis επειδή έχω (λόγω εμπειρίας) απόλυτη εμπιστοσύνη στις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ψυχολόγοι (συμβουλευτική ψυχολογία, ψυχοθεραπεία κλπ), θα σου πρότεινα να βρεις μία-έναν ειδικό που θα σε βοηθήσει να επιλέξεις τα βήματα που πρέπει (θέλεις) να γίνουν. Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος και καταλαβαίνω ότι για σένα είναι ένα θέμα υπερεπείγον, όμως αν εμπιστευτείς τον θεραπευτή και αντιμετωπίσεις το ζήτημα με ειλικρίνεια, σίγουρα θα οδηγηθείς σε επωφελείς αποφάσεις.