Σελίδα 3 από 7

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 10:06 am
από Nick.
petro με βάση αυτά που διαβάζω, τις προσωπικές μαρτυρίες ασθενών, πάντα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ΧΕΝΦΑ δεν θα βοηθήσει, αντιθέτως θα ταλαιπωρήσει κι άλλο το σύζυγό μου, ο οποίος δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για υπερπροσπάθειες, βάση χαρακτήρα.

Σχετικά με τις μαγνητικές, κατά τα άλλα καταλήγουμε όλοι στο συμπέρασμα - κάτι το οποίο ουσιαστικά λέει και η ιατρική κοινότητα - πως ο μαγνητικός τομογράφος βοήθησε μεν στην άμεση διάγνωση της ΠΣ, αλλά ως εκεί. Δεν είναι το μέσο που μπορεί να δείξει με σαφήνεια και ολοκληρωμένα την πορεία και εξέλιξη της νόσου. Ασφαλώς και βοήθησε σε σχέση με τα παλιά χρόνια που δεν είχαμε ούτε αυτό, αλλά, ίσως τελικά να μην έχει ανακαλυφθεί ακόμη ούτε το απεικονιστικό μέσο για την ΠΣ. Μέχρι τότε, φυσικά και πρωτίστως εμπιστευόμαστε την κλινική εικόνα του ασθενή προκειμένου να βγάλουμε συμπεράσματα για την εξέλιξη της νόσου. Οι μαγνητικές κάνουν ότι και οι ιντερφερόνες. Μισή δουλειά, ή και καθόλου δουλειά.

Επίσης ήθελα να πω σχετικά με το άρθρο που μιλάει για τη χρήση του rebif στη δευτεροπαθώς προϊούσα, το διάβασα και έμεινα έκπληκτη, αφού στο ίδιο το χαρτί που έχει το κουτί του φαρμάκου αναφέρεται ρητά ότι δεν είναι κατάλληλες για την δευτεροπαθώς προϊούσα μορφή, αλλά μόνο για την εξάρσεων - υφέσεων.

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 1:06 pm
από petros
Επειδη η παθηση ειναι σαν δακτυλικο αποτυπωμα οπως λενε, τοτε και η θεραπεια ετσι πρεπει να ειναι λογικα.
Οπως καθε οργανισμος αντιδρα αντιδρα διαφορετικα στην παθηση, ετσι αντιδρα και στην θεραπεια.

Αυτο ισως εξηγει τους λογους πως καποιες θεραπειες τυπου rebif- copaxone σε καποιους ασθενεις κανουν δουλεια και σε καποιους αλλους κανει δουλεια η XENΦΑ ή οτιδήποτε αλλο.

Εμενα η βασικη διαφωνια μου με τα κλασικα φαρμακα, και αναφερω αυτα επειδη εχουν τα περισσοτερα χρονια μελετης στην πλατη τους, ειναι οτι ενω γνωριζουμε οτι καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος δινουμε την ιδια πατεντα.

Δινουμε δηλαδη ενα χ φαρμακο σε μια νοσο που αναγνωρισμενα ειναι ΠΟΛΥΠΑΡΑΓΩΝΤΙΚΗ.
Καταστελουμε το ανοσοποιητικο συστημα για να σταματησουμε την φλεγμονοδη διεργασια. Την διεργασια η οποια αποδεδειγμενα δεν ειναι η αιτια της εκαστοτε αναπηριας.

Θεωρω απολυτως λογικο ομως να κανεις κλασσικη θεραπεια απο την στιγμη που νοιωθεις καλα κλινικα και απεικονιστικα , γιατι σου προσδιδει μια ασφαλεια και δειχνει να δουλευει για σενα.

Δυστυχως αυτη η παθηση ειναι τοσο περιπλοκη που και η θεραπεια που κανει ο καθενας ειναι "παω ψαχνοντας".

Προσωπικα αντιλαμβανομαι την πολυπλοκοτητα που μπορει να εχει ο ανθρωπινος οργανισμος και πιστευω οτι η ιατρικη κοινωτητα πρεπει να βγει απο τα στεγανα.

Το προβλημα μου ειναι οτι οι περισσοτεροι περνουν μια δοκιμασμενη πατεντα και απλα προσπαθουν να την κανουν λιγο καλυτερη. Δεν σκεφτονται οσο πρεπει εχω απο το "κουτι".

Οι ασθενεις θελουν γρηγορη λυση και ειναι απολυτα κατανοητο, αλλα οχι βιαστικη...

Καλο ΣΚ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 9:55 pm
από tassos_m
petros έγραψε:Tasso...σιγουρα εισαι πιο καταρτισμενος απο μενα. Εγω απλα θετω καποια ερωτηματα που πολλοι εχουμε, και απο οτι φαινεται και η ιατρικη κοινοτητα.

Φίλε μου Πέτρο, γειά σου.

Καταρχάς, ΔΕΝ είμαι καταρτισμένος -αυτή είναι μια "μεγάλη μπουκιά"...
Μετράω, απλά, κάποιους μήνες, που ξεκίνησα ειδικότητα...

Και δυστυχώς, θέλει ΦΟΒΕΡΗ προσπάθεια, και τρέλα,
να μπορέσεις να ανταποκριθείς στην ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ λάντζα του Ε.Σ.Υ.,
και να βρείς το χρόνο, και την εσωτερική ενέργεια για να εμβαθύνεις σε κάποιον επιμέρους τομέα της Νευρολογίας...



είτε σταθερή, κάποιες φορές και βελτιωμένη "απεικονιστική εικόνα", ενώ αντίθετα, η κλινική εικόνα να είναι προοδευτικά επιδεινούμενη...
Είτε σταθερή (έως αψεγάδιαστη κλινική εικόνα), με μαγνητικές που χειροτερεύουν, και εμφανίζουν "διασπορά (βλαβών) σε χώρο και χρόνο", κάθε 6μηνο που επαναλαμβάνονται...


Ακριβως! Τι νοημα εχει λοιπον να κανεις μια μαγνητικη σε εναν τομογραφο 1,5 Τεσλα αφου δεν προκειται να δειξει τις "υποβοσκουσες" βλαβες" ; Ακομα και να τις δειξει, υπαρχει θεραπεια που να σταματαει τον νευροεκφυλισμο? Αρα πας κανεις μαγνητικη και μετρας τελιτσες. Δεν χρειαζεται η μαγνητικη να σου δειξει αν το μουδιασμα η οποιο συμπτωμα εχεις προερχεται απο καποια νεα εστια. Το πιθανοτερο ειναι αυτο να συμβαινει.

Δεν μπορώ να σου απαντήσω...
Απλά, επειδή είμαι από χωριό, και σκέφτομαι "κουτοπόνηρα",
αναρωτιέμαι πόσο επώδυνο θα ήταν να βάλουν "λουκέτο" τα τόσα Διαγνωστικά με τον συμβατικό (και ούτως ή άλλως πανάκριβο) Μαγνήτη του 1,5 Tesla...

Αλήθεια, στις μεγάλες πόλεις, μπορούμε να βρούμε τα Διαγνωστικά που διαθέτουν (αν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ διαθέτουν...) Μαγνητικούς Τομογράφους με ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο -πχ. τα 3 Tesla που λέμε... ?



Το να μπλοκάρεις την έναρξη της Φλεγμονής, μπλοκάροντας τα κύτταρα του Ανοσοποιητικού, που εντοπίζουν τον "βλαπτικό παράγοντα" (μυελίνη...),
διαμεσολαβούν, και ολοκληρώνουν τη διαδικασία της Φλεγμονής,
έχει να κάνει -ΥΠΟΘΕΤΩ (...) :smile-thinking:
με το να αναστείλεις, εν τω γεννάσθαι, την κακομαθημένη αυτή συνήθεια του οργανισμού, να επιτίθεται στον εαυτό του...


Μα ειναι αυτο η ΑΙΤΙΑ της νευροεκφυλισης? Οταν δινεις θεραπεια σε καποιον λεγοντας του πως σου μειωνει τις εστιες που εμφανιζονται στην λευκη ουσια κατα 50% πχ, πως δικαιολογεις την θεραπεια σε καποιον που δεν εχει νεες εστιες και ομως χειροτερευει κλινικα? Χωρια οι παρενεργειες. Αν δεν κανω λαθος, θεραπεια για την δευτεροπαθους προιουσα δεν υπαρχει. Και ξερουμε πως σε αυτην την φαση οι εστιες μπορει να ειναι πολυ λιγοτερες απο καποιον με RR.Ποιος ο λογος να παρεις θεραπεια αν μακροπροθεσμα (που αυτο ενδιαφερει τους περισσοτερους) δεν δινει αποτελεσμα?

Σίγουρα, όταν το ζείς στο πετσί σου, είναι το λιγότερο, να δι@ολίζεσαι... ! :smile-crying: :smile-envy:

Γιατί σε λίγο, τελικά, γίνεται (σχεδόν) στόχος, η μείωση (εκ θαύματος) των "απομυελινωτικών εστιών",
ανεξάρτητα από την αντικειμενική κινητική δυσλειτουργία του ασθενούς...



Η ΣΚΠ ειναι φλεγμονωδη νευροεκφυλιστικη παθηση. Ετσι ειναι η επισημη θεση. Το αυτοανοσο δεν το σχολιαζω καν. Οτιδηποτε δεν μπορουμε να βρουμε τι το προκαλει, αυτοανοσο το βαφτιζουμε.

Γιατί το λές αυτό.. ?

Εγώ, γενικά, και με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ, και όχι "δήθεν" επιφύλαξη,
γνωρίζω ότι,
οτιδήποτε δεν γνωρίζουμε το βαφτίζουμε "ιδιοπαθές", ή ακόμα χειρότερα "ψυχολογικό" (αυτό κι αν σηκώνει "καντήλια"...),
αλλά, όχι "αυτοάνοσο"...

Εξάλλου, βασική, έως καθοριστική στο να θέσει τη Διάγνωση, εργαστηριακή εξέταση,
είναι η ανίχνευση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό,
των "Ολιγοκλωνικών ζωνών",
που σημαίνει αντισώματα (πρωτεϊνικοί κλώνοι) στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό...

Άρα, αυτό δεν είναι (σχεδόν) απόδειξη του αυτοάνοσου μηχανισμού της πάθησης.. ? :smile-thinking:



Τους νοιαζει να βγαλουν το φαρμακο που μειωνει τις εστιες κατα 45% αντι για 33% π.χ που μπορει να κανει ενα αλλο φαρμακο. Ακουσα μαλιστα σε μια εκπομπη και μου ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΦΡΥΔΙΑ! οτι μετα απο 30 χρονια ερευνων οτι η εγχυση του οργανισμου με αντιγονα μυελινης μειωνει κατα 50% περιπου της παθοφυσιολογικης διεργασιας της ασθενειας. Δηλαδη των υποτροπων και την εξελιξη της αναπηριας.(?) Και ολο αυτο το ΒΑΦΤΙΣΑΝ το ΙΕΡΟ ΔΗΣΚΟΠΟΤΗΡΟ της θεραπειας. Αυτο ειναι το αγιο δισκοποτηρο? Οκ . Εγω νομιζα οτι ηταν να βρεθει η αιτια της παθησης και να νικηθει στην ριζα του το κακο. Παω πασο


Σε παρακαλώ, θέλω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, να ψάξεις, και να μας ανεβάσεις το link της εκπομπής αυτής στο internet...
Σίγουρα, θα υπάρχει...

Κάτσε..
Δηλαδή, το (υποτιθέμενο) "εμβόλιο μυελίνης" = το "ιερό δισκοπότηρο" της Θεραπείας... ??

Λογικά, αν εγχύσεις στον οργανισμό, αντιγονικούς παράγοντες (ακριβώς, με τον τρόπο που λειτουργούν τα εμβόλια.. !!),
τότε, το ανοσοποιητικό θα επιτεθεί, και μάλιστα ακόμα και χρόνια μετά (Ανοσολογική μνήμη), στα αντιγόντα αυτά...

Δηλαδή, αν κάποιος εγχύσει αντιγόνα μυελίνης,
τότε, ο οργανισμός θα ΔΙΑΛΥΣΕΙ ό,τι μυελίνη βρεί μπροστά του...
ΔΕΝ θα αφήσει "κολυμπηθρόξυλο μυελίνης"...
Άρα, όχι μόνο θα μειώσει τις "απομυελινωτικές εστίες", αλλά, λογικά, θα τις ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΕΙ με τρόπο και ρυθμό ΡΑΓΔΑΙΟ και καταστροφικό...
:smile-thinking:

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 10:17 pm
από tassos_m
Nick. έγραψε:petro με βάση αυτά που διαβάζω, τις προσωπικές μαρτυρίες ασθενών, πάντα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ΧΕΝΦΑ δεν θα βοηθήσει, αντιθέτως θα ταλαιπωρήσει κι άλλο το σύζυγό μου, ο οποίος δεν είναι ο πλέον κατάλληλος για υπερπροσπάθειες, βάση χαρακτήρα.

Σχετικά με τις μαγνητικές, κατά τα άλλα καταλήγουμε όλοι στο συμπέρασμα - κάτι το οποίο ουσιαστικά λέει και η ιατρική κοινότητα - πως ο μαγνητικός τομογράφος βοήθησε μεν στην άμεση διάγνωση της ΠΣ, αλλά ως εκεί. Δεν είναι το μέσο που μπορεί να δείξει με σαφήνεια και ολοκληρωμένα την πορεία και εξέλιξη της νόσου. Ασφαλώς και βοήθησε σε σχέση με τα παλιά χρόνια που δεν είχαμε ούτε αυτό, αλλά, ίσως τελικά να μην έχει ανακαλυφθεί ακόμη ούτε το απεικονιστικό μέσο για την ΠΣ. Μέχρι τότε, φυσικά και πρωτίστως εμπιστευόμαστε την κλινική εικόνα του ασθενή προκειμένου να βγάλουμε συμπεράσματα για την εξέλιξη της νόσου. Οι μαγνητικές κάνουν ότι και οι ιντερφερόνες. Μισή δουλειά, ή και καθόλου δουλειά.

Επίσης ήθελα να πω σχετικά με το άρθρο που μιλάει για τη χρήση του rebif στη δευτεροπαθώς προϊούσα,
το διάβασα και έμεινα έκπληκτη, αφού στο ίδιο το χαρτί που έχει το κουτί του φαρμάκου αναφέρεται ρητά ότι δεν είναι κατάλληλες για την δευτεροπαθώς προϊούσα μορφή, αλλά μόνο για την εξάρσεων - υφέσεων.

Γειά σου Nick, -φαντάζομαι Νικολέττα?! :smile-hi:

Μήπως μπορείς να μας ανεβάσεις το link για το άρθρο αυτό που αναφέρεσαι ?

Επίσης, όσον αφορά στο "χαρτάκι" που εσωκλείεται σε κάθε φαρμακευτικό σκεύασμα,
ίσως, πολλές φορές, να αναφέρει τη μισή αλήθεια...

Αυτό είναι το PL (patient leaflet), όπου με τρόπο απλό και άμεσο για τον ασθενή, περιγράφει τα χαρακτηριστικά της θεραπείας,
και δίνει απαντήσεις σε βασικές ερωτήσεις και απορίες του...

Παρόλα αυτά, το πιο ουσιαστικό χαρτάκι, είναι το SPC (Summary Product Characteristics), που, αν και σε ποιό ειδική ορολογία,
περιγράφει, επακριβώς, και χωρίς "μακιγιάζ" τα φαρμακοδυναμικά και φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά του εκάστοτε φαρμάκου...

Και μάλιστα, αυτά που έχουν τεκμηριωθεί από τον FDA ή τον EMA (European Medicines Agency),
δηλαδή τον ΕΟΦ των ΗΠΑ, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντίστοιχα...

Το αντίστοιχο link για τον EMA, είναι το παρακάτω :

http://www.medicines.org.uk/emc/searchr ... OfContents

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 10:30 pm
από tassos_m
petros έγραψε:Επειδη η παθηση ειναι σαν δακτυλικο αποτυπωμα οπως λενε, τοτε και η θεραπεια ετσι πρεπει να ειναι λογικα.
Οπως καθε οργανισμος αντιδρα αντιδρα διαφορετικα στην παθηση, ετσι αντιδρα και στην θεραπεια.

Εμενα η βασικη διαφωνια μου με τα κλασικα φαρμακα, και αναφερω αυτα επειδη εχουν τα περισσοτερα χρονια μελετης στην πλατη τους, ειναι οτι ενω γνωριζουμε οτι καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος δινουμε την ιδια πατεντα.

Δινουμε δηλαδη ενα χ φαρμακο σε μια νοσο που αναγνωρισμενα ειναι ΠΟΛΥΠΑΡΑΓΩΝΤΙΚΗ.
Καταστελουμε το ανοσοποιητικο συστημα για να σταματησουμε την φλεγμονοδη διεργασια. Την διεργασια η οποια αποδεδειγμενα δεν ειναι η αιτια της εκαστοτε αναπηριας.

Προσωπικα αντιλαμβανομαι την πολυπλοκοτητα που μπορει να εχει ο ανθρωπινος οργανισμος και πιστευω οτι η ιατρικη κοινωτητα πρεπει να βγει απο τα στεγανα.

Το προβλημα μου ειναι οτι οι περισσοτεροι περνουν μια δοκιμασμενη πατεντα και απλα προσπαθουν να την κανουν λιγο καλυτερη. Δεν σκεφτονται οσο πρεπει εχω απο το "κουτι".

Οι ασθενεις θελουν γρηγορη λυση και ειναι απολυτα κατανοητο, αλλα οχι βιαστικη...

Καλο ΣΚ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Λοιπόν, θα σου πώ κάτι, που είναι η προσωπική μου (πάντα) διαπίστωση...

ΜΗΝ περιμένεις, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ, από έναν (όσο φιλότιμος κι αν είναι) Επιμελητή του Ε.Σ.Υ. να ασχοληθεί και να ψειρίσει τις πολλαπλές παραμέτρους της (όποιας) νόσου,
και να στοχεύσει και να επιδιώξει την "εξατομικευμένη" θεραπεία...

Αυτό, ΑΠΑΙΤΕΙ, και ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ, να είναι κάποιος ΑΠΟΛΥΤΑ εξειδικευμένος στη Σκλήρυνση,
και όχι, στο "γενικά"...

Στον ένα θάλαμο υπάρχει ο ασθενής με Σκλήρυνση,
και στον επόμενο θάλαμο, ή πιο σωστά, στο δίπλα κρεβάτι, ο ασθενής με πρωτοεμφανισθέν επεισόδιο επιληψίας,
και στο παραδίπλα κρεβάτι (αν όχι ράντζο..), ο παππούς που έχει καθηλωθεί από το Parkinson...

Και να πρέπει, όλο αυτό το φάσμα της Νευρολογίας, να αντιμετωπισθεί, και μάλιστα "εξατομικευμένα" από έναν (παντογνώστη) Επιμελητή...

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Σάβ Μάιος 10, 2014 10:46 pm
από billios
Διαβαζω με προσοχη αυτα που γραφεις ειληκρινα,τα βρισκω εξαιρετικα ενδιαφεροντα ομως με λιγα λογια καταληγουμε στην αρχη..πως ειμαστε καμενα χαρτια απο πλευρας θεραπειας [δεν σε κακολογω,απλα αυτο αντιλαμβανομαι σαν γεγονος ]
και πως η αποτελεσματικοτητα της νευρολογιας σημερα σαν επιστημη δεν επαρκει..

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Μάιος 11, 2014 2:18 am
από costas1968
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΑΝ ΜΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ?
ΕΓΩ ΗΞΕΡΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ 2 ΕΙΔΗ:
ΕΛΑΦΡΑ ΜΟΡΦΗ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΡΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΝΕΙΣ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΑΛΑ).Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΗ....
BAΡΥΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΜΕ ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ...
ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ=0.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!
ΑΡΑ ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.
ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΕΙΣ.
ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΝΟΥΝ!!!!
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΠ...
:smile-flower:

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Κυρ Μάιος 11, 2014 12:26 pm
από Κωνσταντίνα
Καλημέρα στην παρέα :smile-flower:
θα συμφωνήσω με τον Κώστα στην άποψή του:....... ΑΡΑ ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ.

Από την ημέρα που διαγνώστηκα ξεκίνησε για μένα ένας αγώνας γνώσης και εξειδίκευσης, πιστεύοντας ότι όσο πιο ενημερωμένη, τόσο πιο αποτελεσματική για μένα.ΜΥΘΟΣ :smile-nerd: .
Δεν με ωφέλησαν οι ιατρικές γνώσεις που απέκτησα, ούτε η πληθώρα μαγνητικών τομογραφιών που έβγαλα :smile-mooning:

Θα τολμήσω πια να πω ότι, όσο πιο λίγο εμπλακείς στην ασάφεια και την απροβλεψιμότητα της νόσου, τόσο πιο χαλαρά θα ζήσεις τη σκπ που "κλέβει" μερτικό συμμετοχής στη ζωή.
Έπειτα από τόσα χρόνια "καριέρας" στο πρόβλημα, συνηδειτοποίησα ότι την ενέργειά μας χρειάζεται να την διαθέτουμε στους τρόπους εξεύρεσης πηγών χαράς και λιγότερο γνώσης της δράσης των Τ λεμφοκυττάρων, ή της ζημιάς που προκάλεσε η φλεγμονή στη λευκή ουσία.
Η γνώση για τη βλάβη που έχω στην παρεγκεφαλίδα και όχι μόνο, δεν με βοηθά να πάψω να έχω αστάθεια, απεναντίας με "ρίχνει" το γεγονός, αφού έχω φροντίσει με επιμέλεια να γνωρίζω επίσης, ότι οι βλάβες δεν αποκαθίσταται αλλά εκφυλλίζονται :smile-nerd: .
Συμπέρασμα "ΑΡΑ ΖΗΣΕ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ costas1968".

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Δευ Μάιος 12, 2014 10:06 am
από petros
Καλημερα σε ολους.

Επειδη διαβασα πολυ καλες αποψεις θα προσπαθησω να απαντησω σε μερικα ενδιαφεροντα σημεια.

Πρωτον: Tasso to link που ζητησες:


Φίλε μου Πέτρο, γειά σου.

Καταρχάς, ΔΕΝ είμαι καταρτισμένος -αυτή είναι μια "μεγάλη μπουκιά"...
Μετράω, απλά, κάποιους μήνες, που ξεκίνησα ειδικότητα...


Εισαι γιατρος, αρα πιο καταρτισμενος απο μενα σιγουρα...

Εξάλλου, βασική, έως καθοριστική στο να θέσει τη Διάγνωση, εργαστηριακή εξέταση,
είναι η ανίχνευση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό,
των "Ολιγοκλωνικών ζωνών",
που σημαίνει αντισώματα (πρωτεϊνικοί κλώνοι) στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό...

Άρα, αυτό δεν είναι (σχεδόν) απόδειξη του αυτοάνοσου μηχανισμού της πάθησης.. ?


Αν δεν απαττομαι δεν ειναι σε ολους ανεβασμενα τα αντισωματα. Επειτα ,και το καταλαβαινω, απολυτα εσυ μιλας για τις διαγνωστικες εξετασεις που γινονται για την διαγνωση. Η διαγνωση ομως απο μονη της δεν ειναι ικανη να απαντησει σε καιρια ερωτηματα γιατι μερικοι ασθενεις πανε καλα και μερικοι οχι. Δεν απαντα γιατι υπαρχουν 4 μορφες σκπ. Και σε πολλα πολλα αλλα. Αρα δινεις το εκαστοτε φαρμακο και ελπιζεις να κανει δουλεια.
Αντιλαμβανομαι αυτο που λες για το αυτοανοσο σε μια θυροειδητιδα ας πουμε. Στην σκπ ομως που εχουν ενοχοποιησει κατα καιρους εμβολια-βιταμινη D - ρετροιους - γονιδια - και ενα καρο αλλα πραγματα εγω δεν μπορω παρα να την βαφτισω πολυπαραγωντικη.

Λοιπόν, θα σου πώ κάτι, που είναι η προσωπική μου (πάντα) διαπίστωση...

ΜΗΝ περιμένεις, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ, από έναν (όσο φιλότιμος κι αν είναι) Επιμελητή του Ε.Σ.Υ. να ασχοληθεί και να ψειρίσει τις πολλαπλές παραμέτρους της (όποιας) νόσου,
και να στοχεύσει και να επιδιώξει την "εξατομικευμένη" θεραπεία...

Αυτό, ΑΠΑΙΤΕΙ, και ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ, να είναι κάποιος ΑΠΟΛΥΤΑ εξειδικευμένος στη Σκλήρυνση,
και όχι, στο "γενικά"...


Μα φυσικα δεν εχω απαιτηση απο εναν επιμελητη του ΕΣΥ να κανει αυτο που λες. Εσυ και καθε αλλος γιατρος πατατε αναγκαστικα στα χναρια των μεντορων σας και στους δρομους που χαραζει η ερευνα και οι μελετες. Απολυτα λογικο. Αλιμονο.
Απολυτα εξιδεικευμενος με την σκληρυνση δεν υπαρχει φιλε μου. Αυτο προυποθετει καποιος να γνωριζει το ΑΙΤΙΟ και οχι να θεραπευσει το συμπτωμα η την πιθανοτητα εξελιξης.

billio μακαρι να μην ηταν ετσι αλλα συμφωνω απολυτως μαζι σου.

costa kai κωνσταντινα μακαρι να μπορουσα να το δω και εγω ετσι. Ειλικρινα. Πολλες φορες η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ.
Εγω για να μην χρειαστει η γυναικα μου να μπει σε ολη αυτη την διαδικασια του ψαξιματος κλπ , μπηκα εγω προσπαθοντας να ειμαι ενημερωμενος σφαιρικα (οσο μπορω) για να προλαβω καταστασεις-να καθυστερησω-οπως θελετε πειτε το.
Αφου αποφασισαμε απο κοινου να μην κανουμε συμβατικη θεραπεια προσπαθω με το υπερφτωχο μυαλο μου να δω την "ολιστικη" προσεγγιση του θεματος. Θελω οπως ολοι μας απαντησεις και οσο δεν τις βρισκω με κανει να ψαχνω περισσοτερο.
Εχει μεγαλο κοστος στην ψυχολογια μου αυτο δυστυχως και μια εκφραση τυπου Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΠ... ειναι κατι που πρεπει να δουλεψω...
Να ειστε ολοι καλα.

Re: Δευτεροπαθως προιουσα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Δευ Μάιος 12, 2014 10:24 am
από petros
Και κατι αλλο που ξεχασα απλα να πω:

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ...

Δεν θα ηταν οτι καλυτερο να ξεραμε ποτε γινεται αυτη η μεταβαση και κατω απο ποιους κανονες;

Γιατι καποιοι μπαινουν σε αυτη την φαση μετα απο 5 χρονια και καποιοι αλλοι μετα απο 20;
Αυτο εχει τεραστια σημασια για τον ασθενη. Δεν αρκει να μετρας στατιστικα το μεσο ορο για μενα. Ειναι σημαντικο ΝΑΙ αλλα σημαντικοτερο ειναι να δεις ποιοι, και κατω απο ποιες συνθηκες πανε στην δευτερουσα πιο γρηγορα απο αλλους.
Εκει θα εισαι ενα βημα πιο κοντα στην θεραπεια.