There is one symptom of MS that sneaks up on me and quite literally grabs me by the throat. When Dysphagia – trouble swallowing – strikes, I can feel the adrenal gland kick in, my eyes widen, and a feeling of genuine panic–for my life!–arise.
{προσωπικά το εχω δει και προσέχω πάρα πολύ ακόμη και όταν πίνω νερό.}
Re: ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ?
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Παρ Οκτ 19, 2018 5:48 am
από Kpoplistener
eleni POL έγραψε: ↑Πέμ Ιούλ 25, 2013 1:04 pm
Ενα κορίτσι!Μόνο απο το τρόπο που διαβάζει καταλαβαίνει κανείς οτι κατι συμβαίνει
[youtube]L2gr3PhOlgQ[/youtube]
Εκει να ξερεις οταν θα πεφτουν οι εξυπνάδες των "ειδικων" μια χαρα σε βλεπω κλπ , εκει να εισαι ετοιμη να τους κανεις να το κλείσουν το στομα τους
Το ζω και ειναι ενοχλητικο αλλα λεω και εγω τα δικα μου
Re: ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ?
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Νοέμ 15, 2018 1:23 pm
από eleni POL
MS HUG!!!!!
KAI ΑΛΛΑ¨
Re: ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ?
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τρί Ιούλ 30, 2019 11:16 am
από Kpoplistener
Π.Μ79 έγραψε: ↑Παρ Ιούλ 26, 2013 3:48 pm
Εμφανή συμπτώματα είναι τα κινητικά!
Τα υπόλοιπα, που αποτελούν το συντριπτικό ποσοστό της σκπ, δεν φαίνονται.
Δεν υπάρχει λόγος να τα καταγράψουμε πάλι. Όλοι τα έχουμε ή έστω έχουμε αρκετά απ'αυτά οπότε ξέρουμε περί ποιων πρόκειται.
Βέβαια η αντιμετώπιση από τους νευρολόγους, είναι με ψυχοφάρμακα, έτσι επειδή δεν υπάρχουν κατ'αυτούς. Θυμηθείτε ότι οι περισσότεροι λένε επίσης ότι στην σκπ δεν υπάρχει πόνος!!!
Όλα αυτά τα αόρατα συμπτώματα, έχουν καταγραφεί πλέον με δείγμα 72,000 άτομα σε όλο τον κόσμο, ότι μειώνονται από 80% έως και 100% μετά την επέμβαση ccsvi.
Κατά τους νευρολόγους πάλι, τα 72,000 άτομα, δεν είναι ικανό ποσοστό να τεθεί στατιστικά έστω αυτό το επιστημονικό τεκμήριο, αλλά τα 1157 άτομα για το Ginelya ήταν υπεραρκετό!
ΥΓ: Σόρι, ξέχασα, το ccsvi είναι απατεωνιά και δεν απεδείχθη όπως 'έγινε' με τα φαρμάκια...
Πραγματικά έτσι ακριβώς ειναι
Re: ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ?
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τρί Ιούλ 30, 2019 11:30 am
από Kpoplistener
fillcinefil έγραψε: ↑Δευ Ιούλ 29, 2013 2:13 am
Ένα σύμπτωμα που είχα διαβάσει, και τελικά πιστεύω ότι έχω. Συνήθως δεν ήμουν "κρυουλιάρης", αλλά αφού διάβασα για το "σύνδρομο των κρύων άκρων" μετά από κανα-δυό χρόνια, σκοπεύω να αγοράσω ηλεκτρική κουβέρτα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, σηκωνόμουν και έφτιαχνα θερμοφόρες.
Λες νά ειναι ένα σύμπτωμα, η ιδέα μου, ή η περικοπή στη θέρμανση λόγω κρίσης , (το πετρέλαιο πέρυση 1,40€).
Το διακομωδώ λίγο, αλλά θέλω να μπεί το θέμα, ότι τα σοβαρά συμπτώματα είναι τα γνωστά (περιγράφει ο Πάρης). Τώρα σχετικά με τα "ασθητικά", επιτρέψτε μου να τα πώ δευτερεύοντα (εφόσον δεν επηρεάζουν κάτι λειτουργικό), ο καθένας μας, και κάπως αλλιώς την βιώνει, και να τολμήσω να πώ, ότι (δυστυχώς) από αυτά ταλαιπωρείτε. Αλλά... βέβαια μην πάμε και στο άλλο άκρο, πολλά "αισθητικά" θα μπορούσαν να σημαίνουν και ώση; (προσοχή εδώ)
Το μου εγώ. Θετική σκέψη, μην κολλάς με εμμονές, (μην τα δίνεις δικαίωμα), όλοι αισθάνονται διάφορα. Επικεντρώσου στα ποιό "σοβαρά", λειτουργικά θέματα. Βρές τον τρόπο σου, και θα'σαι καλά να την παλεύεις.
Όλοι αισθάνονται περίεργα αλλά κανείς δεν αισθάνεται ασθενης.
Re: ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ?
ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Δεκ 05, 2019 11:10 pm
από eleni POL
Το παθολογικό γέλιο του Τζόκερ και η αμηχανία στην πραγματική ζωή
Ονομάζεται Scott Lotan και ζει στην Virginia Beach των ΗΠΑ.
Το ανεξέλεγκτο γέλιο του είναι ένα σύμπτωμα της πολλαπλής σκλήρυνσης με την οποία διαγνώστηκε. Ο ίδιος λέει ότι ένα τέτοιο “επεισόδιο” παθολογικού γέλιου μπορεί να διαρκέσει έως και 10 λεπτά.
Εκτός του ότι είναι μια εξαντλητική και επώδυνη πάθηση για τον 47χρονο, η διαταραχή συχνά τον οδηγεί σε δυσάρεστες καταστάσεις.
fillcinefil έγραψε: ↑Δευ Ιούλ 29, 2013 2:13 am
Ένα σύμπτωμα που είχα διαβάσει, και τελικά πιστεύω ότι έχω. Συνήθως δεν ήμουν "κρυουλιάρης", αλλά αφού διάβασα για το "σύνδρομο των κρύων άκρων" μετά από κανα-δυό χρόνια, σκοπεύω να αγοράσω ηλεκτρική κουβέρτα. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, σηκωνόμουν και έφτιαχνα θερμοφόρες.
Λες νά ειναι ένα σύμπτωμα, η ιδέα μου, ή η περικοπή στη θέρμανση λόγω κρίσης , (το πετρέλαιο πέρυση 1,40€).
Το διακομωδώ λίγο, αλλά θέλω να μπεί το θέμα, ότι τα σοβαρά συμπτώματα είναι τα γνωστά (περιγράφει ο Πάρης). Τώρα σχετικά με τα "ασθητικά", επιτρέψτε μου να τα πώ δευτερεύοντα (εφόσον δεν επηρεάζουν κάτι λειτουργικό), ο καθένας μας, και κάπως αλλιώς την βιώνει, και να τολμήσω να πώ, ότι (δυστυχώς) από αυτά ταλαιπωρείτε. Αλλά... βέβαια μην πάμε και στο άλλο άκρο, πολλά "αισθητικά" θα μπορούσαν να σημαίνουν και ώση; (προσοχή εδώ)
Το μου εγώ. Θετική σκέψη, μην κολλάς με εμμονές, (μην τα δίνεις δικαίωμα), όλοι αισθάνονται διάφορα. Επικεντρώσου στα ποιό "σοβαρά", λειτουργικά θέματα. Βρές τον τρόπο σου, και θα'σαι καλά να την παλεύεις.