MSSociety.gr

Και αν η ΣΚΠ μοιάζει περισσότερο με μυωπία παρά με ωτίτιδα; Ξέρει μήπως η ομοιοπαθητικός τι προκαλεί την ΣΚΠ; Λες και δεν απαιτείται κατανόηση του προβλήματος για τη λύση του.

Πιθανότατα η ΣΚΠ, μοιάζει με κάτι διαφορετικό από την ωτίτιδα (αν και δεν μπορώ να το πω με σιγουριά). Για να την πολεμάει όμως το ιατρικό κατεστημένο, κάτι περίεργο παίζεται. Δεν είπα να την εφαρμόσουμε, απλά να το ψάξουμε λίγο μπας και...

sou έγραψε:Οι πρακτικές τους είναι πραγματικά εγκληματικές, αλλά οι περισσοτεροι απο εμάς υπάρχουμε χάρις στα προϊόντα τους, π.χ. αντιβιωτικά. Ναι στα πρακτικά χρήσιμα φάρμακα, Όχι στις απάνθρωπες πρακτικές, στις στημένες μελέτες και στις άχρηστες ουσίες.

Αυτό σημαίνει αγωνίζομαστε πραγματικά για την σωτηρία μας. Κάνουμε ότι είναι αποδεδειγμένα ή υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι πρακτικά χρήσιμο και πετάμε στα σκουπίδια ότι η λογική και η εμπειρία δείχνουν ότι είναι από άχρηστο έως επιβλαβές.

Σίγουρα οι πρακτικές τους είναι στην προκειμένη περίπτωση εγκληματικές.....

Βεβαίως ν'αγωνιστούμε για την σωτηρία μας...αλλά το πρόβλημα είναι με τί πολεμοφόδια...
όταν είμαστε εντελώς ξεκρέμαστοι και μόνοι... χρειάζεται συνοχή και δυναμικές φωνές....
πράγμα μάλλον αδύνατο στην παρούσα φάση....

Οι πολεμικές παρομοιώσεις έγιναν, ασυνείδητα, δεύτερη φύση. Βέβαια, η εισαγωγή τους από τη "νευρολογική" επιστήμη δεν ήταν τυχαία, αλλά αναπληρωματική της θεραπευτικής ανεπάρκειας: μπορεί να μην έχουμε τη λύση στο πρόβλημα, πείθουμε όμως τους ασθενείς ότι κάνουμε τα αδύνατα δυνατά μέχρι τελευταίας ρανίδος (σκύβουμε στο πρόβλημα, αφουγκραζόμαστε με αγάπη κλπ). Έτσι κανένα ερίφιο δε φεύγει απ' το μαντρί.

Η διέξοδος δεν πρέπει κατ' ανάγκην να είναι ηρωική, μαχητική, αιματηρή ή σπλάτερ. Απλά πες όχι, που έλεγε και το σποτ για το τσιγάρο.

Κώστας έγραψε:Έχω μια προσωπική εμπειρία, από ένα παιδικό και αδελφικό μου φίλο (αυτό το λέω για να αποκλείσω την πιθανότητα να με δουλεύει), ο οποίος στην οικογένεια του (και στο παιδί του), εφαρμόζει τη μέθοδο της ομοιοπαθητικής.
Προσωπικά δεν την έχω δοκιμάσει αν και μάλλον θάπρεπε.
Αυτός λοιπόν, κάθε φορά που αρρωσταίνει κάποιος στην οικογένειά του, δεν παίρνει ποτέ συμβατικό (συμπεριλαμβανομένων και των αντιβιοτικών) φάρμακο, αλλά κάποιο περίεργο, πάντα φυτικής προέλευσης χαπάκι (μόνο ένα τον αριθμό!!!!) και γίνεται σχεδόν αμέσως (σε λίγα λεπτά) τελείως καλά.
Αυτός λοιπόν, έχει ένα γιο που είναι στην ίδια ηλικία με τον δικό μου. Σε μικρότερες ηλικίες οι γιοι μας (όπως και τα περισσότερα μικρά παιδιά), πάθαιναν συχνότατα ωτίτιδες. Εγώ «πάστωνα» τον δικό μου στην αντιβίωση και μετά από περίπου μια εβδομάδα γινόταν καλά. Εκείνος του έδινε ένα ομοιοπαθητικό χαπάκι που του πρότεινε η γιατρός του και το παιδί του γινόταν επίσης καλά μέσα σε μία ώρα!!!!!
Για λόγους που δεν είμαι σε θέση να εξηγήσω και ενώ έβλεπα με τα μάτια μου το δικό του παιδί να γίνεται καλά γρηγορότερα από το δικό μου, δεν εφήρμοσα ποτέ τη μέθοδο της ομοιοπαθητικής στην οικογένειά μου, παραμένοντας κολλημένα πιστός στη σιγουριά;!, των αντιβιοτικών.
Προφανώς και υπάρχει η πιθανότητα το ομοιοπαθητικό χάπι να λειτουργεί σαν placebo. Όμως ακόμη και σ΄ ένα πεντάχρονο παιδί!!!!!!
Σε κάποια μικρής διάρκειας τηλεφωνική επαφή που είχα με την ομοιοπαθητικό του, μου είπε πως και για την περίπτωσή μας, υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μέσω της ομοιοπαθητικής. Βλακωδώς και αδικαιολόγητα δεν το έψαξα περισσότερο.
Αν κανείς έχει κάποια προσωπική εμπειρία ή τεκμηριωμένη άποψη για το θέμα, ας ρίξει λίγο φως στην άγνοια μας.

Παιδιά!, πρέπει να το ψάξουμε όσο καλύτερα γίνεται και να μην αποκλείουμε τίποτα αν θέλουμε να δούμε σ΄ αυτή τη ζωή «άσπρη μέρα».

καλησπερα εγο κανω ομοιοπαθητικη και με εχει βοηθησει πολη και πιο πολι στη ψηχολογια μη το καθηστεριτε

Φίλε, mortal_engine, επειδή είμαι σίγουρος πως είμαστε άκρως συνηδειτοποιημένα ερίφια, δεν έχουμε, παρά να κάνουμε την επανάστασή μας, ανοίγοντας την πόρτα του μαντριού και δραπετεύοντας. Και μετά, άσε τον τσοπάνη να μας ψάχνει!...

Χα χαχα, μέσα κι εγώ, αρκεί η επανάσταση να είναι αναίμακτη.....
Με φοβίζουν μερικοί αγριοι τσοπάνηδες με τις γκλίτσες τους......

Μιμικαμ, φυσικά και θα είναι αναίμακτη. Άλλωστε, ένας άνθρωπος σαν τον καθ΄ ένα από εμάς, που βιώνει σε μόνιμη και καθημερινή βάση τον ανθρώπινο πόνο, μάλλον είναι αδύνατον ν' ασκήσει οποιασδήποτε μορφής βία, ακόμη κι΄ αν πρόκειται για την απάλυνση του ίδιου του του πόνου.

Φ'ιλε Κώστα,

Εννοείται οτι απ' την πλευρά μας η οποιαδήποτε μορφή επανάστασης θα είναι
αναίμακτη.... διότι ως γνωστόν, ο άνθρωπος ο οποίος εκ των πραγμάτων είναι
υποχρεωμένος να βιώνει μια οδυνηρή κατάσταση, δοκιμασία, νομίζω οτι έχει φτάσει
την ύψιστη μορφή θεραπείας.... έχει μεγενθύνει στο έπαρκο τα όριά του, ωστε να
γίνεται ανώτερος άνθρωπος.....

Αυτό που με φοβίζει, είναι η αντίπερα όχθη, οταν θα διαπιστώσει οτι σιγά-σιγά δραπετεύουν
τα ερίφια απ΄το μαντρί... την άντίδρασή της,,,,,

Βλέπω, οτι προκειμένου να μην χάσουν τις μίζες τους, μέχρι και προσφορές επί των
προσφορών να μας κάνουν..... οι ρεμπιφοσυνταγογράφοι, να μας κυνηγούν με μία
συριγγα στο χέρι.... πλάκα που θα κάνουμε....