Σελίδα 3 από 7

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τρί Αύγ 24, 2010 12:24 pm
από litsa
και συνεχίζω...
στην αγνοια τους - που στο κάτω κατω δεν φταινε αυτοι οι ίδιοι, αφού η επιστήμη δεν εχει βρει ακομα την αιτία της σκπ-
νομίζουν αν πουν ΔΕΝ ΞΕΡΩ, ΟΤΙ θα τους στησουμε στον τοιχο...
αν πουν ότι δεν μπορω να το εξηγήσω, θα τους φτύσουμε...

Δυστυχώς εμείς εχουμε το προβλημα και εμείς πρεπει να ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ οτι εχουμε σκπ, ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ δεν υπάρχει θεραπεία για την σκπ- οχι για κανένα αλλο, αλλά για εμάς..

για να μπορεσουμε να την νικησουμε την σκπ και να βρουμε και πιθανές λύσεις οπως χενφα ή δεν ξερω τι άλλο θα βρεθει...

στην ουσία τους λυπάμαι, γιατί απο ανθρωποι σαν εμάς ξεκίνησαν και για κάποιο λόγο οι νευρολόγοι νομίζουν ότι πρεπει να απολογηθούν γιατί δεν εχει βρεθει η θεραπεια της σκπ ...

ΔΕΝ ΤΟΥς κατηγορώ για την αγνοια τους - αλλά για το ότι δεν μας πιστεύουν και δεν εχουν ανοιχτά μυαλά!!!

Για αυτό χρειαζονται οι καλοι ψυχίατροι που θα μας ανακουφίσουν απο τις μ....κιες των νευρολόγων και θα μας κανουν - αν δεν μπορούμε οι ίδιοι, γιατί ειναι τρομερά δυσκολο- να καταλάβουμε που ειναι στο σώμα μας το σύμπτωμα και που το επιδυνώνουμε εμείς με τον τρόπο μας και το αγχος μας...
Πιστέψτε με, ειναι μία ξεχωριστή για τον καθενα μας διαδικασία και διαφορετική κάθε φορά αναλόγως των συμπτωμάτων...

Τεσπα, αντί λοιπόν με ομορφο τρόπο να συνεργάζονται με τους καλούς ψυχίατρους -ψυχολόγους.... σου δινουν τα αντικαταθλιπτικά .... που τι κάνουν? απλά για εκείνο το διάστημα σου καλύπτουν για λίγο τα προβλήματα σου.... και δεν σε βοηθάνε να κατανοησεις το σώμα σου... και την πολυπλοκότητα της σκπ....
συν ότι μπορει για τις περισσότερες των περιπτώσεων να μην ειναι τα ενδεδειγμένα...

τοσο ΜΜ%#$%^#$%$#Σ ειναι ..
αυτοι δηλ. δεν αγχώνονται αν στο σώμα τους ξαφνικά εχουν ένα μούδιασμα? δεν το αξιολογούν..

Για αυτό ειμαι υπερ της ψυχοθεραπείας
όχι γιατί ΕΜΕΙΣ ειμαστε οι άρρωστοι .... αλλά για να γινουμε καλύτεροι άνθρωποι και κυρίως ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΤΟΥς μ...#@$#@$@#$@#ς ΤΟΥς ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΥς...


:banana-dreads: :banana-dreads: :banana-dreads: :banana-dreads:

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τρί Αύγ 24, 2010 9:20 pm
από litsa
Και επειδή θέλει πολύ ψάξιμο, θα πάρω φιλοσοφία...

:?: :?: :?: :?: :?: :?: :?:

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 1:11 am
από litsa
και αυτο καλό ειναι ... παρα τιποτα ...

σν δεν υπήρχαν αυτά τα ταμπού με τους ψυχολογους, τοτε πολλά προβληματα = προβληματάρες δεν θα υπήρχαν ..

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 4:14 am
από Biskoto10
litsa έγραψε: σν δεν υπήρχαν αυτά τα ταμπού με τους ψυχολογους
Εχεις δικιο, οσο υπαρχουν αμορφωτοι που οταν ακουνε για ψυχολογο νομιζουν ψυχιατρος τοτε θα υπαρχει ακομα αυτο το ταμπου.
Φανταστειτε να ακουσουνε και για την ΣΚΠ! :-D

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 3:29 pm
από Isolexion
Συγνώμη αλλά το "πρέπει να δεις ψυχολόγο" κοντεύει να γίνει "πάρε depon για τον πονοκέφαλο".......έλεος!!!!!!!!!
Δεν χρειάζεται κάθε πάσχων απο ms ψυχολόγο!!!!!! Μην το κάνουμε κανόνα.
Σίγουρα δεν μπορώ να πώ ότι είναι άχρηστη η βοήθειά τους γιατί θα ήταν λάθος, ΑΛΛΑ ψυχολόγο χρειάζονται συγκεκριμένα άτομα σε συγκεκριμένη περίοδο της ασθένειας σε συγκεκριμένη περίοδο της ψυχολογίας τους και το βασικότερο....χρειάζονται συγκεκριμένο ψυχολόγο!!!!!!!

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 4:24 pm
από geor.gia
+1000000 :)

βεβαια θεωρω οτι ο καλυτερος ψυχολογος ειναι οι καλοι φιλοι που μπορουμε μαζι τους να εχουμε αυθορμητες και ειλικρινεις φιλιες!!!! θα με πειτε ανοητη ρομαντικη ισως.... και ισως να εχετε δικιο, ομως απο τοτε που χασαμε τα πιο απλα οπως την καλημερα με το διπλανο μας, χασαμε την εμπιστοσυνη μας στους ανθρωπους και το δεσιμο με τους δικους μας γιατι βαλαμε, απο κεκτημενη ταχυτητα ισως, τα προβληματα μας (οποια και να ναι αυτα) πανω απο οτιδηποτε αλλο οι ψυχολογοι αρχισαν να γινονται ολο και πιο "σημαντικοι" και "απαραιτητοι"......

προσπαθησα πολυ να θυμηθω ενα παραδειγμα σχετικο που αναφερει πως ενας καθηγητης απεδειξε στους φοιτητες του οτι παντα υπαρχει χρονος για ενα καλο φιλο αλλα δε τα καταφερα :(

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 6:38 pm
από LL--MM
Πως να μην επαυξήσω στα προλεγόμενα; Αν και όσον αφορά στο Νιετσε και τον Φρίντριχ, δηλώνω απόλυτη άγνοια :oops: , κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό διότι δε μιλάω τη γλώσσα τους... Δεν άντεξα να τη μάθω ακόμα και σε μια εποχή που θα μπορούσε να μου είναι παραπάνω απο χρήσιμη... Entschuldigen sie bitte!
:techie-studyingbrown:

:text-thankyouyellow: Συγγνώμη, παιδιά, δεν είχα καμία πρόθεση να σας ...ποδηγετήσω! :teasing-neener:

viewtopic.php?f=10&t=1208&p=36387#p36387

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 10:42 pm
από maria E
Συμφωνοι,το να εχεις καλους φιλους η ενα καλο συντροφο ειναι πολυτιμο.Αυτο δεν σημαινει οτι ο οποιοσδηποτε ανθρωπος αν νιωσει την αναγκη δεν πρεπει να απευθυνθει σε ψυχολογο ακομα κι αν εχει 874 φιλους,σκεπτομενος οτι οι φιλοι θα τον βοηθησουν επειδη τον αγαπουν.Δυστυχως η αγαπη δεν ειναι παντα αρκετη....πολλες φορες χρειαζονται και γνωσεις που δεν τις εχουν οι φιλοι η οι συντροφοι η οι γονεις οσο κι αν νοιαζονται για μας
Εν ολιγοις ρε παιδια,το θεμα ειναι οτι αφου πεσαμε σε φουρτουνα το οφειλουμε στον εαυτο μας να κανουμε ο,τιδηποτε μας ευχαριστει,μας ανακουφιζει,μας βοηθαει,ειτε αυτο ειναι να παμε σε ψυχολογο,ειτε σε ψυχιατρο,ειτε σε χαρτοριχτρα.Οσο για τα ταμπου και το τι θα πει ο κοσμος ξεχαστε τα εντελως,δεν εχουν καμια μα καμια σημασια...

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Τετ Αύγ 25, 2010 10:51 pm
από litsa
πολλες φορες χρειαζονται και γνωσεις να συμπληρώσω ότι ο καλός γιατρός έχει ΚΑΙ τα εργαλεία = ''μαγικό'' τρόπο, ώστε να μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά που δεν τις εχουν οι φιλοι η οι συντροφοι η οι γονεις οσο κι αν νοιαζονται για μας

Re: Η περιπέτεια! copaxone

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε:Πέμ Αύγ 26, 2010 9:16 am
από geor.gia
Μαρια Ε και λιτσα συμφωνω απολυτα και με τις δυο σας. η τοποθετηση μου δε σημαινε ή το ενα ή το αλλο (δηλ ή γιατρος ή φιλοι). Και βεβαια δεν πρεπει να υπαρχουν ταμπου, και βεβαια εφοσον το νιωθουμε ειναι καλο να παμε σε ψυχολογο. και εγω προωπικα πηγα παλαιοτερα και δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα και να το πω και τον στηριξω στον οποιονδηποτε και δε με νοιαζει και καθολου τι θα πει ή τι θα σκεφτει.
Ηθελα μονο να τονισω οτι , κατα την αποψη μου παντα, αν στη ζωη μας δεν εχουμε ανθρωπους που να νιωθουμε μαζι τους "γεματοι" σε οσους γιατρους και αν παμε η μοναξια μεσα μας δε θα φυγει ποτε....