Αυτό με τις εστίες έχει πλάκα. Σίγουρα είναι τρομακτική η εικόνα ενός εγκεφάλου διάστικτου με λευκά σημάδια, αλλά είναι αυτά που προκαλούν την αναπηρία; Βιαζόμαστε να θεραπεύσουμε μαγνητικές, με τον κίνδυνο να αμελήσουμε να θεραπεύσουμε τον ασθενή. Η μαγνητική απεικόνιση της εστίας δείχνει ότι όντως κάτι συμβαίνει στον εγκέφαλο, αλλά η MS είναι περισσότερο νευρο-εκφυλιστική και όχι απομυελινωτική νόσος. Συνεπώς, δεν πρέπει να φοβόμαστε τις εστίες, αλλά τον υποβόσκοντα σίδηρο που κάνει τη ζημιά, και δε φαίνεται.
Το ίδιο το Tysabri, για τους περισσότερο σκεπτικιστές, αναφέρει στην ιστοσελίδα του πως μειώνει μεν τις εστίες, αλλά "δεν είναι γνωστό αν οι εστίες σχετίζονται με την πρόοδο της MS". Πραγματικά αστείο λοιπόν.
http://www.tysabri.com/tysbProject/tysb ... /index.xml
Η ΧΕΝΦΑ δεν πάει να θεραπεύσει εστίες. Θα σταματήσει τις ενεργές φλεγμονές και, δοθέντος χρόνου, θα μπορέσει ίσως ο εγκέφαλος να αντιπαρέλθει κάποιες βλάβες του. Η αγγειοπλαστική σταματάει την επιδείνωση. Δεν χρειάζεται ειδική εκπαίδευση ο αγγειοχειρουργός για να την εκτελέσει. Έχει μάθει να αντιμετωπίζει δυσπλασίες, υποπλασίες ή ελαττωματικές βαλβίδες σε όλο το σώμα. Οι σφαγίτιδες και η άζυγος φλέβες είναι και αυτές. Διαβάστε πολύ απλά τί συμβαίνει στα πόδια όταν υπάρχει χρόνια φλεβική ανεπάρκεια (θα συναντήσετε προσφιλείς όρους, όπως βαλβίδες και παλινδρόμηση) και μεταφέρετε αυτό το μοντέλο στον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Το αίμα λιμνάζει κι εκεί.
http://angioparemvasi.gr/index.php?opti ... icle&id=80
Σκέφτομαι καμιά φορά πως ο σκεπτικισμός μας απέναντι στην ΧΕΝΦΑ έχει να κάνει ίσως με το εξηγήσιμο του χαρακτήρα της. Είναι τόσο απλή και κομψή η θεωρία που αναρωτιέσαι "μα είναι δυνατόν η σκλήρυνση να σταματάει με ένα μπαλονάκι;". Εγώ πιστεύω πως είναι. Και τα αποτελέσματα των ερευνών δεν είναι καθόλου χλωμά. Η συσχέτιση MS και στενώσεων είναι πολύ υψηλή. Από την άλλη, για να μην υποτιμήσουμε και τις στενώσεις, το ότι η σκλήρυνση έχει σχέση με φλέβες δεν την κάνει λιγότερο δαιμονική. Αν δούμε φλεβογραφίες από στενώσεις, παράπλευρα δίκτυα και παλινδρομήσεις, ίσως ευχηθούμε σε κάποιες περιπτώσεις καλύτερα να ήταν αυτοάνοσο.
Με αυτό το μήνυμα, καθώς και με τη διαβεβαίωση πως δεν είναι αυτοάνοση η MS, χαιρετώ το νέο μέλος.