MSSociety.gr

Καλημέρα σε όλους!Εστειλα και πρίν λίγο απαντηση αλλά δεν δημοσιεύτηκε,μάλλον κάτι δεν έκανα σωστά!Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το όμορφο καλωσόρισμα!Να είστε όλοι καλά!

Elena μου έχεις δίκιο σε αυτό που λες!εχω γελάσει πάρα πολύ ειδικά με το θέμα ανακοίνωσης της ΠΣ από του γιατρούς/γείτονες κτλ. προς τους ασθενείς έκλεγα από τα γέλια, κάτι που δεν ήταν σωστό αλλά......Το θέμα τώρα είναι οτι θέλω να πείσω το φίλο μου να επισκεφθεί το φόρουμ αλλα είναι αρνητικός και δεν καταλαβαίνω το γιατί...δεν βρίσκω και την κατάλληλη ευκαιρία γιατί δεν θέλει να ασχολούμαι τόσο πολύ με αυτό το θέμα και όταν πάω να του αναφέρω κάτι αμέσως αλλάζει θέμα...

RAFAELA24 έγραψε:Elena μου έχεις δίκιο σε αυτό που λες!εχω γελάσει πάρα πολύ ειδικά με το θέμα ανακοίνωσης της ΠΣ από του γιατρούς/γείτονες κτλ. προς τους ασθενείς έκλεγα από τα γέλια, κάτι που δεν ήταν σωστό αλλά......Το θέμα τώρα είναι οτι θέλω να πείσω το φίλο μου να επισκεφθεί το φόρουμ αλλα είναι αρνητικός και δεν καταλαβαίνω το γιατί...δεν βρίσκω και την κατάλληλη ευκαιρία γιατί δεν θέλει να ασχολούμαι τόσο πολύ με αυτό το θέμα και όταν πάω να του αναφέρω κάτι αμέσως αλλάζει θέμα...

Ραφαέλα μου, εδώ είμαστε πολύ ανοιχτόμυαλοι σε τέτοια θέματα. Οι περισσότεροι που τα έχουν υποστεί, καταφέρνουν πια να γελάνε "κίτρινα", με τη δέουσα ειρωνεία δηλαδή, διότι, ομολογουμένως, την εποχή εκείνη, πολύ επίπονη για όλους μας, το πιθανότερο ήταν να κλαίγαν δίχως τα ...γέλια, από την αρρώστια, τους πόνους, την εφιαλτική σωματική ανικανότητα, την υπεροψία μερικών γελοίων, μαζί με την απόλυτη περιφρόνηση και άρνηση πληροφόρησης συνηθισμένης στους καταρτισμένους, τη γενικευμένη αδυναμία οποιασδήποτε αντίδρασης, και άλλα φριχτά κι απίθανα.

Γεγονός είναι ότι ο δικός σου μπορεί να θέλει ν'αποφύγει τη σκλήρυνση αποφεύγοντας τους σκληρυντικούς, ιδίως άν φοβάται να δει το μέλλον του στα πιο βαριά περιστατικά που έχουμε εδώ. Η αλήθεια είναι ότι όσοι είναι σε πιό προχωρημένα σταδια, σιγά-σιγά εξαφανίζονται, διότι ακόμα και αυτή η προσπάθεια τους είναι κουραστική. Αλλά δεν μπορείς να πιέσεις κανέναν να μας διαβάσει, διότι εδώ συζητάμε αυτό ακριβώς το αυτό πρόβλημα, προσπαθώντας να περιορίσουμε μερικές απο τις πολλαπλές δυσκολίες του. Όταν μπορέσει να αντιμετωπίσει την mssociety σαν ένα μέσο περιορισμού των επιπτώσεων της σκπ, είναι καλοδεχουμενος

Η γιαγιά η Κασσάνδρα

Ακριβως αυτο ενοιωθα και εγω μεχρι να παρω την αποφαση να μπω στην παρεα σας
Ειχα τρομερη αρνηση για το ολο θεμα.Ασε τον να το αποφασισει μονος του.Οταν το
θελησει και οταν νοιωσει ετοιμος.
Καταλαβαινω οτι θες να βοηθησεις
Φιλακια.

Καλά ,διάβασα αυτά που έγραψε η γιαγιά , μου δημιούργησε την ανάγκη να καταναλώσω γλυκό και εδώ στο γραφείο δεν έχω , Σνιφ.

ΛΛ-ΜΜ έχω στεναχωρηθεί και κλάψει πολύ παλαιώτερα όταν αντιμετώπισα μία δύσκολη για εμένα ασθένεια(λοιμώδη μονοπυρήνωση) που με έκανε να περάσω 7 μήνες στο σπίτι και καταλαβαίνω απόλυτα από ψυχολογία ασθενή και τότε έκλαιγα και εγώ χωρίς γέλια...Τώρα με το φίλο μου κάθε φορά που περνάει μια ώση με πέρνει και μένα από κάτω και βάζω και τα κλάματα...όχι όμως μπροστά του...Νομίζω είναι ανθρώπινο...Και εκείνος βέβαια όταν περίμενε τα αποτελέσματα και το πόρισμα των γιατρών είχε πέσει σε κατάθλιψη,φοβόταν πολύ σε σημείο να μην θέλει να επικοινωνεί με κανέναν!Είχε να δώσει σημεία ζωής 3 μέρες.Ούτε να τις θυμάμαι δεν θέλω εκείνες τις μέρες!
Εν καιρώ συμβιβάστηκε με την κατάσταση και περνάει και αυτός τα σκαμπανεβάσματά του!!

Ασφαλώς, η λοιμώδης μονοπυρήνωση κινδυνεύει να εξελιχθεί σε Επσταϊν-μπαρ, και η χρόνια κόπωση που επιφέρει είναι επίπονη ιδίως στους νέους. Δυστυχώς, όλα αυτά είναι ήδη προβλεπόμενα, ακριβώς όπως τ'αναφέρουμε και πιο πανω. Σαφώς, άν ο ασθενής βρεθεί με κάποιον που να βάλει την ...έδρα του κάτω και να εξηγήσει πέντε πράγματα, τα συμπτώματα αυτά θα είχαν πολύ μικρότερη εμβέλεια, και αυτό, για κάθε ασθένεια... Εδώ, η ιδέα της χρόνιας εκφυλιστικής ασθένειας είναι δύσκολο να ξεπεραστεί, ιδίως όταν έχει τέτοιες καθημερινές επιπτώσεις, που δεν περιορίζονται στη χρόνια κόπωση, όσο κι άν είναι κι αυτή μέρος της σκπ... Ακόμα και ομοπαθείς-συνάδελφοι μπορεί, καλοπροαίρετα, θέλουμε να φανταζόμαστε, να σε σπρώξουν προς τα κάτω... Πιστεύω προσωπικά, ότι η ένοια μιας λέσχης ΣΚΠ σε στύλ μαφία ή καμόρα, θα έπρεπε να εξεταστεί σοβαρά απ' όλους μας...

Έτσι ώστε να μην εξωθούμε και το Γιώργο μας να τρώει γλυκά... Ιδίως που άνοιξε, τελικά, το εδεσματοπωλείο στο ισόγειο της πολυκατοικίας όπου στεγάζεται το γραφείο του... Τον περιμένουμε λοιπόν να μας κάνει και ομαδικό κέρασμα Φτάνει να μην τον πάρουν χαμπάρι τα κορίτσια του διπλανού καφενείου... Ε, μα!