MSSociety.gr

Καλημερούδια σε όλους!!
Ιωάννα, από τη μικρή μου εμπειρία θα σου πρότεινα απλώς να προσπαθήσεις να διαχωρίσεις τη σχέση που θες από την ms. Αυτός που είναι απέναντί σου, σου κάνει πιστεύεις; Το ότι ξέρει και το αποδέχεται είναι μια βασική προϋπόθεση. Βέβαια, μην ξεχνάς ότι προς το παρόν ξέρει τη θεωρία και από μακριά, δεν την έχει δει στην πράξη. Δώσε στον εαυτό σου την ευκαιρία να τον γνωρίσει και θα δεις. Ίσως να μην σου κάνει για κάποιον άλλο λόγο ή αντίθετα να αποδειχτεί ότι είναι ΑΥΤΟΣ!
Εξάλλου, το ότι εμείς έχουμε ms δε σημαίνει ότι ο διπλανός μας δεν έχει κάτι άλλο, σωστά;
(Προσωπικά, τα έκανα μπάχαλο έχοντας ως βασικό μου κριτήριο την ms και το πώς θα το αντιμετωπίσει αυτός που είναι δίπλα μου.)

εδώ σας μιλά ένα ζωντανό μπάχαλο...

δεν το έχω πει ποτέ και σε κανέναν.
Λειτουργώ σαν την πρωταγωνίστρια της ταινίας "Sweet November', όταν τα πράγματα ξεκινούν να δένουν πολύ,.....την κάνω με ελαφρά.... και κάθε φορά πιέζω αφόρητα τον εαυτό μου για να χωρίσει κάποιον απο τον οποίο δεν επιθυμεί....είναι τραγικό πραγματικά...

είχα μια εμπειρία πριν απο 5 περιπου χρόνια με ενα παιδί, στο οποίο το είπα, και....εξαφανίστηκε.
Ενώ ήταν ευγενικό, καλό, προστατευτικό, με χιούμορ....ισως τρόμαξε...τον καταλαβαίνω...ίσως να έπραττα και εγώ το ίδιο...
δεν τους κατηγορώ...

Γεια σου Ιωάννα! Είμαι σχετικά καινούριο μέλος αλλά πρώτη φορά γράφω, και μάλιστα με ιδιαίτερη αφορμή το δικό σου ερώτημα. Μη φοβάσαι να ζήσεις εξαιτιας της MS. Άλλο η επιφυλακτικότητα σε λογικά πλαίσια,άλλο η άρνηση της ζωής. Κι αφού ο άνθρωπός σου έχει αποδεχτεί την κατάσταση και θέλει να σταθεί δίπλα σου, δν έχεις παρά να το εκτιμήσεις και να συμπορευτείς μαζί του. Στο κάτω κάτω αύριο μεθαύριο μπορεί να χρειαστεί κι αυτός τη συμπαράστασή σου,για δικούς του λόγους, ποιος σου λέει ότι μόνο όσοι πάσχουν από MS είναι οι ευάλωτοι και οι χτυπημένοι από τη ζωή? Αναλογίστηκες ποτέ ότι ενώ καποιοι άνθρωποι αγωνιούν για το αύριο παλεύοντας μια αρρώστια, κάποιοι απόλυτα υγιείς σκοτώνονται σήμερα σε τροχαία/ άλλου είδους ατυχήματα ή αρρωσταίνουν ξαφνικά? Εννοώ άνθρωποι είμαστε, ουδείς αλώβητος και ουδείς γνώστης του μέλλοντος, ακόμη και του πιο κοντινού!! Και μην σε απασχολούν τόσο οι συνέπειες ενός ψυχικού στρες. Εχει τύχει να υποστώ ώση σε φάση χαλάρωσης και διασκεδαστικών διακοπών και να μην πάθω τπτ υπό συνθήκες τρελού άγχους και πίεσης χρόνου σε εξετάσεις κατά το τελευταίο έτος στη σχολή. Κ όποιος έχει τελειώσει Ιατρική θα το καταλάβει αυτό που μόλις έγραψα. Επίσης έχει τύχει να φάω άγρια χυλόπιτα από συμφοιτητή που μου το επαιζε ερωτευμένος, με άφησε όταν τον πληροφόρησα για την πάθηση μου.Έχει επίσης συμβεί ένα πιο συγκροτημένο άτομο να θελήσει πραγματικά να είμαστε μαζί και να μου προτείνει να φύγουμε μαζί για ειδικότητα στο εξωτερικό. Η MS όπως και κάθε βασανάκι λειτουργεί και σαν φίλτρο, απομακρύνει μόνο όσους πραγματικά δν αξίζουν να είμαστε μαζί τους. Μη χαραμίζεις το τώρα για ένα φόβο του αβέβαιου αύριο. Ζήσε τη ζωή σου, όχι τους φόβους σου. Ελπίζω να βοήθησα

Η MS όπως και κάθε βασανάκι λειτουργεί και σαν φίλτρο, απομακρύνει μόνο όσους πραγματικά δν αξίζουν να είμαστε μαζί τους. Μη χαραμίζεις το τώρα για ένα φόβο του αβέβαιου αύριο. Ζήσε τη ζωή σου, όχι τους φόβους σου.


ΤΟ νόημα όσων λέμε ... πολύ σωστό!

Πολυ ωραια ατακα. Και εμενα με ενθουσιασε αυτο που εγραψες Ριτσα. Ειναι απολυτα σωστο

"Η MS όπως και κάθε βασανάκι λειτουργεί και σαν φίλτρο, απομακρύνει μόνο όσους πραγματικά δν αξίζουν να είμαστε μαζί τους. Μη χαραμίζεις το τώρα για ένα φόβο του αβέβαιου αύριο. Ζήσε τη ζωή σου, όχι τους φόβους σου."
Καταπληκτικά λόγια. Λόγια, από τα οποία μπορείς να κρατηθείς. Κάτι που το έχω πραγματικά ανάγκη σε μια στιγμή της ζωής μου που νιώθω ότι χάνω σημαντικά πράγματα.

ΡΙΤΣΑ έγραψε: Εχει τύχει να υποστώ ώση σε φάση χαλάρωσης και διασκεδαστικών διακοπών και να μην πάθω τπτ υπό συνθήκες τρελού άγχους και πίεσης χρόνου σε εξετάσεις κατά το τελευταίο έτος στη σχολή. Κ όποιος έχει τελειώσει Ιατρική θα το καταλάβει αυτό που μόλις έγραψα.

Η ωση εμφανιζεται οταν πλεον εχεις ηρεμησει. Τουλαχιστον αυτο κανει σε μενα. Και γω στο τελευταιο ετος εξοντωθηκα, και 2 μερες αφου εδωσα και το τελευταιο μαθημα ηρθε η διπλωπια να μου χαλασει τη μερα.

Υ.Γ. Φανταζομαι θα εγινες νευρολογος

Δεν νομίζω ότι οι ώσεις εμφανίζονταν στη φάση χαλάρωσης μετά από έντονο στρες, τουλάχιστον σε μένα Χρήστο. Ειδικά όταν ξεμπέρδεψα με την τελευταία εξεταστική τον περασμένο Φλεβάρη,απλά πετούσα!Τώρα ετοιμάζομαι να αρχίσω το κομμάτι της Παθολογίας και ψιλοαγχώνομαι γιατί νιώθω απροετοίμαστη! Ακόμα δν έχω αποφασίσει τι ειδικότητα θα ακολουθήσω τελικά, η αλήθεια είναι ότι είχα μια έφεση στη Νευρολογία , αλλά δε νομίζω ότι θα ήμουν και πολύ αντικειμενική και επαρκώς αποστασιοποιημένη αν κατέληγα Νευρολόγος!Κάθενας βιώνει με πολύ δικό του τρόπο την πάθηση.

Και γω πετουσα και ηρθε αμεσως και μου εκοψε τα φτερα, πριν προλαβω να χαρω τιποτα. Eπιβεβαιωνεται για μια ακομα φορα, οτι στον καθενα εμφανιζεται και κανει οτι γουσταρει η MS.

Μην ανησυχεις για την Παθολογια. Θα ειναι πιο ευκολη απο την μετεπειτα ειδικοτητα σου.
Γνωρισα πριν κανα μηνα εναν νευρολογο με MS και ομολογω οτι αν δεν μου το λεγε, δεν θα το καταλαβαινα με τιποτα. Μου ειπε οτι ακολουθησε αυτη την ειδικευση λογο της παθησης τους και απο οτι βλεπω τον εχει βοηθησει να ειναι μια χαρα.

Καλη συνεχεια.

Παιδιά ακούστε πως το έπαθα εγώ . Το1998 έδινα προφορικά εταιρίες ως τελευταίο μάθημα της νομικής πριν το πτυχίο . Ημασταν 2 άτομα και ύστερα από 15 λεπτά της ώρας ο αξιοσέβαστος καθηγητής μας κ. Ρόκας μας ανακοίνωσε με περισσή χαρά ότι κοβόμασταν και οι δύο . Μετά από αυτό δεν μπορούσα να σηκωθώ από την καρέκλα . Με τα πολλά σηκώθηκα και ύστερα από λίγο καιρό έμαθα τι πραγματικά είχα . Όλα αυτά τα λέω για να πω ότι η ΜS μπορεί να χτυπήσει οποτεδήποτε .