Καλημέρα σε όλους σας.
Ναι, η ζωή είναι ωραία, αλλά όχι συνέχεια και όχι με την ίδια ένταση. Κατά περιόδους, γίνεται και άσχημη έως ανυπόφορη. Τώρα, το αν θα την αγαπάς ή όχι, έχει να κάνει με το συναίσθημα και όχι με τη λογική του πάρε δώσε. Πιστεύω ακόμα, πως μπορεί η ζωή να είναι ωραία για κάποιους, έτσι απλά, από τύχη. Η ευτυχία όμως είναι για εκείνους που η ζωή τους είναι ωραία μετά από προσπάθεια.
Το βιντεάκι δεν το είδα, θεωρώ πάντως πως παρόμοια βιντεάκια αν εμπνέουν κάποιους ή δίνουν λύσεις σε κάποιους καλώς το κάνουν. Αν πάλι κάποιους τους εκνευρίζουν, πάλι καλώς. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν σκεφτόμαστε το ίδιο, δεν έχουμε την ίδια λογική και ηθική προσέγγιση στα πράγματα.
Κωνσταντίνα, σχετικά με το "φεύγε και σώζου" που ανέφερες, δεν θίχτηκα, αντιθέτως. (μπήκα στο σάιτ, που δίνει συμβουλές σε όσους σκέφτονται να παντρευτούν, για το άν έχουν επιλέξει σύντροφο κατάλληλο για γάμο, και το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, αν και έπρεπε να μου το έδειχνες πριν καμμιά δεκαετία)
Αν το είπες όπως λες γιατί ο άντρας μου ήταν χρήστης ναρκωτικών, ο λόγος που έμεινα και το πάλεψα, ήταν επειδή ήξερα ότι παλεύεται, αφού (πρέπει να το είχα αναφέρει) ήξερα από πρώτο χέρι πως το χασίς κόβεται πανεύκολα, και κατάλαβα πως οι κινητικές του δυσκολίες θα με διευκόλυναν στο να πετύχω αυτό το στόχο. Δεν κυνηγώ ανεμόμυλους, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δύο λόγοι θα την είχα κάνει. Όπως είπα, ναρκωτικά και οικογένεια δεν συμβαδίζουν.
Από εκεί και έπειτα, ο έγγαμος βίος είναι δύσκολος, με ή χωρίς ΣΚΠ. Γι'αυτό και όλοι χωρίζουν. Ο δικός μου γάμος μπορεί να θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολος για μένα επειδή έχω σύζυγο ΑΜΕΑ. Όμως, εγώ θεωρώ πως δεν διαφέρει από όλους τους άλλους γάμους. Και πάλι το στοίχημα παίζεται στο αν και κάτα πόσο θα μπορέσουν να συνυπάρξουν ειρηνικά δύο ενήλικες.
ακόμα τουλάχιστον.
,
(θα εξηγήσω πιο κάτω).
.
(βαριά η καλογερική)