MSSociety.gr

και μια ερωτηση βρε παιδια.... εχει δει κανεις βελτιωση με ιντερφερονη ή δεν κανει τιποτα;
εγω παιρνω την Extavia

Μαρίνα, εγώ και ο άλλος Γιάννης τις έχουμε κόψει τις γόβες γιατί ο πόνος στις γάμπες είναι αφόρητος!!!...



Κι εγώ μικρός είμαι, αλλά δεν μου φαίνεται...

Χαχαχα

Τεσπα... Η ουσία είναι να μένεις χαρούμενη και αισιόδοξη. Όπως λέει και το γνωστό ανέκδοτο "πάλι καλά που δεν πάθαμε τίποτα"...

Τώρα στα πολύ σοβαρά. Έχουν γίνει πλείστες όσες συζητήσεις εδώ μέσα, τόσα χρόνια τώρα. Κατά τη δική μου άποψη πρέπει να λες πάντα την αλήθεια, από την πρώτη στιγμή. Σχέση που βασίζεται στο ψέμα είναι σαν τον πύργο στην παραλία που τον διαλύει το πρώτο χειμέριο κύμα. Δεν πληγώνεσαι όταν ο άλλος φεύγει γιατί δεν αντέχει την πραγματικότητα (στην περίπτωση αυτή η πληγή είναι δική του). Πληγώνεσαι όταν εσύ του έχεις κρύψει την αλήθεια και του δίνεις ένα όπλο που δεν είχε ποτέ... Ελπίζω καταλαβαίνεις τι σου λέω...

Άστα. Μάλλον δεν θέλεις να μάθεις ιστορίες πραγματικές, καθημερινότητας. Άστο. Καλύτερα από την πρώτη στιγμή, παρά αργότερα και πολύ χειρότερα. Εδώ ισχύει: Όσο αργότερα, τόσο χειρότερα!

Και τώρα χορεύουμε πάλι



Και όλοι μαζί...

Μέχρι τελικής πτώσεως, να πάρει...

ΥΓ: Για την ιντερφερόνη... Μην κολάς σε όσα λένε. Δες και σε βάθος χρόνου να επιλέξεις εσύ το δικό σου τρόπο να αντιμετωπίσεις όλο αυτό. Μια συμβουλή που πρέπει να εφαρμόσεις από τώρα, κατά τη γνώμη μου: Διώξε το άγχος και τη στενοχώρια από τη ζωή σου. Έχεις ευθύνες; Παιδιά κλπ; Έχεις προβλήματα; ΔΙΩΞΤΑ. ΟΛΑ. ΤΩΡΑ!!!! Στείλτα στον αγύριστο. Γίνε εγωίστρια, ο εαυτούλης σου, όσο μπορείς. Θα αποφασίσεις μόνη σου για τις ιντερφερόνες ή ό,τιδήποτε άλλο. ΜΟΝΗ ΣΟΥ. Είπαμε: Κάθε περίπτωση είναι μοναδική.

marina13 έγραψε:μια ευχη ... συντομα να φορεσουμε τις γοβιτσες μας και να βγουμε για χορο!!!!
στις γυναικες απευθυνομαι.... χαχα...

Εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε δηλαδή μαμαζέλ??? Αδικία παντού...

Μαρίνα καλώς ήρθες στην παρέα μας

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ, ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

καλως σας βρηκα!!!!

Γεια σου Μαρίνα!!!! Σε καταλαβαίνω απόλυτα.....όμως υπάρχουν πολύ κομψά αμπιγέ παπουτσάκια με χαμηλό εως καθόλου τακούνι.....άλλωστε δε θα τα φορέσουμε όλη μέρα! (δε θα περιγράψω τι έπαθα την τελευταία φορά που φόρεσα τακούνια - καλύτερα να μη θυμάμαι!) Όλοι έχουμε το πρόβλημα με την κούραση.....να μην ξέρεις αν θα καταφέρεις να φτάσεις σπίτι κτλ κτλ.....τόσο να 'ναι! Όσο για την ψυχολόγο άλλαξε τη = δε νομίζω πως δέσατε γι' αυτό δε βοηθάει....δες και κάποιον άλλο ίσως σταθείς πιο τυχερή! Όσο για το θέμα σχέση...θα έρθει ο κατάλληλος και ατρόμητος μη φοβού!

Να χορεψεις καλη φαση και εγω θα ηθελα πολυ
τι λες για ενα ταγκο

Καλη τυχη ευχομαι και καλως σε βρηκαμε

Thor έγραψε:Να χορεψεις καλη φαση και εγω θα ηθελα πολυ
τι λες για ενα ταγκο

Καλη τυχη ευχομαι και καλως σε βρηκαμε

Γεια σου βρε Thor !!!!!!!!

Μαρίνα, άκου.
Το καλοκαίρι έπαθα τη μεγαλύτερη, μέχρι τώρα, υποτροπή. Με στενοχωρούσε το γεγονός ότι δεν μπορούσα ¨να πάρω¨ το πόδι μου, αλλά εκείνο που με τρέλαινε περισσότερο ήταν ότι δεν μπορούσα να φορέσω τακούνια. Δύο μήνες δε βγήκα καθόλου από το σπίτι, γιατί ήταν αδιανόητο για μένα να βγω απεριποίητη και με στρωτά παπούτσια (αν και είναι αχαριστία να σκέφτομαι έτσι, όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πόδια).
Αφού λοιπόν το φιλοσόφησα καλά καλά (είχα και πολύ χρόνο, καθότι όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι) συμπέρανα ότι πάντα υπάρχουν επιλογές (κι ότι μόνο στο θάνατο δεν υπάρχουν, μπρρρρ...). Λέω λοιπόν... θα κάθομαι, θα βλέπω τηλεόραση, θα ακούω την ωραία μου μουσική, θα τρώω ό,τι θέλω (χωρίς το άγχος μην παχύνω, αφού δε θα έχω αυτά τα ματαιόδοξα περί ομορφιάς), θα καπνίζω και θα την περνάω μια χαρά.
Πέρασαν τρεις μήνες από τότε. Βελτιώθηκε η κατάστασή μου και τώρα (Δόξα Τω Θεώ) φοράω "άνετα" τα τακούνια μου, βγαίνω, περπατώ, χορεύω!!
Κι αν κάποια στιγμή ¨ξαναπέσω¨, ξέρω ότι θα έχω επιλογές και σ΄ εκείνη την κατάσταση.
Όχι αυτές που θα ήθελα, αλλά ΘΑ ΕΧΩ.

Κοριτσάκι μου, μην απελπίζεσαι, εμείς είμαστε όλοι εδώ. Και, ευτυχώς ή δυστυχώς, είμαστε πολλοί.

-Γιάννη, ξεπατωθήκαμε με τόσο χορό!

ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΜΟ.
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΠ.ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ.ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΛΑΛΗΣΟΥΜΕ........!!!
ΕΓΩ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ?ΟΧΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΙ....

ΑΠΟ ΤΑ 25 ΠΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ..<<ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ>> ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑ.
ΜΠΑΝΙΟ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΧΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 1993.
ΗΜΟΥΝ 25.ΕΙΜΑΙ 45 ΚΑΙ ΕΧΩ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΜΠΩΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ!!!
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΟΥΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΓΙΑΤΙ?
1.ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΩ ΣΑΝ ΑΝΔΡΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ!!!
2.ΞΕΡΩ ΟΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΥΣΤΕΡΟΒΟΥΛΙΑ Ή ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΛΥΠΗΣΗ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΡΕΜΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΓΙΝΩ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ (ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΒΑΔΙΣΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗ) ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ.ΖΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 1-2 ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΑΝ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟΥΣ..ΦΟΡΤΩΝΟΜΑΙ.....

ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ?
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΜΙΑ!!!
ΚΟΡΤΙΖΟΝΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΟ ΧΑΟΣ.

ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ (Ή ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΔΥΝΑΜΗ..) ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ...ΨΟΦΗΣΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΣΑΝΙΖΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩ!!!

ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΣΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΑΣΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
ΒΕΒΑΙΑ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΩ ΓΕΝΙΚΩΣ.....
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΑΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΖΩ ΘΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ......
ΑΥΤΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ...