MSSociety.gr

Η γιατρός που την παρακολουθούσε,όταν την είχαμε συναντήσει της είχε απαγορεύσει ρητά να στεναχωριέται. Δεν σαν βλέπω λοιπόν σαν άνθρωπους απο γυαλί ή χωρίς συναισθήματα,αλλά προσπαθώ να δω τι είναι το καλύτερο για αυτήν!! κάνοντας βέβαια και εγώ τα λάθη μου.
Και ποιός δεν έχει κάνει λάθη; ακόμα και οι γονείς μου έχουν ζητήσει συγνώμη για λάθος τους συμπεριφορές και μου έχουν πει πως "το να εισαι γονιος δεν σπουδάζεται,για αυτό γίνονται κάποιες λάθη".
ίσως φάνηκα υπερβολική γράφοντας πως ήθελα να της πάρω την φωτογραφία,δεν ήθελα να της την στερήσω.Το Σαββατο κιολας την είδα που έβγαζε με το κινητό της την φωτογραφία του παππού για να την εχει παντου κοντα της και την ρωτησα αν ήθελε να μου την δώσει για να την περασω στον υπολογιστη και να φαινεται καθαρά. Μου χαμογέλασε και μου την έδωσε.
Το μόνο σίγουρο είναι πως θα είμαι εκεί!

aggeliki έγραψε:Η γιατρός που την παρακολουθούσε,όταν την είχαμε συναντήσει της είχε απαγορεύσει ρητά να στεναχωριέται.

Αν είναι δυνατόν!!!! Ζήτα από τον ιατρό συγνώμη που έχει η μητέρα σου συναισθήματα, αλλά είναι άνθρωπος!!! Άκου της απαγόρευσε ρητά

Κοίταξε γενικά, φάνηκες υπερβολική με αυτά που έγραψες όντως. Δεν είναι οτι αμφισβητήσα το ενδιαφέρον σου για τη μητέρα σου -αλίμονο-, τον τρόπο αμφισβήτησα διότι μου φάνηκε πολύ πολύ άσχημος! Το βήμα που έκανες κι έγραψες στο φόρουμ, το ότι τη βοήθησες με τη φωτογραφία τελικά, δείχνει, απ'οτι κατάλαβες και από τον τρόπο που αντέδρασε εκείνη, κάτι υγιές. Και μην ανησυχείς πως με τη παραμικρή στεναχώρια ή άγχος θα πάθει υποτροπή η μητέρα σου! Είναι μέσα στη ζωή, να χάσουμε και τους γονείς μας, κι άλλα αγαπημένα πρόσωπα ή και σταθερές στη ζωή μας που αγαπάμε όπως σίγουρα καταλαβαίνεις. Το θετικό είναι πως κατάλαβες το λάθος σου και τώρα είσαι εκεί αν χρειαστεί κάτι. Και φυσικά είμαστε κι εμείς εδώ, να τα συζητάμε. Το πιο σημαντικό όμως είναι να το συζητάς με εκείνη, να μάθεις η μητέρα σου πως "βλέπει" τα πράγματα.

Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω...ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!

LL--MM έγραψε:Συμφωνω μαζί σου, Brazil! Αλλα ποιός δεν αισθάνθηκε ασφάλεια να υπακούει τους ακατανόμαστους; Δυστυχώς, είναι πιο περίπλοκο: Κι άν πάθει την ώση επειδή υπάκουσε στην ανεγδήγητή της και το' παιξε "ψευδευθυμία";;; Ποιά ρέστα θα μπορέσει να της ζητήσει; Καιρός είναι να θυμηθούμε πως είμαστε άνθρωποι, ότι έχουμε συνείδηση και περιτριγυριζόμαστε από τους ομοίους μας, ακόμα κι άν αυτοί οι όμοιοι δε μας δείχνουν καθόλου πόσο τους μοιάζουμε. . ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!

Κι οι δυό στους τέσσερεις, κι αυτοί... και όλοι μας, τελικά...

Και μην ξεχνάμε και τους αρχαίους μας: "Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεοί κελεύει..."

Η γιαγια η Κασσάνδρα

Οταν εχασα τη μητερα μου , μετα απο ''μαχη'' εξι μηνων , το ''επαιξα'' πολυ ''κυρια'', πολυ ''αξιοπρεπης'' . Βεβαια , σωματικα, ημουν σε πολυ καλυτερη κατασταση , τοτε .Επισης , ημουν...''ποτισμενη'' με αντικαταθλιπτικα ...κερασμενα απο τους νευρολογους(για το τριδυμο) με τη συμβουλη ...''οταν φυγει η μαμα , θα διπλασιασετε τη δοση'' !!!!! Ετσι εκανα , τα φαρμακακια κουκουλωσαν τον πονο της απωλειας , ΔΕΝ πενθησα και....ολοι με θαυμαζαν .......!!!!!! Ενα χρονο μετα....με πηρε η κατω βολτα ......!!!! Καλοκαιρι, η θαλασσα διπλα μου , εγω κλεισμενη μεσα στο σπιτι ....να μη θελω να παω πουθενα....να σαπιζω.....να κανω μαυρες σκεψεις .....!!!!!! Ανικανη να αντιμετωπισω ακομα και τα απλα καθημερινα προβληματα.....Συντομα , η κατω βολτα ηρθε και στα σωματικα συμπτωματα........................ Μπλοκαροντας το πενθος σαν αμεση αντιδραση , απολυτως φυσιολογικη , καταφερα να περασω σε ενα πενθος ....διαρκειας......Καθε πραγμα στον καιρο του !!!!!! Ετσι ??????

Το να πενθήσεις είναι ανακούφιση, το να καταπιέσεις το πένθος είναι ΒΑΡΟΣ

ΥΓ. Ο ντόκτορ είπε μεγάλη μ@λ@κία, δε λέω ότι μπορώ να εγγυηθώ ότι η γυναίκα δεν θα περνούσε μια υποτροπή αλλά το να αποφεύγεις τόσο σημαντικές στιγμές που έχουν να κάνουν με τον ψυχισμό.......

Γιάννης έγραψε:Το να πενθήσεις είναι ανακούφιση, το να καταπιέσεις το πένθος είναι ΒΑΡΟΣ

ΥΓ. Ο ντόκτορ είπε μεγάλη μ@λ@κία, δε λέω ότι μπορώ να εγγυηθώ ότι η γυναίκα δεν θα περνούσε μια υποτροπή αλλά το να αποφεύγεις τόσο σημαντικές στιγμές που έχουν να κάνουν με τον ψυχισμό.......

ΑΝΝΑ59 έγραψε:

Γιάννης έγραψε:Το να πενθήσεις είναι ανακούφιση, το να καταπιέσεις το πένθος είναι ΒΑΡΟΣ

ΥΓ. Ο ντόκτορ είπε μεγάλη μ@λ@κία, δε λέω ότι μπορώ να εγγυηθώ ότι η γυναίκα δεν θα περνούσε μια υποτροπή αλλά το να αποφεύγεις τόσο σημαντικές στιγμές που έχουν να κάνουν με τον ψυχισμό.......

Η σοβαρότητα του θέματος μ΄ έχει αποτρέψει από την έκδοση του 12 φύλλου των Κεπακιακών Νέων. Ο γιατρός δεν παίζεται!!