MSSociety.gr

Καλώς όρισες Mary K. στην παρέα μας

Λοιπόν με την ησυχία σου ξεκίνα να μας μιλάς κι εμείς είμαστε όλο ....μάτια

Τι να πω κι εγώ?

Οσα διάβασα εδώ μέσα με κάλυψαν και μου απέδειξαν ότι δεν είμαι μόνη μου σ΄αυτόν τον αγώνα......

Διαγνώστηκα στις 18/1/2012.....το πρόβλημα υπήρχε από παλιά αλλά δεν το είχαν βρει...περίπου 10 χρόνια.....

πάσχω παράλληλα και από κατάθλιψη..που αυτό δημιουργεί πολλά καθημερινά προβλήματα.
παίρνω 9 χάπια την ημέρα εκτός βέβαια και από rebif 44 τρις την εβδομάδα....
έχω πόνους στο σώμα μου, πονοκεφάλους, μουδιάσματα στο κεφάλι, υπνηλίες, κόπωση, άθλια σεξουαλική ζωή (λόγω των αντικαταθλιπτικών), είμαι 38 ετών...έχω 3 γιούς....13, 3,5 και 2,5...πως να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις της οικογένειας μου?

η μητέρα είναι εδώ μαζί μου στο σπίτι πολλούς μήνες και έχει αφήσει στην αθήνα το σπίτι της και τις υποχρεώσεις της για να με βοηθάει...αλλά συγκεκριμένα κιόλας σήμερα αναχωρεί λόγω έκτακτου οικογενειακού προβλήματος του αδελφού μου...την έχουμε κάνει χίλια κομμάτια..

όταν είχε βρεθεί η 1η εστία πριν από περίπου 10 χρόνια...μου είπαν πως μάλλον είχα περάσει εγκεφαλικό επεισόδιο....και οκ...καλά είσαι...όταν ξαφνικά ένα πρωί δεν έβλεπα από το δεξί μου μάτι...έκανα την μαγνητική και πάλι οκ...πάρε κορτιζόνη και ίσως ξαναδείς....ευτυχώς αποκαταστάθηκε το οπτικό νεύρο....τώρα πάλι μ΄ενοχλεί και στην εξέταση προκλητών δυναμικών φαίνεται πως και στα δύο μάτια τα οπτικά νεύρα έχουν πάρει μια κλίση προς τα πάνω την διπλάσια από πέρυσι που την είχα ξανακάνει.

η καθημερινότητά μου είναι πολύ δύσκολη....τι να πω? ελπίζω να πάνε όλα καλύτερα!

προσεύχομαι καθημερινά...τουλάχιστον να μεγαλώσουν τα κουτσούνια μου να μη με έχουν τόση ανάγκη....

σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση και πάλι!

Μαίρη να χαίρεσαι τους γιους σου και να στέκεσαι δίπλα τους γερή, ακόμα κι όταν δε θα σε χρειάζονται.
Σίγουρα περνάς δύσκολα αλλά όπως το είπες και μόνη σου, όλοι στην παρέα αυτή παλεύουμε να διαχειριστούμε τα δύσκολα που προκύπτουν και είναι πολλά

Θα σου πω κάτι από την εμπειρία μου με την αρρώστια.Όταν διαγνώστηκα είχα τα παιδιά μου 2 και 4 ετών.Σε καταλαβαίνω όταν λες για τη μετακόμιση της μαμάς σου στο σπίτι σου.Είναι πολύ βοηθητική.Το ίδιο έκανε και η δικιά μου για 3 μήνες (μόνο ευτυχώς).Αυτό όμως είναι και κακό και θα σου εξηγήσω τι εννοώ.
Τους 3 μήνες που την είχα στο σπίτι, δεν ήξερα τι είμαι τελικά.Το κοριτσάκι της μαμάς που χρειάζεται τη φροντίδα της, ή η μαμά που έπρεπε να φροντίσει τα μωρά της;;;;Οι ρόλοι μπερδεύονταν, εγώ βολευόμουν και η κατάθλιψη εξαιτίας της ανεπάρκειάς μου φούντωνε.
Οι μαμάδες μας που κάνουν τα πάντα, που γίνονται χίλια κομμάτια όπως λες, μας αποδεικνύουν εμπράκτως το πόσο ανεπαρκείς είμαστε........, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι εεεεεεεεεεεεεεε σήκω στα πόδια σου, βγάλε τη νυχτικιά της ανημπόριας, ανέλαβε και πάρε την ευθύνη ως ενήλικας.

Ίσως λέω ίσως είναι ευκαιρία το οικογενειακό πρόβλημα του αδερφού σου να σταθεί αφυπνιστική εμπειρία για την επάνοδό σου στη ζωή

Καλά έκανες και ήρθες στην παρέα μας, σου εύχομαι πολλή δύναμη

Μαιρη Καλως (ή κακως) ηρθες στην παρεα μας !!!! Σου ..ελαχε κι εσενα το ''λαχειο'' .......!!!!! Θα το παλεψεις , ομως !!!!! Ετσι ???? Κι εμεις...ΕΔΩ ειμαστε !!!!!!!! Να χαιρεσαι τους λεβεντες σου και να αντλεις δυναμη απο τα ματακια τους !!!!!!!!!!!

Mary k. ή αλλιώς free woman καλως μας ήρθες!
Να χαίρεσαι τους γιούς σου, και να είσαι πάντα καλά κι "ελέυθερη"!

μαίρη μου καλώς ήρθες...βρες την δύναμη που έχεις μέσα σου και κάνε αρχικά κοματάκια την κατάθλιψη,στη συνέχεια θα βρεις λύσεις και για την σκπ...τα παιδιά σου είμαι σίγουρη πως θα μεγαλώσουν και δεν θα χρειάζονται μια μάνα αθλήτρια.ΚΟΥΡΑΓΙΟ

Καλησπέρα Μαρία δεν θέλω να σου πω καλώς ήλθες αλά αφού μας έτυχε
πρέπει να αντιμετωπίσομε την απρόσκλητη κηρία σ.κ.π που μας ήρθε Και φυσικά με
ψηλά το κεφάλι Και να ξέρεις ότι εμείς θα ήμαστε πάντα μαζί σου η Κωνσταντίνα
και παραπάνω έχουν δίκιο εδώ θα σου λυθούν όλες σου η απορίες και να μην
το βάζεις κάτω δεν ίσε μονοί σου ήμαστε πολύ ...... Θα τα ξαναπούμε