MSSociety.gr

ότι γράφτηκε σίγουρα μας αγγίζει όλους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και βλέποντας τα καταλαβαίνω γιατί όταν ανοίγω το Internet, μπαίνω πρώτα στο forum και σας διαβάζω (κι ας μην γράφω συχνά)...
Σε ότι γράφετε εσείς βλέπω τον εαυτό μου, τα άγχη μου, τις αγωνίες μου....
Αλλά (για να ξαναγυρίσω στο ερώτημα) δεν είμαστε η ΣκΠ.
Δεν είμαι και δεν είσαι η αρρώστια μου/σου, η πάθηση σου/μου, η αδυναμία σου/μου (όπως θες πες την).
Είναι μεν πάντα παρουσα, πάντα προσδιορίζει τα όρια μας, κατευθύνει τις επιλογες μας, περιορίζει τις αποφάσεις μας, αλλά δεν είμαι εγώ... Εγώ ήμουν και πιο πριν και θα είμαι (ίσως διαφορετική) και μετά. Πιο σοφή, πιο δυνατή, πιο αδύνατη σε άλλα πράγματα, πιο ανθρώπινη ( Κωνσταντίνα).
Μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι, μας πλήγωναν και πριν την ΣΚΠ, ευνόητο είναι οτι θα μας πληγώνουν και μετά... Γιατί είμαστε και εμείς άνθρωποι και τώρα πια πιο ευαίσθητοι (ίσως) και πιο υποψιασμένοι....
Αν μη τι άλλο το μόνο ωφέλιμο μάθημα της ΣΚΠ σε εμένα ήταν να μάθω λίγο καλύτερα τον αυτό μου και να τον αγαπήσω παραπάνω. Ένα μάθημα βεβαία που θα ήθελα να μου το διδάξουν αλλιώς, λίγο πιο εύκολα και χωρίς τόσες θυσίες...
που είστε εδώ!!!

Οι άνθρωποι φυσικά !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δεν ειμαι σιγουρος....
Πραγματικα οταν χανω τον εαυτο μου επανω σε μια συζητηση αναρωτιεμαι κατοπιν αν δικαιολογημενα τσαντιστηκα λογω της συμπεριφορας του αλλου η' αν εγω δεν εχω την υπομονη και το αποθεμα ηρεμιας να 'φτιαξω' στα μετρα μου την εκαστοτε συζητηση-διαμαχη γιατι απλα εχω καταθλιψη,γιατι ειμαι στις μαυρες μου,γιατι ποναω σε καποιο μερος του σωματος,γιατι περναω ωση....
Παντα βαζω σε μια δυσμενη θεση τον εαυτο μου σε τετοιες περιπτωσεις και ο λογος ειναι η ΣΚΠ,ειναι αυτη που καποιες φορες με τυφλωνει,ειναι αυτη που δεν με αφηνει να δω παραπερα οση αυτογνωσια κι αν εχω επανω στην ασθενεια μου.
Ωρες ωρες νομιζω πως εχω παροπιδες και παντα θα κρατω επυφιλαξη για το αν επραξα σωστα οταν εκανα μια λεκτικη εκρηξη σε καποιον.
Παντα για μενα θα υπαρχει αυτος ο παραγοντας Χ που θα επιρεαζει τις αποφασεις μου,καποιες φορες λιγο,καποιες πολλυ.
Θα συμφωνησω λοιπον με την elpida,απο μενα ξεκινανε ολα..

billios έγραψε:Δεν ειμαι σιγουρος....
Πραγματικα οταν χανω τον εαυτο μου επανω σε μια συζητηση αναρωτιεμαι κατοπιν αν δικαιολογημενα τσαντιστηκα λογω της συμπεριφορας του αλλου η' αν εγω δεν εχω την υπομονη και το αποθεμα ηρεμιας να 'φτιαξω' στα μετρα μου την εκαστοτε συζητηση-διαμαχη γιατι απλα εχω καταθλιψη,γιατι ειμαι στις μαυρες μου,γιατι ποναω σε καποιο μερος του σωματος,γιατι περναω ωση....
Παντα βαζω σε μια δυσμενη θεση τον εαυτο μου σε τετοιες περιπτωσεις και ο λογος ειναι η ΣΚΠ,ειναι αυτη που καποιες φορες με τυφλωνει,ειναι αυτη που δεν με αφηνει να δω παραπερα οση αυτογνωσια κι αν εχω επανω στην ασθενεια μου.
Ωρες ωρες νομιζω πως εχω παροπιδες και παντα θα κρατω επυφιλαξη για το αν επραξα σωστα οταν εκανα μια λεκτικη εκρηξη σε καποιον.
Παντα για μενα θα υπαρχει αυτος ο παραγοντας Χ που θα επιρεαζει τις αποφασεις μου,καποιες φορες λιγο,καποιες πολλυ.
Θα συμφωνησω λοιπον με την elpida,απο μενα ξεκινανε ολα..

Εγω αν ηταν ψηφοφορια θα διαλεγα ανθρωποι..διοτι πολλους εχω κανει περα οπως και με εχουν κανει μετα απο την αποκτηση της ΣΚΠ μου..ετσι ξεδιαλυνε το τοπιο..με την ΣΚΠ στην κατασταση που ειμαι τωρα δεν ξερω τι θα μου ξημερωσει.....

ΥΓ: Ειχα αρκετο καιρο να ποσταρω διοτι δεν εβλεπα εδω και καιρο την τυφλα..τωρα επανηλθα....γ@μω της ωσεις μου.....φιλακια....

ΑΝΝΑ59 έγραψε: Η σκπ , ΔΕΝ με εχει πληγωσει , ποτέ ! Με εχει τρομαξει !!!!!! Πολλες φορες !!!!! Μου εχει προκαλεσει φοβο !!!!! Φοβερο φοβο !!!! Μου εχει χαλασει τη ζωη ! Μου εχει δημιουργησει την αισθηση οτι η ζωη μου ειναι ...μια ζωη χαμενη !!!!!!!!!!! Οι ''ανθρωποι''....ΝΑΙ !!!!!! Με εχουν πληγωσει !!!!! Οι ''ανθρωποι'' με εχουν απογοητευσει !!!!!!!Με την κακια...με την υποκρισια...τη ζηλια...το φθονο...τα πισωπλατα χτυπηματα, που εχω δεχτει αμετρητες φορες!!!! Οχι μονο , σε σχεση με την παθηση μου !!!!!!!! Οι ''γιατροι'' ...ΝΑΙ !!!!!!! Με εχουν πληγωσει !!!!! Με εχουν απογοητευσει !!!!! Με εχουν αηδιασει !!!!!!!!!!! ΝΑΙ !!!!!!!!!! Εχω , πια, αηδιασει με τους ''ανθρωπους''...με τους ''γιατρους'' !!!!!! Το εχω ξαναπει !!!!!! ΤΗ ΣΚΠ, ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΙΑ !!!!!!!!!! Ουτε τους ''ανθρωπους''...ουτε τους ''γιατρους'' !!!!!!!! Ολοι αυτοι, ξαναλεω, μου προκαλουν αηδια !!!!!!!!!! Αυτο που με ενοχλει ΠΟΛΥ , ειναι που εχω ''πεσει στην αναγκη'' ...''ανθρωπων'' και ''γιατρων'' ! Ειναι που ...μου πετανε ενα ''ξεροκομματο'' και πρεπει να λεω και ''ευχαριστω'' !!!!!! Ειναι που...μου φερονται σαν να ειμαι σκουπιδι....αλλά για την κοινωνια ,ειναι ...φιλανθρωποι !!!!!!!Τελικα, με λιγο διαφορετικες συνθηκες ζωης, με λιγο διαφορετικη αντιμετωπιση απο τις δομες της ''πατριδας'' μου (?) , θα ενοιωθα καλυτερα !!!!!!!!! Θα ειχα να ασχοληθω , μονο, με τις πρακτικες δυσκολιες που δημιουργει η σκπ !!!!!!!''Ανθρωπους'' και ''γιατρους'' θα τους ειχα...γραμμενους!!!! Θα μπορουσα να διαχειριστω το προβλημα μου ...με αριστο τροπο !!!!!!!!!!!!!Δεν μου χρειαζονται πολλα για να ζησω μια ισορροπημενη ζωη ...για να ειμαι ηρεμη...για να ειμαι ευτυχισμενη !!!!!!!!!

Και, με αφορμη κατι που εγραψε η titi,(πού χαθηκες βρε???) συμπληρωνω !!!!!! Οι ''ανθρωποι'' με πληγωσαν , μου φερθηκαν σκαρτα ΚΑΙ πριν αρρωστησω ΚΑΙ ανεξαρτητα απο τη σκπ !!!!!!Ομως, οι ''ανθρωποι'' προτιμουν να φερονται σκαρτα..να πληγωνουν ...να ''χτυπουν'' τους πιο αδυναμους !!!!!!!!!!! Σαν ασθενεις , ειμαστε ευκολος στοχος τετοιας συμπεριφορας και σε συνδυασμο με την , ισως, αυξημενη ευαισθησια μας ...πληγωνομαστε περισσοτερο !!!!! Τασο !!!!! Φιλακια !!!! Σε σενα και τις γυναικες σου !!!!! Περαστικα !!!!

Πάντα με πλήγωναν οι άνθρωποι.Πολύ πρίν την σκπ.Αλλά τι συγκρίνουμε τώρα ρε παιδιά?Ναι οι άνθρωποι σε πληγώνουν,σε προσβάλλουν,σε υποτιμούν,σε υποβιβάζουν,σε μηδενίζουν,σε ξεφτιλίζουν,σε διώχνουν.............οκ ναι.Πολλά από αυτά τα κάνει κυριολεκτικά ή μεταφορικά και η σκπ.Αλλά νιώθεις το ίδιο????Δεν νομίζω Τάκη...Αλλιώς νιώθεις όταν σε μηδενίζουν οι άνθρωποι και αλλιώς όταν σε "μηδενίζει" η σκπ.Εεεεεεε?Και ερωτώ.Γιατίιιιιιιιιιι???Μήπως γιατί υπολογίζουμε στους ανθρώπους,τώρα ειδικά με την σκπ????Μήπως γιατί έχουμε συνηθίσει τα των ανθρώπων πλέον και δίνουμε πιο πολύ βάση στην σκπ που είναι κάτι "νέο" στις ζωές μας?????Μήπως απαντάμε σε αυτό το ερώτημα "την σκπ" επειδή τους ανθρώπους στην τελική τους γράφουμε-διώχνουμε-αγνοούμε,ενώ στην σκπ του καθένα μας,ξέρουμε πως δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό??????????????????????????????????????????????????
ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ???????????????????????????????????????

Να ξεκαθαρίσω πως δεν συμφωνώ με όλα τα ερωτήματα που θέτω.Απλά κουβέντα να γίνεται...

Οι περισσότερες απαντήσεις απ'οσο διαβάζω, οδηγούνται στους ανθρώπους δυστυχώς....της ιδίας άποψης είμαι κι εγώ.....όμως θα ήθελα να θέσω και ενα πιο ρεαλιστικό ερώτημα....

Μήπως, λέω μήπως κι εμείς έχουμε κάποιο μερίδιο ευθύνης????

Αναρωτιέμαι, ολοι οσοι συναλλασσόμεθα μας πλησιάζουν κακόβουλα, πάντα με στόχο κάποια ιδιοτέλεια????

Και για τις πιο στενές μας σχέσεις...θα πω οτι τα λάθη είναι μεγάλα, οπου είναι η αγάπη μικρή....

Τα 'σπασες κυρια μου..

Οταν αφήνω χώρο στον ''κάθε'' άλλο να κάνει ότι θέλει, ΕΓΩ φταίω.
Οταν δεν έχω αυτοπεποίθηση να με στηρίξω και περιμένω από άλλους, ΕΓΩ φταίω.
Οταν στο όνομα της φιλίας , της αγάπης ή οτιδήποτε, σκόρπισα τα χαρτιά μου με τη μία,
θεωρήθηκα δεδομένη. Αρα ΕΓΩ φταίω.
Η Σ.κ.Π δεν με πλήγωσε ποτέ γιατί δεν γνωριζόμασταν κι΄απο χθές. Μ΄έκανε να πονέσω
σωματικά, αλλά δεν με πλήγωσε.
Ούτε οι άνθρωποι ετσι γενικώς και αορίστως με πληγώνουν.
Κάπου 'εκανα χοντρά λάθη σίγουρα και εισέπραξα το τίμημα.
Ας πρόσεχα, να μην άνοιγα την τράπουλά μου με τη μία. Μεταφορικά μιλάω, αλλά τα πήρα
τώρα.
Γιατί να μου φταίνε οι άλλοι ; Εγώ απούσα ήμουν;
Εκανα λάθη και θα κάνω κι΄άλλα, αλλά δεν θα μου φταίει κανείς και τίποτα σ΄αυτό.

titi έγραψε:ότι γράφτηκε σίγουρα μας αγγίζει όλους με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και βλέποντας τα καταλαβαίνω γιατί όταν ανοίγω το Internet, μπαίνω πρώτα στο forum και σας διαβάζω (κι ας μην γράφω συχνά)...
Σε ότι γράφετε εσείς βλέπω τον εαυτό μου, τα άγχη μου, τις αγωνίες μου....
Αλλά (για να ξαναγυρίσω στο ερώτημα) δεν είμαστε η ΣκΠ.
Δεν είμαι και δεν είσαι η αρρώστια μου/σου, η πάθηση σου/μου, η αδυναμία σου/μου (όπως θες πες την).
Είναι μεν πάντα παρουσα, πάντα προσδιορίζει τα όρια μας, κατευθύνει τις επιλογες μας, περιορίζει τις αποφάσεις μας, αλλά δεν είμαι εγώ... Εγώ ήμουν και πιο πριν και θα είμαι (ίσως διαφορετική) και μετά. Πιο σοφή, πιο δυνατή, πιο αδύνατη σε άλλα πράγματα, πιο ανθρώπινη ( Κωνσταντίνα).
Μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι, μας πλήγωναν και πριν την ΣΚΠ, ευνόητο είναι οτι θα μας πληγώνουν και μετά... Γιατί είμαστε και εμείς άνθρωποι και τώρα πια πιο ευαίσθητοι (ίσως) και πιο υποψιασμένοι....
Αν μη τι άλλο το μόνο ωφέλιμο μάθημα της ΣΚΠ σε εμένα ήταν να μάθω λίγο καλύτερα τον αυτό μου και να τον αγαπήσω παραπάνω. Ένα μάθημα βεβαία που θα ήθελα να μου το διδάξουν αλλιώς, λίγο πιο εύκολα και χωρίς τόσες θυσίες...
που είστε εδώ!!!

ΦΟΒΕΡΟ ΠΟΣΤ.
Μ' εχει αγγίξει πραγματικά.
Νίκος