MSSociety.gr

sofia13 έγραψε:

billios έγραψε:Ωπα,ωπα,μισο...
Δηλαδη αυτος ο εντονος βηχας που εχω συνηθως το πρωι [και που δεν ειναι τσιγαροβηχας] με ταση για εμετο που καποιες φορες συμβαινει τελικα θες να μου πεις πως ειναι ζητημα της σκλυρυνσης? Αυτό, κάποιος φίλος από δω μου έδωσε επαρκείς πληροφορίες, οπότε θα τον αφήσω να τα εξηγήσει ο ίδιος εδώ, ή έστω, με ΠΜ...

Αυτη η εντυπωση πως καποιες φορες δεν ανοιγουν τα πνευμονια οσο πρεπει για να γεμισουν αερα ειναι και αυτο της σκλυρυνσης και εγω το χρεωνω σε κρισεις πανικου?
Δεν πήρα γι αυτό το εκομυσίλ, όπως ανέφερα στο πρωτο πόστ, αλλά μου έδωσε ο Δόκτωρ της μαμάς μου κάτι άλλο που δεν πήρα (εισπνεύσιμο και ΕΚ-πνεύσιμο, αυτό, όπως εκείνο των ασθματικών) επειδή με ...απειλούσε με πονοκεφάλους: Μήπως απλά κρύωσες ή έχεις άσθμα;
Τι ειναι αυτο το εκομυσιλ?

Βασίλη, αν κατάλαβα εμένα ρωτάς.
Το '' εκομυσίλ'' που λές , δεν ξέρω τι είναι. Κι' εγώ κρίσεις πανικού νόμιζα ότι περνάω.
Και το πρωί έχω πράγματι τάσεις μετού, χωρίς τσιγαρόβηχα. Και τρέχω κιόλας να βγάλω τα συκώτια μου , χωρίς νάχω πιεί ούτε νερό. Βασικά εγώ έβγαζα ότι υπήρχε, και φοβόμουν να φάω οτιδήποτε. Ζεστά όμως έπινα, (αποκλειστικά χαμομήλι, δηλαδή) διότι σε τέτοιες περιπτώσεις "ελοχεύει ο κίνδυνος της αφυδάτωσης..."

Μου κόβεται η ανάσα στα καλά καθούμενα και δε σηκώνω τηλέφωνα πολλές φορές, γιατί δεν μπορώ ν΄αναπνέυσω, όχι να μιλήσω κιόλας.....
Εμένα οι "κοντές αναπνοές" κράτησαν λίγες μέρες, ιδίως ανάσκελα στο κρεβάτι, δε μπορούσα να μείνω ξαπλωμένη ούτε με σφαίρες, πηρα κι αντιβίωση, όπως σας είπα. Πραγματικά, ούτε κι εγώ δε μπορούσα να απαντήσω στο τηλέφωνο, αλλά αυτό ήταν επειδή δεν έβγαινε η φωνή μου καθόλου... Ομολογω όμως ότι ΟΡΛά δε συμβουλεύτηκα...

Δεν μιλούσα τόσο καιρό γιατί νόμιζα ότι μόνο σ΄εμένα συμβαίνει.....
Ξέπνοη , τελείως για λίγο, να νομίζω ότι είναι το τέλος, τόση αγωνία.....
Και δεν είμαι σε κλασσική φαρμακευτική αγωγή.
Τι 'αλλο μας συμβαίνει και δεν το λέμε 'αραγε ούτε καν μεταξύ μας. ;
Εχεις δίκαιο, Σοφάκι, δεν τα λέμε όμως, διότι δεν τα συσχετίζουμε με οτιδήποτε...

Εγώ ανέφερα πρώτη το Εκομυσιλ, και μετά σοβαρή ανασκαφή της βαλίτσας μου, σας μεταφράζω, κουτσά-στραβά την οδηγία του: Πρόκειται για αναβράζοντα δισκία "ασετυλκυστεΐνης", το πουλάει η εταιρια Σαντόζ (στην οποία, ατυχώς, ΔΕΝ έχω μετοχές) και βοηθάει, ως μυκολυτικό, μαλακώνοντας τα πτύελα, ιδίως όταν, όπως τα δικά μου, βρίσκονται "ψηλα", στο ιγμόριο και το λαιμό, δηλαδή... Βοηθάει και όταν τέτοια βρίσκονται στούς πνεύμονες, αλλά καλά είναι, λέει, ν'αποφεύεται το τσιγάρο, διότι αυτό τα σκληραίνει το περιεχόμενο των κυψελίδων... Δεν ξέρω άν κυκλοφορεί στην Ελλάδα, ούτε και πως το λένε εδώ...