MSSociety.gr

προς το παρον λεω να κανω υπομονη οπως λεει ο ενδοκρινολογος μεχρι να ρυθμιστουν σωστα οι ορμονες και πρεπει να υποσχεθω στον εαυτο μου οτι δεν θα ξαναψαξω στο ιντερνετ για συμπτωματα.νομιζω οτι ειναι τοσο ψυχοφθορο που σε τρελαινει.ας ελπισουμε οτι φταιει ο θυροειδης.μπορει να ειναι τοσο δα αδενας αλλα τελικα ρυθμιζει τα παντα.τουλαχιστον γλιτωσα τον καρκινο του θυροειδη στο παρα πεντε.

Κώστας έγραψε:ΠΜ, μη ξεχάσεις τη δήλωσή σου.
Αν βρει ένα καλό γιατρό, θα πρέπει να γίνεις μαζί του φιλαράκι!

Φίλε Κώστα, θυμάσαι επιλεκτικά ε? χεχεχε

Είπα για καλό νευρολόγο προχθές, όχι οποιονδήποτε άλλο γιατρό.
Νευρολόγοι καλοί στη δουλειά τους δεν υπάρχουν, πράγμα που απέδειξαν πλέον.

Στη Μαριάννα πρότεινα να βρει καλό γιατρό, εννοώντας κάποιον που θα τη συμβουλέψει και που θα μπορεί να την κατευθύνει ως προς τις αναλύσεις ή εργαστηριακές εξετάσεις που ενδεχομένως μπορεί να χρειαστεί.

Εννοείται και για τη Μαριάννα, αν καταφέρει να βρει νευρολόγο που δε θα πιστεύει ό,τι πιστεύουν (για γνωστούς πάλι πλέον λόγους) οι συναδέλφοι του, τότε η πρόταση ισχύει.

Μαριάννα, για την εκτομή θυρεοειδούς μαζί με τα κατάλληλα φάρμακα, χρειάζονται περίπου 3-4 μήνες για να επανέλθει η κατάσταση σε φυσιολογικά επίπεδα.
Κάνε λίγη υπομονή και βλέπεις στην πορεία τι θα κάνεις.

Καλή συνέχεια

λεω να δωσω λιγο χρονο ακομα στον οργανισμο μου εφοσον ο ενδοκρινολογος τα θεωρει φυσιολογικα και ο νευρολογος αποκλειει το να ειναι κατι αλλο.εκεινο που με τρελαινει ειναι οτι ολοι το πρωτο πραγμα που εχουν να πουν ειναι οτι ειναι απο αγχος.ετσι μου ελεγαν και περυσι ολοι τουσ οταν τουσ ελεγα εχω δυσποια και τελικα μονη μου ανακαλυψα τον θυροειδη.ειδικα οταν λεσ οτι εισαι ανεργος ...αγχος.ετσι γινομαι και γω γιατρος.δεδομενου οτι εχω μονο μουδιασματα και τσιμπηματα και του οτι εχω προβλημα στον αυχενα ισως δικαιολογουνται.δε ξερω τι αλλο να πω.στα ματια την αποκολληση υαλοειδους την θεωρουν τυχαια.ειναι πολυ συχνο μου ειπαν και ο εγκεφαλος μου θα προσαρμοστει στο να βλεπει με τα μυγακια και αυτη την μεμβρανη.τι να πω???ο θεοσ βοηθος

MARIANNA έγραψε:λεω να δωσω λιγο χρονο ακομα στον οργανισμο μου εφοσον ο ενδοκρινολογος τα θεωρει φυσιολογικα και ο νευρολογος αποκλειει το να ειναι κατι αλλο.εκεινο που με τρελαινει ειναι οτι ολοι το πρωτο πραγμα που εχουν να πουν ειναι οτι ειναι απο αγχος.ετσι μου ελεγαν και περυσι ολοι τουσ οταν τουσ ελεγα εχω δυσποια και τελικα μονη μου ανακαλυψα τον θυροειδη.ειδικα οταν λεσ οτι εισαι ανεργος ...αγχος.ετσι γινομαι και γω γιατρος.δεδομενου οτι εχω μονο μουδιασματα και τσιμπηματα και του οτι εχω προβλημα στον αυχενα ισως δικαιολογουνται.δε ξερω τι αλλο να πω.στα ματια την αποκολληση υαλοειδους την θεωρουν τυχαια.ειναι πολυ συχνο μου ειπαν και ο εγκεφαλος μου θα προσαρμοστει στο να βλεπει με τα μυγακια και αυτη την μεμβρανη.τι να πω???ο θεοσ βοηθος

Καλημέρα σε όλους και σε εσένα Μαριάννα και να έχουμε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο (όσο μας αφήνουν βέβαια όλα αυτά που συμβαίνουν γενικά). Εγώ διαγνώστηκα το 2007 με ΣΚΠ, όμως από το 2006 που ένοιωθα μούδιασμα στην αριστερή μου πλευρά και φοβήθηκα μήπως είναι καρδιά, πήγα πρώτα καρδιολόγο, ο οποίος είπε ότι δεν είναι καρδιά, αλλά είναι από άγχος, στρες και κούραση και με έστειλε σε ορθοπεδικό να δει αν δεν έχει ίσως με τα κόκαλα του θώρακα. Ο ορθοπεδικός μετά από πλάκα που μου έδωσε μου είπε ότι δεν έχω τίποτα και είναι από άγχος, στρες και κούραση και μου έδωσε χάπια. Ένα χρόνο του έλεγα ότι δεν περνάει ο πόνος και μου συνέχιζε τα χάπια, μέχρι που μετά από ένα χρόνο ο πόνος έγινε ζώνη (δηλαδή και αριστερά και δεξιά) και αποφάσισε ο ορθοπεδικός να με στείλει στο νευρολόγο και μετά από τις μαγνητικές που μου έδωσε αναγκαστικά έμαθα τα σκληρά νέα. Θέλει λοιπόν κουράγιο και υπομονή μέχρι να βρεις τη λύση. Δυστυχώς εξαρτόμαστε από τους γιατρούς και πρέπει να παίρνουμε δυο τρείς συμβουλές παραπάνω και πάλι σίγουροι δεν είμαστε ποτέ.

να σας ρωτησω κατι?οταν εχετε μουδιασμα ειναι μονιμο?χειροτερευει με την κινηση?εμενα ειμαι τσιμπηματα αλλα τα νιωθω σε ολο το σωμα οχι συνεχεια .κυριως απο την αριστερη πλευρα και οταν ας πουμε απλωνω τα ρουχα τα νιωθω πιο εντονα.

εμενα τα μουδιασματα μου παντως δεν ειναι μονιμα...ξυπναω με μουδιασμενα τα 2 μεγαλα δαχτυλα του ποδιου και με το περπατημα φευγει συνηθως...και στην διαρκεια της μερας μουδιαζει μια το γονατο μια η γαμπα και μια μερα συνηθως στο ενα και την αλλη στο αλλο...αλλες μερες σταματαει το μουδιασμα και εχω ενα καψιμο μονονστην πατουσα κυριως το βραδυ...

α τελεια.καθε μερα δηλαδη ειναι και μια εκπληξη.

Τέτοιες εκπλήξεις ούτε η kinder δεν προσφέρει, είναι και δωρεάν

δεν αντεχω αλλο.το πρωι το σωμα μου ειναι βαρυ.οι αρθρωσεις μου πονανε.στο σπιτι ολοι με θεωρουν υπερβολικη.αφου πηγες σε νευρολογο και ειπε οτι εισαι οκ σταματα να ανησυχεις.αυτη ειναι η αντιμετωπιση.εγω ομως δεν νιωθω καλα.κατι δεν παει καλα και δε μπορει να ειναι απο το θυροειδη ολα αυτα.τοσοι ανθρωποι εχουν κανει θυροειδεκτομη και κανενας δεν ηταν ετσι.σκεφτομαι να παω σε ενα νοσοκομειο να μου κανουν ολες τις εξετασεις να τελειωνουμε.τι νομιζουν δηλαδη οτι εμενα μου αρεσει που ειμαι ετσι??μονο στη σκεψη παγωνω!!!!

MARIANNA έγραψε:σκεφτομαι να παω σε ενα νοσοκομειο να μου κανουν ολες τις εξετασεις να τελειωνουμε.

Πολύ σωστή σκέψη!