MSSociety.gr

Eipa na eimai eugenikh kale, den tha to ksanakanw...

άντε εντάξει...για σήμερα σε συγχωρώ

Lena kai ego mia apo ta idia, blepontas to parelthon paratiro oti anti na moydiazo mesa sto ploio logo zestis kai koyrasis moydiaza stin steria giati ypirxan anthropoi poy me stenaxoroysan ayto to katalaba tora bebaia giati tote den yksera oti eixa ms.
Gia emena h pathisi ayti einai 90% oksixologikos paragontas
Kai kati akoma epidi eimai kai ego kapos etsi opos esi ligo eyaisthitos xaraktiras thelo na soy po na mhn poli asxolise me to pos kai giati prospathise na ksexnas ayto poy exeis kai otan to thimase na les se liga xronia tha yparxoun farmaka tetia poy tha eimai kirile.
Na se kala kai na kaneis pragmata poy se gemizoyn, filia!!!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΑΝΟ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΙ ΚΑΙ ΕΥΑΛΩΤΟΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ. ΟΧΙ ΠΙΟ ΣΩΣΤΑ Θ ΕΚΦΡΑΣΤΩ ΕΜΕΙΣ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ.
ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ.

Λοιπόν παιδιά ,επειδή τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ κάποια μαθήματα ψυχολογίας,έχω μάθει πάρα πολλά ....
θα σας πω πολύ απλά ότι επιβάλεται,σε κάποια πράγματα που μας ενοχλούν και μας είναι δυσάρεστα ,να λέμε ΟΧΙ.
επίσης θα πρέπει να μάθουμε να βάζουμε ΟΡΙΑ στις σχέσεις μας με τους άλλους...τα όρια αυτά πρέπει να είναι σεβαστά και να μην αφήνουμε τους άλλους να τα ξεπεράσουν...θα πρέπει να τους δίνουμε να καταλάβουν με δυναμικό τρόπο μέχρι ΠΟΥ μπορούν να φτάσουν...
ακόμα μέσα από τα αρνητικά μιας σχέσης ή μιας κατάστασης ,θα πρέπει να μαθαίνουμε να παίρνουμε τα θετικά ,και αναλόγως να τα χρησιμοποιούμε προς όφελός μας.

τώρα θα μου πείτε και έπρεπε να κάνεις μαθήματα για να τα μάθεις αυτά?
ίσως όχι ,αλλά πολλές φορές μέσα στην καθημερινότητα ,δεν δίνουμε σημασία σε κάποια απλά πράγματα,όταν όμως ξέρεις κάποιες τεχνικές ,μπορείς να τα εφαρμόσεις καλύτερα..

Καλή ψυχολογία λοιπόν σε όλους και μην φοβάστε τίποτα!!!

Λένα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ !!!
Πέρασα και πολύ άσχημες περιόδους αλλά και εξαιρετικές περιόδους στη ζωή μου, ήμουνα απίστευτα κινητική και με απίστευτους ρυθμούς διαβίωσης (δουλειά, διασκέδαση, ταξίδια, ελάχιστος ύπνος). ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΥΝΕΧΩΣ!!!Αλλά ακόμα και στις εξαιρετικές περιόδους, το ΑΓΧΟΣ ήταν πάντα παρόν, γιατί έτρεχα να προλάβω να ζήσω μην τυχόν και συμβεί κάτι και χάσουμε την υγεία μας (εγώ και όσοι αγαπούσα) και πιστεύω ότι αυτό αθροίστηκε και μου στοίχισε πολύ ακριβά, γιατί -κατά τη γνώμη μου πάντα- από ένα σημείο και πέρα "το προκάλεσα".
Ετσι, δεν μπορώ να πω ότι μετά τη διάγνωση εξετίμησα αυτά που είχα. Τα εκτιμούσα βαθύτατα ανέκαθεν. Το άγχος μου ήταν μην τα χάσω.
Οσο για την περίοδο από τη διάγνωση και μετά, αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι αναγκάστηκα να κάτσω (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και να αλλάξω προς όφελος μιας ωριμότητας και μιας ψυχικής ισορροπίας (που ακόμα βέβαια την προσπαθώ), αλλά που είμαι πια στο σωστό δρόμο για την προσεγγίσω (με όποια ωφέλη και απώλειες έχει ένα τέτοιο "εγχείρημα").
ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΤΙΜΗΜΑ.
Παρ'όλα αυτά, δυστυχώς ό,τι έγινε έγινε, ας δούμε από δω και πέρα πώς μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο ποιοτική, "χαϊδολογώντας" και λίγο αυτόν τον "έρμο" τον εαυτό μας (τον οποίο σίγουρα όλοι μας -λίγο ως πολύ, με υπαιτιότητα δική μας ή και άλλων- έχουμε κακομεταχειριστεί).

Λένα δυστυχώς δεν υπάρχουν κανόνες για την MS, ναι χτυπάει κ μικρότερες ηλικίες! Στο Παπανικολάου είχα δει διάγνωση MS μέχρι κ σε κοριτσάκι 13,5 χρονών!! Μπορεί να μην είναι κ τόσο συχνο, κι όμως 3 βδομάδες έκανα μόνο εκεί στο 6ο έτος κ το είδα! Εξυπακούεται ότι επηρεάζει εντελώς διαφορετικά τη ζωή σου αν ξεκινήσει σε μικρή ηλικία!!΄Οσο για τη Νευρολογία, ομολογουμένως στροφάρω αρκετά, μου αρέσει περισσότερο η παιδονευρολογία που όμως προαπαιτεί να τελειώσω παιδιατρική πρώτα που είναι πολλή ..τρεχάλα σαν ειδικότητα,οπότε μάλλον θα ακολουθήσω κάτι πιο ξεκούραστο.Καλή δύναμη σε όλους!

μία από τα ιδια με την Μιμίκα! βέβαια σε άσχημες συνθήκες! μπορώ να πω ότι έχω περάσει πολλές στρεσογόνες καταστάσεις και άγχος φοβερό, υποχρεώσεις ατελείωτες και πολλές δουλειές!
και εγώ αυτο που σκέφτηκα είναι ότι εγώ το προκάλεσα και το είπα στο γιατρό μου, μου ειπε κατηγορηματικά όχι! ίσως τα οφέλη απο την απάντηση του να ήταν περισσότερα από το αρνητικά.. εγώ τον πίστεψα και δεν το πολυψάχνω.
Μου είπε όμως ότι η έκβαση της ασθένειας μου απο εδώ και πέρα έχει να κάνει με την ψυχολογία και το άγχος.. οπότε θέλει προσοχή!! και σεβασμό στην σκπ..
Επίσης ότι μία κατάσταση ή να το πω καλύτερα μία σωματική αντίδραση π.χ μουδιάσματα ή τσιμπιματα ή.... δεν μπορούμε εύκολα και σίγουρα να ξεχωρίσουμε αν την προκαλούμε εμείς με τις αντιδράσεις μας ή η ασθένεια..
αυτά τα ολίγα.... και
ΚΑΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ... και οχι μιζέρια !!!

Καλησπέρα Λένα,
και εγώ το έπαθα από τη Δευτέρα Γυμνασίου μετά από πολύ άγχος και πολύ κακή ψυχολογία. Τότε ξεκίνησε και είχα μάλιστα τις πιο σοβαρές ώσεις. Μουδιάσματα, παραλησίες και μείωση της όρασης. Μετά όμως που άλλαξα σχολείο και η ζωή μου άλλαξε, και ψυχολογικά άλλαξα, ένιωθα καλύτερα. Μετά από 19 χρόνια δεν είχα μέχρι στιγμής τέτοια ώση που είχα τότε και εύχομαι να μην έχω. Όπως έχω πει και παλιότερα στο φόρουμ, οι γιατρόι μετά από τόσα χρόνια έβγαλαν το συμπέρασμα ότι έχω μία καλοήθη ΣΚΠ. Βέβαια έχω κατά καιρούς μουδιάσματα, όταν κουράζομαι ή περπατάω στη ζέστη κτλ. Κατά τα άλλα και εγώ πιστεύω ότι η κακή ψυχολογία είναι ένα από τα αίτια της ΣΚΠ.

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι εδώ και 19 χρόνια που ζούσα με αυτό δεν είχα ιδέα ότι είχα ΣΚΠ. Ίσως και για αυτό να είμαι ακόμα έτσι. Μόλις φέτος το έμαθα και έμαθα επίσης τι είναι ΣΚΠ. Καλύτερα τελικά να μην το ήξερα. Αυτό μου είπε και ο γιατρός μου.