Εύα έγραψε:FANTOMAS έγραψε:μακάρι να είχες άδικο, εγώ γιατί νομίζεις ότι το ''παίρνω'' και το έχω στο συρτάρι και κάθεται ????
Παίρνεις, λοιπόν, ένα χάπι-φάντασμα που θα σε κάνει φανταστικά καλά, στο αφάνταστο μπάχαλο που ζούμε για κοινωνία... Νομίζω ότι αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί διάλεξες το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείς. 
Υ.Γ. Εάν δεν σεβόμουν τα φυτά, θα σού πρότεινα να το ρίξεις σε καμιά γλάστρα, να δούμε αντιδράσεις από το... άνθος!
Ε.
Τί ακριβώς να "ξαναδιαβάσω", Σούλα; Το σχόλιό μου στα αναφερόμενα από το Φαντομά ήταν αλληγορικό και πικρά χιουμοριστικό, ταυτόχρονα. Μάλλον αυτό δεν επικοινωνήθηκε καλά. Εξηγώ:
Φαντομάς: "το 'παίρνω' και το έχω στο συρτάρι και κάθεται".
Εύα: "Παίρνεις, λοιπόν, ένα χάπι-φάντασμα..."
Εξήγηση: Χάπια-Φαντάσματα ΔΕΝ υπάρχουν. Εννοώ ότι - στην κυριολεξία - δεν παίρνει (δεν βάζει στον οργανισμό του) ΚΑΝΕΝΑ χάπι. Έχει απλά το κουτί στο συρτάρι του. Τώρα το γιατί μπήκε στη διαδικασία να προμηθευτεί το χάπι ενώ δεν το καταναλώνει, είναι άλλη ιστορία, πέρα από τα όρια αυτού του post.
Εύα: "...που θα σε κάνει φανταστικά καλά..."
Εξήγηση: "φανταστικά", με διπλή ερμηνεία (α) "κατά φαντασίαν": Μόνο "κατά φαντασίαν" μπορεί να τον κάνει καλά ένα χάπι που ΔΕΝ παίρνει. (β) "πάρα πολύ καλά": Εδώ κάνω πικρό χιούμορ, και ο Φαντομάς και εγώ πιστεύουμε ότι το συγκεκριμένο χάπι ΔΕΝ θα μάς κάνει καλά, εξ ου και ο Φαντομάς δεν το καταναλώνει. Η λέξη "φανταστικά" έχει διπλή έννοια και με την αλληγορία αυτή παίζω.
Εύα: "...στο αφάνταστο μπάχαλο που ζούμε για κοινωνία..."
Εξήγηση: "αφάνταστο" = "που δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε": πολλοί άνθρωποι, μαζί κι εγώ, 10 χρόνια πριν δεν φανταζόμασταν ότι η ελληνική κοινωνία θα κατέληγε τόσο χάλια όσο είναι σήμερα.
Εγώ αυτά κατάλαβα από τα γραφόμενα του Φαντομά και τα παραπάνω εννοούσα στην απάντησή μου. Αν κάτι απ' αυτά δεν είναι όπως το κατάλαβα, παρακαλώ εξηγήστε τό μου.
Εύα
Υ.Γ. Τα μήλα και εγώ έχουμε πολυποίκιλη σχέση 10ετιών. Τα τελευταία χρόνια το μήλο είναι από τα σύμβολά μου: το κόκκινο, όμως, ποτέ το μπλε.
πόσο δίκαιο έχει και ο ασθενής,μακάρι να βοηθάει και να βοηθήσει όλους μας 
και αυτη η ιστορια με το μηλο πολύ μου αρεσε...αλλα δεν μπορεσα να την διαβασω ολόκληρη 
Kate! Αφού έγινε κατανοητό το μήνυμά μου, χαίρομαι πολύ-πολύ. 
Από καιρού εις καιρόν ξεφυσάει κι έναν αναστεναγό και ανοίγει το ένα μάτι, να σιγουρευτεί ότι είμαι πάντα στο γραφείο. Δεν θα τον άλλαζα με τίποτε στον κόσμο.
μου!