MSSociety.gr

.

Οπως ειπα ο αντρας μου διαγνωστηκε το 2004 απο'κει και επειτα εχει μια συνεχης αλλα αργη επιδεινωση Δεν εχει αυτα που ακουω απο αλλους ''σημερα ειμαι στο κρεβατι δεν μπορω να παρω τα ποδια μου και αυριο περπαταω ποσα μετρα εξαρσεις και υφεσειςδλδ'' Σαν ανθρωπος ειναι αγχωδης,νευρικος Οταν εκανε την ιντερφερονη αρρωσταινε καθως την σταματησε δεν αρρωστησε ξανα Μονο οταν ειναι στα πολυ κατω του, οταν τον πιανει κατι σαν καταθλιψη με δυσκολια σηκωνονται τα ποδια δεν θελει ουτε βημα να κανει και οταν τον περναει αυτο τοτε ειναι οπως ηταν

chryssa έγραψε:για μενα η στεναχωρια ειναι το 1ο αλλα στην εποχη μας ποιος δεν ειναι αγχωμενος ;;

Εγώ. Η κινητή αναισθησία

Δεν έχω ιδέα πώς είναι το άγχος. Ποτέ δε το ένιωσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι έχουν, μιας και όλοι ξέρουν ότι μόνο κακό κάνει, εντούτοις δεν προσπαθούν να το ξεφορτωθούν.

Προσωπικά πέρασα 2 τεράστιες στεναχώριες και οι 2 είναι πολύ μακριά από κάποια ώση.

Η πρώτη πριν από χρόνια όταν έχασα τη γιαγιά και τον παππού σε 3 μέρες.
Η δεύτερη, πριν από λίγες μέρες, που ήρθε η δουλειά των ονείρων μου και δε μπόρεσα να πάω.

Την ωσάρα που την καράνιωσα έγινε τον Μάιο.

Πριν και μετά τίποτα απολύτως.

Μάλλον όλα σχετικά είναι τελικά...

γεια σας...μετα απο πολυ καιρο γραφω και εγω αν και δεν εχω σταματησει να σας διαβαζω....
οποτε παθαινω κατι..εστω και ενα μουδιασμα παντα ειναι μετα απο νευρα,στεναχωρια...αλλα αυτα ειναι μες τη ζωη δεν μπορεις να τα γλιτωσεις.

Paris Michaelides έγραψε:
Εγώ. Η κινητή αναισθησία

Δεν έχω ιδέα πώς είναι το άγχος. Ποτέ δε το ένιωσα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όλοι έχουν, μιας και όλοι ξέρουν ότι μόνο κακό κάνει, εντούτοις δεν προσπαθούν να το ξεφορτωθούν.

πες μας βρε Πάρη πως το κάνεις??????!!!!!!!!!!
θέλω κι εγώ!!!!!!!!!!!!!

Mακάριοι αυτοί που δεν αγχώνονται..............Εγώ είμαι στην τσίτα από το πρωί μέχρι το ...............
άλλο πρωί.
Ότι,τώρα, μου συνέβηκε μετά από στρεσάρισμα μου συνέβηκε.

Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέστης και υγρασίας.

maraki12 έγραψε:Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέσkjkτης και υγρασίας.

καλησπερες ..........
παντως εμενα που πεθανε ο πατερας μου πριν 3 μηνες ο γιατρος μου ειπε οτι η στεναχωρια δε κανει υποτροπες. Το αγχος βεβαια εινα καταλυτικος καταστρεφικος παραγοντας και φοβαμαι εμενα τουλαχιστον θα με νικησει

Κατά τη δική μου άποψη κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά και ο οργανισμός κάθε ανθρώπου αντιδρά με άλλο τρόπο.

Σε μένα η στενοχώρια παίζει ρόλο, το άγχος παίζει ρολάρα και ο πυρετός παίζει το δικό του (δεν σας λέω τι). Η ζέστη παίζει πάντα ρόλο. Όπως ξέρω άλλωστε, παλαιότερα ο τρόπος με τον οποίο γινόταν η διάγνωση της ΣΚΠ ήταν το ζεστό μπάνιο. Έβαζαν τον ασθενή μέσα και έριχναν ζεστό νερό. Αν τα συμπτώματα επιδεινώνονταν ήταν σκληρυντικός.

Η στενοχώρια σε συνδυασμό με το άγχος με τελειώνει. Κι αυτό συμβαίνει συχνά τα τελευταία 2 χρόνια γμτ...

staxti έγραψε:

maraki12 έγραψε:Παρατεταμένο άγχος σε μικρή χρονική περίοδο.
Λοχεία(θα τα καταφέρω?), προθεσμία σε ένα εργασιακό θέμα(τι ηλίθια που είμαι ώρες ώρες), μια "μεγάλη" σπιτική υποχρέωση(ακόμα πιο ηλίθια) και φυσικά η φετινή σούπα ζέσkjkτης και υγρασίας.

καλησπερες ..........
παντως εμενα που πεθανε ο πατερας μου πριν 3 μηνες ο γιατρος μου ειπε οτι η στεναχωρια δε κανει υποτροπες. Το αγχος βεβαια εινα καταλυτικος καταστρεφικος παραγοντας και φοβαμαι εμενα τουλαχιστον θα με νικησει

Το άγχος το ρώτησες αν φοβάται εσένα??
Πες μας λίγα πράγματα για εσένα ashes

PS. καλώς ήρθες στο forum