• Γιατί τα αρνητικά συναισθήματα μας καταστρέφουν

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #75839  από LL--MM
 Δευ Ιούλ 30, 2012 12:53 am
Λυπάμαι, βρε παιδιά, δε θέλω να στενοχωρώ κανέναν, αλλά, όπως και να το κάνουμε, τα πράγματα είναι κάααπως πιο μπερδεμένα: Εγώ θαυμάζω απεριόριστα ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ, που δουλεύει για "όλους μας" στην Αγγλία, και το στο οποίο έκοψε ο "φιλοαναπηρικός" Κάμερον το επίδομα κίνησης, βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο θα "έτριζαν τα κόκκαλα" του πεθαμένου παιδιού με τέτοια πράματα...
http://www.guardian.co.uk/uk/video/2011 ... NETTXT3486
Εγώ σ'αυτό το κορίτσι θα υποκλινόμουν, επιτρέπετε;

Λίγο πριν τις (εδώ) εκλογές, πήγα σε κάποια συγκέντρωση, διότι συνάδελφος μου θα μιλούσε. Όταν εξήγησα το λόγο της παρουσίας μου σε κάποια παρούσα σε άμεση σχέση με τον ομιλητή, με... συνεχάρη(!!!) για την αρρώστια μου. :scared-eek: Και όχι, δεν της πέταξα τίποτα στο κεφάλι... Ρε συ μ.... ήθελα να πάθω σκπ; της είπα όμως ότι "κι εκείνη θα ήταν εξ ίσου αξιοθαύμαστη, άν είχε την αρρώστια μας, αλλά ούτε αυτή θα ήθελε να την έχει, Πως τολμάω να προσπαθώ ακόμα να παλεύω για ν'αλλάξει η ζωή μου το λιγότερο δυνατό;

Μερικοί μας λένε (καλοπροαίρετα, ασφαλώς) ότι το ξεπέρασαν. Εντάξει, αν το κατάφεραν, μπράβο τους, :clap: αλλά ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ, ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ, ότι ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

Αλλους τους "προσέφερε" η σκπ, λένε. Δε μου συνέβη τίποτα τέτοιο. Ή θα θεωρηθεί γρίνια επειδή άλλοι, με κατά πολύ βαρύτερες αναπηρίες το παίζουν "τι ωραία τι καλά"; Ας δουμε πρώτα τις αρνητικές καταστάσεις, και μόλις τις λύσουμε, θα υπάρξει χώρος και για συναισθήματα: Αυτά της ανακούφισης.

Τα αποτελέσματα είναι τα παρακάτω: Το αγγλικό δημόσιο έδωσε εντολή σε ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρία να ψάξει τους ψευτο-αναπήρους για να τους κοπούν τα επιδόματα: όπως βλέπετε, δεν είμαστε οι μόνοι... Ποσο δίκαιη να είναι η εταιρία αυτή όταν παίρνει ποσοστά απο αυτά που θα "γλιτώσει" στο δημόσιο;
Και πόσες φορές οι γιατροί του ΚΕΠΑ έκαναν επίσχεση εργασίας επειδή παρέμεναν απλήρωτοι; Να είμαστε ευτυχεις επειδή δεν ειμαστε σαν στην Αγγλία; Πόσο μακριά απ'αυτή την κατάσταση είμαστε;
http://www.guardian.co.uk/commentisfree ... NETTXT3486
Τ'αρνητικά συναισθήματα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα σε ένα αρνητικό γεγονός. Αν ξεχάσουμε το γεγονός αυτό, είναι σά να πετάμε τη βρωμια κάτω από το χαλί για να μην τη βλέπουμε. Κάποτε το χαλί θα σαπίσει. Δε μπορούμε να τα καθαρίσουμε βέβαια όλα, αλλά τουλάχιστον, ας γλιτώσουμε το χαλί... :chores-mop:

Κι άς ξέρουμε τι πολεμάμε: Τον καινούριο ΕΠΠΠΑ, τις εφαρμογές του, κλπ, κλπ, κλπ, που έλεγε και ο Γιουλ Μπρύνερ υποδυόμενος το βασιλιά του Σιαμ...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #75848  από Κωνσταντίνα
 Δευ Ιούλ 30, 2012 12:52 pm
LL--MM έγραψε:Λυπάμαι, βρε παιδιά, δε θέλω να στενοχωρώ κανέναν, αλλά, όπως και να το κάνουμε, τα πράγματα είναι κάααπως πιο μπερδεμένα: Εγώ θαυμάζω απεριόριστα ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ, που δουλεύει για "όλους μας" στην Αγγλία, και το στο οποίο έκοψε ο "φιλοαναπηρικός" Κάμερον το επίδομα κίνησης, βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο θα "έτριζαν τα κόκκαλα" του πεθαμένου παιδιού με τέτοια πράματα...
http://www.guardian.co.uk/uk/video/2011 ... NETTXT3486
Εγώ σ'αυτό το κορίτσι θα υποκλινόμουν, επιτρέπετε;

Κι εγώ μαζί σου LL--MM.

Λίγο πριν τις (εδώ) εκλογές, πήγα σε κάποια συγκέντρωση, διότι συνάδελφος μου θα μιλούσε. Όταν εξήγησα το λόγο της παρουσίας μου σε κάποια παρούσα σε άμεση σχέση με τον ομιλητή, με... συνεχάρη(!!!) για την αρρώστια μου. :scared-eek: Και όχι, δεν της πέταξα τίποτα στο κεφάλι... Ρε συ μ.... ήθελα να πάθω σκπ; της είπα όμως ότι "κι εκείνη θα ήταν εξ ίσου αξιοθαύμαστη, άν είχε την αρρώστια μας, αλλά ούτε αυτή θα ήθελε να την έχει, Πως τολμάω να προσπαθώ ακόμα να παλεύω για ν'αλλάξει η ζωή μου το λιγότερο δυνατό;

Τη στιγμή που μας συγχαίρουν, αυτόματα χαίρονται που δεν είναι στη θέση μας.Ανθρώπινο.

Μερικοί μας λένε (καλοπροαίρετα, ασφαλώς) ότι το ξεπέρασαν. Εντάξει, αν το κατάφεραν, μπράβο τους, :clap: αλλά ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ, ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ, ότι ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ;

Μεγάλο ψέμα-αυταπάτη, το "κουραδόκαστρο" δεν κατακτιέται, μόνο διαπραγματεύεται αενάως.

Αλλους τους "προσέφερε" η σκπ, λένε. Δε μου συνέβη τίποτα τέτοιο. Ή θα θεωρηθεί γρίνια επειδή άλλοι, με κατά πολύ βαρύτερες αναπηρίες το παίζουν "τι ωραία τι καλά"; Ας δουμε πρώτα τις αρνητικές καταστάσεις, και μόλις τις λύσουμε, θα υπάρξει χώρος και για συναισθήματα: Αυτά της ανακούφισης.

Το να βρίσκει ο καθένας μας στρατηγικές και τρόπους να αναγνωρίζει το δυνατό του κομμάτι, θεωρείς ότι είναι παιχνίδι;;;;

Τα αποτελέσματα είναι τα παρακάτω: Το αγγλικό δημόσιο έδωσε εντολή σε ΙΔΙΩΤΙΚΗ εταιρία να ψάξει τους ψευτο-αναπήρους για να τους κοπούν τα επιδόματα: όπως βλέπετε, δεν είμαστε οι μόνοι... Ποσο δίκαιη να είναι η εταιρία αυτή όταν παίρνει ποσοστά απο αυτά που θα "γλιτώσει" στο δημόσιο; ;

Ύποπτη.

Και πόσες φορές οι γιατροί του ΚΕΠΑ έκαναν επίσχεση εργασίας επειδή παρέμεναν απλήρωτοι; Να είμαστε ευτυχεις επειδή δεν ειμαστε σαν στην Αγγλία; Πόσο μακριά απ'αυτή την κατάσταση είμαστε;

Ο εχθρός είναι εντός των πυλών ήδη.

http://www.guardian.co.uk/commentisfree ... NETTXT3486
Τ'αρνητικά συναισθήματα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα σε ένα αρνητικό γεγονός. Αν ξεχάσουμε το γεγονός αυτό, είναι σά να πετάμε τη βρωμια κάτω από το χαλί για να μην τη βλέπουμε. Κάποτε το χαλί θα σαπίσει. Δε μπορούμε να τα καθαρίσουμε βέβαια όλα, αλλά τουλάχιστον, ας γλιτώσουμε το χαλί... :chores-mop:

Ένα αρνητικό γεγονός το βιώνουμε ο καθένας μας με το δικό του μοναδικό τρόπο.Άρα και τα συναισθήματα ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.Η αντιμετώπιση επίσης.Η σκπ δεν ξεχνιέται όσο κι αν κάνεις τα στραβά μάτια.Σε εκπαιδεύει να ζεις μαζί της.

Κι άς ξέρουμε τι πολεμάμε: Τον καινούριο ΕΠΠΠΑ, τις εφαρμογές του, κλπ, κλπ, κλπ, που έλεγε και ο Γιουλ Μπρύνερ υποδυόμενος το βασιλιά του Σιαμ...

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #75859  από LL--MM
 Δευ Ιούλ 30, 2012 8:49 pm
Κωνσταντίνα έγραψε:
LL--MM έγραψε:Κι εγώ μαζί σου LL--MM. :text-thankyouyellow: :bow-yellow: Λυπάμαι, στο κλιπ είναι που ΔΕΝ βγάζω καπέλο :|

Τη στιγμή που μας συγχαίρουν, αυτόματα χαίρονται που δεν είναι στη θέση μας. Ανθρώπινο.
Σωστά, ΑΥΤΟΙ. Οπότε, τι προς ημάς;;; :roll: Σαδιστικό δεν είναι; :x

Μεγάλο ψέμα-αυταπάτη, το "κουραδόκαστρο" δεν κατακτιέται, μόνο διαπραγματεύεται αενάως.
Ηράκλειος άθλος είναι, και χρειαζόμαστε και Πηνειό και Αλφειό για να παρασύρουμε την κόπρο του ΚΕΠΑ και δε μας φτάνουν...

Το να βρίσκει ο καθένας μας στρατηγικές και τρόπους να αναγνωρίζει το δυνατό του κομμάτι, θεωρείς ότι είναι παιχνίδι;;;;
OXI. Για μας είναι άθλος, για την εταιρία, κέρδος σε τυχερό παιχνίδι με κάλπικα ζάρια.
Μα δεν είναι οι στρατηγηκές το πρόβλημα, αφού έφεραν αποτέλεσμα έστω και μια φορά, καλώς καμωμένες. To θέμα εδώ όμως, είναι η μη επαναληψιμότητα σε όλους, και, ακόμα χειρότερα, το γεγονός ότι αυτή ακριβώς η μη επαναληψιμότητα, καταλογίζεται στους υπόλοιπους ώς έγκλημα, ή τουλάχιστον ώς κακόπιστη ανεπάρκεια... Ποσο δίκαιη είναι μια εταιρία όταν παρει ποσοστά απ΄όσα "γλιτώσει" στο δημόσιο;
Οι υπόλοιποι κυμαινόμαστε μεταξύ της άρνησης, της γρίνιας και της ...αυτοκτονίας (όπως βλέπουμε και στα δύο κλίπ: Η εταιρια ενήγαγε τον πάροχο, αντί τα μέλη του φόρουμ, καληώρα σαν το δικό μας και έτσι δε φαίνεται πια ώς αίτιος του θανάτου των θυμάτων της.) Σκεφτείτε ΚΑΙ αυτούς: Ανθρωποι δεν ήταν; :confusion-helpsos:

Tώρα τα ...ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ είναι αυτά που τους κατέστρεψαν, ή η εταιρία που τους έσπρωξε στην αυτοκτονία; :evil: :evil: :evil: ΘΕΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ, να μην τίθεται και θέμα επιδομάτων; ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!


Ύποπτη. :banana-tux: :banana-tux: :banana-tux:
Ασφαλώς, μα αυτό δε φτάνει. Πρέπει να αποδεικνύεται η κάθε ΚΑΘΕ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗ ώς παράνομη... Ποιός ανάπηρος έχει το κουράγιο και την οικονομική δυνατότητα για τέτοιους αγώνες; Ποιός δικηγόρος θ'αναλάβει στην Αγγλία να υπερασπίσει την υπόθεση για να πάρει, έναντι, το 1/3 του πρό της δίκης επιδόματος; (Τόσα τρώνε στην Αμερική)

Ο εχθρός είναι εντός των πυλών ήδη. :confusion-shrug: :confusion-shrug: :confusion-shrug: Πως πολεμιέται αυτός στο καθεμέρα;

Ένα αρνητικό γεγονός το βιώνουμε ο καθένας μας με το δικό του μοναδικό τρόπο. Άρα και τα συναισθήματα ποικίλλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Η αντιμετώπιση επίσης. Η σκπ δεν ξεχνιέται όσο κι αν κάνεις τα στραβά μάτια. Σε εκπαιδεύει να ζεις μαζί της.
:clap: Ακριβώς! Όπως λές, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ο τρόπος, αφού είναι ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ.
Και ούτε το κράτος, ούτε οι όποιες Χλόες viewtopic.php?f=10&t=3144 κάνουν τα στραβά μάτια: γιατί λοιπόν εμείς; Λες να είναι σύμπτωμα της ...οπτικής νευρίτιδας; :confusion-scratchheadblue:
Αυτο που έχουμε κοινό, δεν είναι τα συναισθήματα, ΜΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ και τις φριχτές του επιπτώσεις. Γιατί ΣΥΜΜΑΧΟΥΜΕ με τον εχθρό που προφασίζεται (ταμπουρώνεται) πίσω από τα προσωπικά μας συναισθήματα, για να αρνηθεί δικαιώματα σ'αυτούς που τα έχουν την περισσότερη ανάγκη;;; :roll: :roll: :roll:

Κι άς ξέρουμε τι πολεμάμε: Τον καινούριο ΕΠΠΠΑ, τις εφαρμογές του, κλπ, κλπ, κλπ, που έλεγε και ο Γιουλ Μπρύνερ υποδυόμενος το βασιλιά του Σιαμ...


Εχεις δίκαιο Κωνσταντίνα μου, συμφωνούμε σε πολλά, στην αντιμετώπιση διαφοροποιούμαστε κάπως... :sad-pacing: :greetings-waveyellow:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #76688  από Maraki28
 Τρί Αύγ 28, 2012 1:34 am
Τ'αρνητικά συναισθήματα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα σε ένα αρνητικό γεγονός. Αν ξεχάσουμε το γεγονός αυτό, είναι σά να πετάμε τη βρωμια κάτω από το χαλί για να μην τη βλέπουμε. Κάποτε το χαλί θα σαπίσει. Δε μπορούμε να τα καθαρίσουμε βέβαια όλα, αλλά τουλάχιστον, ας γλιτώσουμε το χαλί... :chores-mop:


Φαντάσου μια μαμά με το παιδάκι της στην κουζίνα όπου το παιδάκι τρώει μια φέτα ψωμί και ξαφνικά πέφτει κάτω ένα ψίχουλο. Δύο πιθανοί τρόποι αντίδρασης:
Τρόπος Νο 1: αφού η μαμά αρχίζει να ουρλιάζει σαν υστερική και να χτυπιέται που έπεσε κάτω το ψιχουλάκι παίρνει τη χλωρίνη και γλύφει κυριολεκτικά όλο το σπίτι.
Τρόπος Νο 2: σκύβει παίρνει το ψιχουλάκι απο κάτω, το πετάει και συνεχίζει να κάνει ότι και πριν.


Τα συμπεράσματα δικά σας............
 #76818  από LL--MM
 Τετ Αύγ 29, 2012 11:04 pm
Φυσικά, ακόμα και να ισχύει αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις, εξαρτάται από τι ακριβώς χαρακτηρίζεται "ψίχουλα": Ότι δυσάρεστο επηρρεάζει κάποιον περισσότερο από άλλους, η κοινωνία που ζουμε είναι γενικά αποδεκτό να το χαρακτηρήσει "ψίχουλο", απλούστατα για να μη χαλάει τη ζαχαρένια της. Το γνωστό "μη μου τους κύκλους τάραττε", έχει γίνει η μόνη ουσιαστική έκφραση αλληλεγγύης... :hand: :twisted:

Τρόπος Νο 3: Θα μπορούσε βέβαια η μαμά να εξηγήσει στο παιδάκι γιατί είναι χρήσιμο να μαζεύει τα "ψιχουλάκια" που του πέφτουν μόνο του, να τα πετάει στο νεροχύτη και να του'χε δώσει πιάτο από πριν, ώστε να μη γεμίσει την κουζίνα στο ψίχουλο μεχρι να φάει το ψωμί αυτό, αλλά φαίνεται πολυ διχασμένη από το..."χάσμα" μεταξύ των τρόπων 1 και 2...

Συμπέρασμα: Το γλείψιμο είναι κοινό χαρακτηριστικό όσων αρνούνται να ταράξουν τους κύκλους τους... :evil: :evil: :evil:

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
 #76823  από Κώστας
 Πέμ Αύγ 30, 2012 8:29 am
Ψηφίζω υπέρ του τρόπου 3!
 #76839  από Maraki28
 Πέμ Αύγ 30, 2012 4:25 pm
Ναι μόνο που ψίχουλα πέφτουν κάτω ακόμα κι αν βάλουμε πιάτο. Και μετά κάθεσαι και τα κοιτάς και λες μα πως μου έπεσαν αφού είχα το πιατάκι μου και πρόσεχα? Κι εμείς μια χαρά ήμασταν πριν μας βρει η σκλύρηνση το θέμα είναι πως την αντιμετωπίζει ο καθένας μας...............
 #76841  από LL--MM
 Πέμ Αύγ 30, 2012 4:48 pm
O καθένας θ'αντιμετωπίσει τη σκλήρυνσή ΤΟΥ ανάλογα
α) με τη συμπτωματολογία της (δεν είναι ίσια κι όμοια τα προβλήματα αστάθειας, συχνοουρίας και καθετηριασμού, μέχρι καί καθήλωσης στο αμαξίδιο κλπ) από τη μία και

β) τις αντιδράσεις των άλλων στις δυσκολίες αυτές ή και σε μικρότερες αλλά εξ ίσου παρούσες ή ακόμα και... μέλλουσες: Τη Χλόη τη θυμάστε;

Και ας μην ξεχνάμε και τα ΚΕΠΑ, που δεν εφαρμόζουν ΚΑΝ το νόμο...

Το να ταυτίζεται η σκπ με ψίχουλο, σε οποιοδήποτε στάδιό της, με σοκάρει.

Η γιαγιά η Κασσάνδρα
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος LL--MM την Παρ Αύγ 31, 2012 12:07 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.