• ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ?

  • Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
Η ψυχική και πνευματική διάσταση της πολλαπλής σκλήρυνσης. Ίαση του σώματος μέσο της Ψυχής.
 #60137  από elpida
 Κυρ Σεπ 18, 2011 1:15 pm
ΠΑΝΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ. ΠΕΡΑΣΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, ΓΙΑΤΡΟΥΣ, ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ.
ΤΟΤΕ ΕΙΧΑ ΠΕΙ, ΟΤΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΩ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΛΩΝΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ.

ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΠΑΛΕΥΩ ΠΑΛΙ ΜΕ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ...

ΑΡΑΓΕ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΧΑΖΗ Ή ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ?
 #60138  από Γιάννης
 Κυρ Σεπ 18, 2011 1:53 pm
Έτσι είναι η πόρνη η ζωή και η ελλαδίτσα είναι χειρότερη. Καλό κουράγιο σε όλους μας.
 #60139  από Στάθης
 Κυρ Σεπ 18, 2011 4:01 pm
Γεια σου Ελπίδα.

Είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσεις με άλλους ανθρώπους πάνω στο θέμα της ζωής. Και αυτό γιατί ο καθένας μας, χτίζει τον δίκο του κόσμο με τα δικά του πιστεύω, γνώσεις, προβλήματα, χαρές και εμπειρίες.

Είναι επίσης πιθανό, το ενδεχόμενο ένα πρόβλημα σαν την σκλήρυνση, την ίδια ασθένεια δηλαδή που βιώνουμε όλη μας (σχεδόν) εδώ μέσα, να έχει τόσο διαφορετικό αντίκτυπο στο σωματικό και στο πνευματικό κομμάτι της ζωής μας.

Παραταύτα, μπορώ να σου εκμυστηρευτώ από την δικιά μου "σκοπιά" ζωής, ότι "η ζωή ΔΕΝ είναι έτσι". Όχι μόνο η ζωή δεν είναι έτσι, αλλά ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό πως η ζωή θα μπορούσε να είναι έτσι. Κάθε πρόβλημά δείχνει ένα καινούργιο δρόμο. Κανένας δεν μίλησε για έυκολο δρόμο. Πιστεύω με περίσσεια υπομονή και αισιοδοξία μπορεί κάποιος να δημιουργήσει την ευκαιρία της μεγάλης "υπέρβασης" των προβλημάτων του. Εκεί έχω σταθεί.

Η Ζωή δεν είναι έτσι γιατί η ίδια δεν έχει τέτοιο χρώμα. Εκτός από το σκοτάδι εμπεριέχει και το φως. Σε πιο θα βυθιστούμε είναι δικιά μας επιλογή άσχετα το τι μας συμβάινει.



ΥΓ. Μια ανατριχιαστική ιστορία (αλλά πολύ σοβαρή), για το πως ένα πρόβλημα ανοίγει ένα καινούργιο δρόμο στην ζωή μας εξηγεί ο Τζιλς Ντουλέι εδώ: http://www.trelokouneli.gr/2011/09/giles-duley.html
 #60161  από tzitzifia
 Κυρ Σεπ 18, 2011 6:47 pm
Ελπιδάκι εγώ αυτό το λέω πολλά χρόνια τώρα οτί δεν θα με επηρεάζει τίποτα κι όμως αφήνω εξωτερικούς παράγοντες να μου χαλάνε την ψυχολογία κ την καθημερινότητα. Όπως μου χε πει κάποτε ένας φίλος οτί η σκλήρυνση είναι ασθένεια για πλούσιους, εννοώντας οτί χρειαζόμαστε να είμαστε αραχτοί χωρίς έννοιες για τη διαβίωσή μας, με τα σπα μας, τα μασάζ μας, τις φυσικοθεραπείες μας, τους ψυχολόγους μας, τα ταξίδια μας κτλ. Για κάποιους γίνεται, για κάποιους άλλους όχι. Όπως επίσης δεν είναι καλό να αγχωνόμαστε, να στεναχωριόμαστε κ να ασχολούμαστε με καταστάσεις που μας επιβαρύνουν. Όποιος μπορεί και το κάνει του αξίζουν συγχαρητήρια. Προσωπικά δε μπορώ και έχω παρατηρήσει κιόλας οτί σε περιόδους έντονου στρες, όλο και κάτι παθαίνω. Είναι στο χέρι σου πως θα το διαχειριστείς. Εγώ δεν ξέρω ακόμα :laughing-rolling: Νομίζω ο Στάθης έδωσε το στίγμα του τι χρειάζεται.
 #60167  από Γιάννης
 Κυρ Σεπ 18, 2011 7:31 pm
Φιλαράκια δεν θέλω να αντιπαρατεθούμε, αλλά η άκρατη αισιοδοξία μήπως είναι ουτοπία για όσους αντιμετωπίζουμε κινητικό πρόβλημα; Μην ξεχνάτε, υπάρχουμε και εμείς, οι πιο γκαντέμηδες.
Στάθης έγραψε:Η Ζωή δεν είναι έτσι γιατί η ίδια δεν έχει τέτοιο χρώμα. Εκτός από το σκοτάδι εμπεριέχει και το φως. Σε πιο θα βυθιστούμε είναι δικιά μας επιλογή άσχετα το τι μας συμβάινει.
Και οι φόβοι φόβοι φόβοι ; Και οι ανασφάλειες ανασφάλειες ανασφάλειες ; Και η μοναξιά μοναξιά μοναξιά ; Και η ντροπή ντροπή ντροπή ;
Να ξέρετε ότι, σε όσους από εμάς το πρόβλημα είναι εμφανές (και σκληρό), η επήρεια εξωτερικών παραγόντων, πολλές φορές είναι, έως και καταλυτική.

Με πιάσαν οι μαυρίλες μου και τις εξέφρασα, sorry
 #60173  από tzitzifia
 Κυρ Σεπ 18, 2011 8:49 pm
Και οι φόβοι φόβοι φόβοι ; Και οι ανασφάλειες ανασφάλειες ανασφάλειες ; Και η μοναξιά μοναξιά μοναξιά ; Και η ντροπή ντροπή ντροπή ;
Να ξέρετε ότι, σε όσους από εμάς το πρόβλημα είναι εμφανές (και σκληρό), η επήρεια εξωτερικών παραγόντων, πολλές φορές είναι, έως και καταλυτική.
Αυτά ακριβώς δεν είναι που καλούμαστε να πολεμήσουμε Γιάννη μου? Η ίδια η πάθηση εξάλλου είναι kinder-έκπληξη. Σε άλλον έτσι, σε άλλον αλλιώς, ποτέ δεν ξέρεις από που θα σού ρθει άρα δεν έχεις κάτι σίγουρο να πολεμήσεις. Τα υπόλοιπα όμως μπορούμε.
 #60180  από ΑΝΝΑ59
 Κυρ Σεπ 18, 2011 9:37 pm
tzitzifia έγραψε:
Και οι φόβοι φόβοι φόβοι ; Και οι ανασφάλειες ανασφάλειες ανασφάλειες ; Και η μοναξιά μοναξιά μοναξιά ; Και η ντροπή ντροπή ντροπή ;
Να ξέρετε ότι, σε όσους από εμάς το πρόβλημα είναι εμφανές (και σκληρό), η επήρεια εξωτερικών παραγόντων, πολλές φορές είναι, έως και καταλυτική.
Αυτά ακριβώς δεν είναι που καλούμαστε να πολεμήσουμε Γιάννη μου? Η ίδια η πάθηση εξάλλου είναι kinder-έκπληξη. Σε άλλον έτσι, σε άλλον αλλιώς, ποτέ δεν ξέρεις από που θα σού ρθει άρα δεν έχεις κάτι σίγουρο να πολεμήσεις. Τα υπόλοιπα όμως μπορούμε.
....kinder-εκπληξη...!!!! :happy-smileyinthebox: Δεν ξερεις τι κρυβει το...περιτυλιγμα !!!!...Αυτα που ''δεν φαινονται'' κι ομως μας βασανιζουν...μας δυσκολευουν....και κανεις δεν τα υπολογιζει....Εμφανες ή μη ,το προβλημα μας ειναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΒΑΡΟ...!!!! :violence-hammer: Κυκλοφορω χωρις μπαστουνι,ενω μου χρειαζεται!!! Ετσι,δεν με κοιταζουν περιεργα αλλα...αν με σκουντησει καποιος...κινδυνευω να σωριαστω !!! Και ακουω και τις γνωστες μ@λ@κιες..απο ''φιλους'' και ''καλους'' συγγενεις....''δεν λες δοξα τω θεω,που εισαι ορθια ''.... :angry-banghead: :angry-cussing: :angry-cussingblack: Εδω και λιγο καιρο,αποφασισα να μην ασχολουμαι με ολα αυτα !!! Δεν ειμαι υποχρεωμενη να δινω αναφορα σε κανεναν !!! Ετσι κι αλλιως,απο συνηθεια ρωτουν ''τι κανεις???''....ετσι κι αλλιως,δεν μπορουν(και δεν θελουν) να βοηθησουν σε τιποτα :violence-hammer: Φιλαρακια...ασχοληθειτε με ο,τι σας ευχαριστει,οσο σας επιτρεπει η σωματικη αλλα και η οικονομικη σας κατασταση( ναι η σκπ ειναι για πλουσιους...) και γραψτε στα...παληα σας τα παπουτσακια ολα, οσα σας ''χαλανε'' :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek:
 #60189  από Μιμικαμ
 Κυρ Σεπ 18, 2011 10:59 pm
Ελπίδα μου, στην ερώτησή σου....απορία σου..... εάν ετσι είναι η ζωή......πολλές φορές
φαντάζομαι θα έχουμε αναρωτηθεί ολοι μας και οχι μόνο για το πρόβλημα της υγείας μας....
αλλά γενικά......ναι δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι, σαν νοήμονα όντα οφείλουμε να προσπαθούμε
καθημερινά, να δίνουμε το καθημερινό μας διαγώνισμα.....δεν πειράζει, αν μειονεκτούμε σε κάποια
πράγματα...εμείς θα προσπαθούμε ξανά και ξανά...και θα τα καταφέρνουμε τις περισσότερες φορές
είμαι σίγουρη, αρκεί να άποδεχτούμε την όποια κατάστασή μας, δίχως όμως να υποταγούμε ποτέ
και σε τίποτα που μας σκοτώνει ψυχικά και συναισθηματικά..... :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek: :romance-kisscheek:
 #60193  από litsa
 Δευ Σεπ 19, 2011 1:10 am
o σκοτ πεκ ξεκινάει το βιβλιο του λεγοντας ότι ''η ζωή ειναι δύσκολη''
και συνεχίζει μετά - το αποδίδω όπως το κατανόησα - ότι μόνο όταν την αποδεχτείς ότι είναι δύσκολη μπορείς να την αντιμετωπίσεις....

τα υπόλοιπα στο βιβλίο...
 #60238  από xtal
 Δευ Σεπ 19, 2011 4:49 pm
[youtube]nVfta2-LoQA[/youtube]