Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να γράψω για ένα υπέροχο πλάσμα που με συνοδεύει, μια γάτα την Μίτσι. Η Μίτσι με βοηθάει διαρκώς στο να κατανοήσω γιατί είναι σημαντικό να έχω μια τέτοια συνοδεία στην ζωή μου, Η διαχείριση και θεραπεία της πολλαπλής σκλήρυνσης, χρειάζεται κάποια υπερόπλα και πιστεύω ότι με το να ανεβάζω την ποιότητα ζωής μου, βοηθάω και την πάθηση. Το κατοικίδιο είναι μακράν... ένα τέτοιο όπλο πιστεύω.
Ναι, φαντάζομαι πολύ από εσάς έχουν όχι μόνο ένα, αλλά πολλά κατοικίδια. Έχετε ήδη νιώσει πως ένα κατοικίδιο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο σας προς το καλύτερο.
Μου αρέσω να γράφω για αυτά που με βοηθούν στο να θεραπεύεται η ψυχή μου και να ακολουθεί το σώμα.
Η Μίτσι, παρατηρώ ότι με βοηθάει να κινούμε πιο εντατικά. Παίζοντας μαζί της, νιώθω ότι με βοηθάει να ξεκολλάω από την στατικότητα. Μόνο που την βλέπω ώρες ώρες, θέλω απλά να κινηθώ, να την αγκαλιάσω, να την πειράξω... και πάει λέγοντας. Η καθαριότητά και τα έξοδα της είναι σε λογικά πλαίσια, δεν με κουράζει.
Αυτή η χαρά που νιώθω, έστω στιγμιαία όταν κάνει κάτι αστείο, ή όταν περιφέρεται με νάζι στα πόδια μου, είναι όλα τα λεφτά. Μάλιστα αυτή η κίνηση της γάτας, διεγείρει τα νεύρα των ποδιών μου, κάτι ιδιαίτερα ευεργετικό για την σκλήρυνση κατά πλάκας. Γενικά το άγγιγμα της γούνας της γάτας είναι πολύ ευεργετικό για τα νεύρα μου. Όπως επίσης είναι και το 'πουρ πουρ'. Δεν γνωρίζω σε τι trance μπαίνει η γάτα όταν το κάνει, αλλά στιγμιαία νιώθω ότι αν ο παράδεισος έχει ήχους, ένας θα είναι αυτός.
Ξεχνώντας για λίγο 'τα προβλήματα' εστιάζοντας σε αυτήν, η ψυχολογία μου σαφώς και παίρνει μια ανάσα. Αυτό θεωρώ είναι επίσης ευεργετικό για την ΣΚΠ. Η Μίτσι, έχει τη μαγική δύναμη να με κάνει να επιστρέφω στο παρόν, στη στιγμή. Εκεί λένε βρίσκεται η γενναιοδωρία της θεραπείας, στο παρόν.
Γενικά η συμπεριφορά όλων των κατοικίδιων είναι πολύ παρόν και παρατηρώντας αυτό, πόσα έμπρακτα μαθαίνω. Ειδικά για το πόσο αχρείαστα πολύπλοκη έχω κάνει την ζωή μου και την πάθηση μέσα στο μυαλό μου.
Για όποιον δεν έχει ένα κατοικίδιο, του προτείνω ανεπιφύλακτα μια γατούλα. Ένα μικρό αδεσποτάκι ήταν και η Μίτσι.
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω και την δικιά σας ιστορία, για το δικό σας κατοικίδιο και κατά πόσο σας βοηθάει !
Ναι, φαντάζομαι πολύ από εσάς έχουν όχι μόνο ένα, αλλά πολλά κατοικίδια. Έχετε ήδη νιώσει πως ένα κατοικίδιο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο σας προς το καλύτερο.
Μου αρέσω να γράφω για αυτά που με βοηθούν στο να θεραπεύεται η ψυχή μου και να ακολουθεί το σώμα.
Η Μίτσι, παρατηρώ ότι με βοηθάει να κινούμε πιο εντατικά. Παίζοντας μαζί της, νιώθω ότι με βοηθάει να ξεκολλάω από την στατικότητα. Μόνο που την βλέπω ώρες ώρες, θέλω απλά να κινηθώ, να την αγκαλιάσω, να την πειράξω... και πάει λέγοντας. Η καθαριότητά και τα έξοδα της είναι σε λογικά πλαίσια, δεν με κουράζει.
Αυτή η χαρά που νιώθω, έστω στιγμιαία όταν κάνει κάτι αστείο, ή όταν περιφέρεται με νάζι στα πόδια μου, είναι όλα τα λεφτά. Μάλιστα αυτή η κίνηση της γάτας, διεγείρει τα νεύρα των ποδιών μου, κάτι ιδιαίτερα ευεργετικό για την σκλήρυνση κατά πλάκας. Γενικά το άγγιγμα της γούνας της γάτας είναι πολύ ευεργετικό για τα νεύρα μου. Όπως επίσης είναι και το 'πουρ πουρ'. Δεν γνωρίζω σε τι trance μπαίνει η γάτα όταν το κάνει, αλλά στιγμιαία νιώθω ότι αν ο παράδεισος έχει ήχους, ένας θα είναι αυτός.
Ξεχνώντας για λίγο 'τα προβλήματα' εστιάζοντας σε αυτήν, η ψυχολογία μου σαφώς και παίρνει μια ανάσα. Αυτό θεωρώ είναι επίσης ευεργετικό για την ΣΚΠ. Η Μίτσι, έχει τη μαγική δύναμη να με κάνει να επιστρέφω στο παρόν, στη στιγμή. Εκεί λένε βρίσκεται η γενναιοδωρία της θεραπείας, στο παρόν.
Γενικά η συμπεριφορά όλων των κατοικίδιων είναι πολύ παρόν και παρατηρώντας αυτό, πόσα έμπρακτα μαθαίνω. Ειδικά για το πόσο αχρείαστα πολύπλοκη έχω κάνει την ζωή μου και την πάθηση μέσα στο μυαλό μου.
Για όποιον δεν έχει ένα κατοικίδιο, του προτείνω ανεπιφύλακτα μια γατούλα. Ένα μικρό αδεσποτάκι ήταν και η Μίτσι.
Θα χαρώ πολύ να διαβάσω και την δικιά σας ιστορία, για το δικό σας κατοικίδιο και κατά πόσο σας βοηθάει !
Walk as if you are kissing earth with your feet...