Τελικά υπάρχει μια αισιόδοξη ιστορία;
Υπάρχει κανείς που πχ μετά από 10 χρόνια είδε βελτίωση;
Υπάρχει κανείς που περπάτησε ξανά;
Είναι αυτό για το οποίο παλεύουμε όλοι...όμως, υπάρχει κανείς που το βίωσε???
Είναι πολύ σκληρό τελικα από μια χαρά να φτάνεις σε σημείο να μην μπορείς να σταθείς όρθιος.. Δε φανταζόμουν ότι θα συμβεί, κι όμως έγινε.
Εννοείται ότι παλεύουμε. Με κλάματα, με χαμόγελα, με πόνο, όλα..
Όμως μια αισιόδοξη ιστορία της σκπ από συμοασχοντα θα μας στήριζε ιδιαίτερα..
Υπάρχει κανείς που πχ μετά από 10 χρόνια είδε βελτίωση;
Υπάρχει κανείς που περπάτησε ξανά;
Είναι αυτό για το οποίο παλεύουμε όλοι...όμως, υπάρχει κανείς που το βίωσε???
Είναι πολύ σκληρό τελικα από μια χαρά να φτάνεις σε σημείο να μην μπορείς να σταθείς όρθιος.. Δε φανταζόμουν ότι θα συμβεί, κι όμως έγινε.
Εννοείται ότι παλεύουμε. Με κλάματα, με χαμόγελα, με πόνο, όλα..
Όμως μια αισιόδοξη ιστορία της σκπ από συμοασχοντα θα μας στήριζε ιδιαίτερα..
ΕΦΤΑΣΕΣ ΩΣ ΕΔΩ! ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ! ΣΥΝΕΧΙΣΕ!